Ο βασικός λόγος τόσο της άγνοιας όσο και της αποστροφής προς μία κίνηση "καλής θέλησης", όπως χαρακτηρίζεται από το υπουργείο, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, αν όχι αποκλειστικά, στο βεβαρημένο παρελθόν των σχέσεων του κράτους και της αστυνομίας με τους μετανάστες. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η αμιγώς ρατσιστική επιχείρηση "Ξένιος Ζευς", αλλά και μεμονωμένα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας έχουν οδηγήσει στη συγκρότηση μιας αρνητικής πεποίθησης για την αγνότητα των προθέσεων.

 

Το παρελθόν αλλά και το παρόν της ΕΛ.ΑΣ. γεννούν καχυποψία

"Δεν είναι δυνατόν να εμπιστευτείς κάποιον που δεν σου έχει φερθεί σωστά. Η αστυνομία, και το κράτος έχουν αποδείξει ότι δεν υπάρχει διάθεση να μας βοηθήσουν" λέει στην "Α" η Ραμπάπ Χάσαν, εκπρόσωπος της Αιγυπτιακής Κοινότητας στην Ελλάδα.

Ποιος θα μπορούσε να την κατηγορήσει; Πριν από λίγες μέρες ο διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας Αιγάλεω και ο διοικητής του Α.Τ. Ρέντη συνελήφθησαν ο πρώτος για υπόθεση εκβίασης αλλοδαπών καταστηματαρχών και ο δεύτερος κατηγορείται για κλοπή, αποδοχή προϊόντων εγκλήματος και εκβίαση σε βάρος 34χρονου Πακιστανού μετανάστη. Ή μήπως μπορεί κάποιος να ξεχάσει την παγερή αδιαφορία που έχει επιδείξει στο παρελθόν η αστυνομία σε περιπτώσεις όπως αυτής του Ουαλίντ, του μετανάστη που βασανίστηκε στη Σαλαμίνα από τον εργοδότη του πριν από λίγους μήνες. Η κατάσταση της υγείας του μετά την εγκληματική πράξη του φούρναρη και των τριών ακόμα δραστών, ήταν πολύ σοβαρή, παρόλα αυτά οι αρχές έκριναν πως έπρεπε να τον σέρνουν από κρατητήριο σε κρατητήριο για αρκετές ημέρες, επειδή δεν είχε χαρτιά μαζί του. 

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα σύμφωνα με τον Ραζά Γκολαμή, πρόεδρο του Συλλόγου Ενωμένων Αφγανών Ελλάδος. Η απουσία πρόβλεψης για όσους μετανάστες δεν έχουν χαρτιά. Σε αυτή την περίπτωση, βάσει των όσων υποστηρίζει το υπουργείο, τηρείται το απόρρητο της καταγγελίας, αλλά δεν μπορεί να προχωρήσει η έρευνα, καθώς θα πρέπει να παρουσιαστεί στις αρχές το θύμα. Κανείς όμως δεν εξασφαλίζει ότι δεν θα συλληφθεί.

Από τους 87, οι 7 είχαν άδεια παραμονής

Η ανώνυμη καταγγελία εξυπηρετεί "μονάχα στην καταγραφή των περιστατικών. Προφανώς αυτό δεν είναι αρκετό". Άλλωστε οι περισσότερες επιθέσεις σύμφωνα με τα στοιχεία του Δίκτυου καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας γίνονται σε μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά. Συγκεκριμένα τα θύματα που ήρθαν σε επαφή με τα μέλη του Δικτύου μέχρι τις 23 Οκτωβρίου του 2012 ήταν 85 άντρες και 2 γυναίκες, στης πλειοψηφίας του, από 18 έως και 35 ετών με καταγωγή από το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Γουινέα, το Πακιστάν και τη Σομαλία. Οι 29 είχαν κάνει αίτηση για άσυλο, οι 2 ήταν αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, οι 7 είχαν άδεια παραμονής, ενώ οι 43 ήταν χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα ή υπό καθεστώς απέλασης.

Διόλου παράλογο, λοιπόν, το ότι μέχρι στιγμής έχουν γίνει στη γραμμή 11414 μόλις 8 καταγγελίες που αφορούν κρούσματα ρατσιστική βίας, το περιεχόμενο των οποίων σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. διερευνάται. Πώς μπορεί να γίνει αυτό όμως όταν "η καταγγελία είναι ανώνυμη; Καθώς δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που αν αποκαλύψει ο άνθρωπος τα στοιχεία του θα τον συλλάβουν; πώς θα προχωρήσει η έρευνα;", αναρωτιέται ο Γκολαμή, ενώ ο Σεχ από τη Σενεγάλη, χρόνια μετανάστης στην Ελλάδα, βάζει κι ένα ακόμα ζήτημα πάνω στο τραπέζι.

"Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γενικά με τις ελληνικές υπηρεσίες είναι ότι δεν υπάρχει μεταφραστής. Πολλοί δεν ξέρουν τη γλώσσα. Άρα τους είναι δύσκολο να περιγράψουν την επίθεση που δέχτηκαν, στη συγκεκριμένη περίπτωση και την κατάστασή τους". Ο ίδιος μέχρι να μιλήσουμε, δεν γνώριζε τίποτα για τη γραμμή. Όπως και πολλοί ακόμα.

Η Λορέτα Μακόλεϊ, πρόεδρος της Ένωσης Αφρικανών Γυναικών, ανέφερε πως τις επόμενες μέρες "θα το εξετάσουμε, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει. Από τη στιγμή που δεν εξασφαλίζεται η ασφάλεια ενός ανθρώπου που δεν έχει χαρτιά, δεν βλέπω τον τρόπο που θα μπορέσει να αλλάξει κάτι. Πώς θα πάρει κάποιος για βοήθεια την αστυνομία, αν ξέρει ότι την επόμενη στιγμή θα τον απελάσουν;".