Η Ρένα Δούρου αναφέρει:
Ακόμη και η αντιγραφή ενός συνθήματος απαιτεί δύο πράγματα:
πραγματική κατανόηση και μια δόση προσωπικής συμβολής για να ηχεί έστω και αδιόρατα “νέο”.
Στην περίπτωση του επικεφαλής της ΝΔ και του “ναι, μπορούμε” του Μπάρακ Ομπάμα, φάνηκε η απουσία και των 2 προϋποθέσεων.
Και αυτό γιατί όλοι οι πολίτες έχουν μνήμη και γνώση.
Θυμούνται :
Ποιοί θέσπισαν τα 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία,
Ποιοί δεν τόλμησαν να ψηφίσουν μία σειρά από νόμους, αποκαλύπτοντας άγνοια και φοβικότητα,
Ποιοί απορρίπτουν αυστηρότερη εποπτεία του χρηματοοικονομικού κλάδου,
Ποιοί αντιδρούν αλλεργικά στην επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων
και η λίστα είναι μεγάλη.
Γνωρίζουν επίσης οι πολίτες ότι η ΝΔ:
θα περιστείλει τις δημόσιες δαπάνες για υγεία και παιδεία,
θα απολύσει εργαζόμενους σε αυτούς τους τομείς,
θα χαρίσει τις εισφορές των εργαζομένων στις ιδιωτικές εταιρείες και στα funds,
θα στραφεί προς τη λαϊκιστική Δεξιά στην Ευρώπη
και όχι μόνο.
Θα επαναφέρει τη χώρα στις νοοτροπίες της δεκαετίας του 1950,
μετά από τον “συμμοριτοπόλεμο”, σύμφωνα με τους “νιόφερτους” που πλέον διαμορφώνουν την ιδεολογική γραμμή του κόμματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Για όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τα περί “μπορούμε” του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη.
Θα ήταν πιο έντιμο ένα: «αδυνατούμε» να υπηρετήσουμε έντιμα, με αρχές και σχέδιο τις προκλήσεις και τεράστιες ανάγκες που στέκονται μπροστά μας.
Όπως πιο έντιμη και απλή είναι η απάντηση ημών των υπολοίπων: “δεν ξεχνάμε”
