to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ψήφος «έσοδα - έξοδα»

Αν η κυβέρνηση πρόσεχε περισσότερο σημαντικές λεπτομέρειες, φορολογικές, ασφαλιστικές και άλλες, θα είχε διαφορετική συμπεριφορά η μεσαία τάξη, η μικροεπιχειρηματικότητα, όσοι επιβιώνουν όντας στο όριο; Η απάντηση είναι: μάλλον όχι


Έχουν γραφτεί ήδη αρκετά για το "μαύρο κουτί" της απρόσμενης διαφοράς των 9,5 μονάδων στις ευρωεκλογές. Και κυρίως έχει αναπτυχθεί μια σοβαρή συζήτηση σε ό,τι αφορά την εκλογική συμπεριφορά της "μεσαίας τάξης".

Ξεχωρίζω δύο προσεγγίσεις:

Την πρώτη, κατά τη γνώμη μου απολύτως γειωμένη πολιτικά και κοινωνικά, την περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια στην "Αυγή" της περασμένης Κυριακής ο Δημήτρης Σεβαστάκης. Κάνοντας λόγο για την "αυστηρή και τιμωρητική επιείκεια" που επέδειξε η μεσαία τάξη στον ΣΥΡΙΖΑ και συνοψίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο τη μία όψη της πραγματικότητας:

"Είναι πιεσμένοι φορολογικά νοικοκύρηδες, κουρασμένοι και απογοητευμένοι οφειλέτες, είναι μικροεπιχειρηματίες, είναι αυτοί με τα τιμολόγια, αιχμάλωτοι μιας αδυσώπητης φορολογικής διαύγειας. Υπάρχει ένας ανταγωνισμός αγανακτισμένης νοικοκυροσύνης, που δημιουργεί την αίσθηση ότι όλος ο κόσμος είναι δεξιός. Ότι μετράνε οι κοινωνικοί αυτοματισμοί, η πολυφορολογία αλλά και η κούραση από τη μακροχρόνια διαβίωση στο όριο. Γιατί αν είναι σπαρακτικό φαινόμενο η ακραία φτώχεια, είναι επίσης συντριπτικό και το βίωμα εκπτώχευσης του μεσαίου, του μικροαστού".

Εξίσου εύστοχη αλλά και τεκμηριωμένη, η πανεπιστημιακός Βάλια Αρανίτου (στην "Εποχή") επιβεβαιώνει με επιχειρήματα τα παραπάνω:

1. Παρά το γεγονός ότι το 2ο Μνημόνιο ουσιαστικά διέλυσε τη μεσαία τάξη, προκαλώντας 250.000 "λουκέτα" στις επιχειρήσεις, όσοι μικροεπιχειρηματίες επιβίωσαν οριακά μετά το 2015 δέχθηκαν πίεση φορολογική και ασφαλιστική. Είναι η συγκεκριμένη κατηγορία "με τις εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις και την τεράστια απασχόληση με τις οποίες δεν συνομίλησε η κυβέρνηση", σημειώνει και συνεχίζει: "Πώς λύνεις εδώ προβλήματα; Εντάξει, υπήρχαν έξωθεν εμπόδια που καθυστερούσε η Αναπτυξιακή Τράπεζα, αλλά είχαν κλείσει όλες οι στρόφιγγες προς τους μικρομεσαίους, όλη την περίοδο, ενώ την ίδια στιγμή ήρθε η προκαταβολή φόρου, που ήταν πάρα πολύ υψηλή".

2. "Το άλλο ζήτημα που αντιμετώπισαν ιδιαίτερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που όντως απέκρυπταν έσοδα, ήταν το ασφαλιστικό τους. Ήταν μεν δίκαιο το ασφάλιστρο να προσδιορίζεται ως ποσοστό επί του τζίρου, αλλά (η κυβέρνηση) το έκανε να ισχύει αναδρομικά, πιάνοντας χρήσεις που είχαν μεγάλο τζίρο".

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρόσεχε περισσότερο σημαντικές λεπτομέρειες, φορολογικές, ασφαλιστικές και άλλες, θα είχε διαφορετική συμπεριφορά η μεσαία τάξη, η μικροεπιχειρηματικότητα, όσοι επιβιώνουν όντας στο όριο;

Η απάντηση είναι: μάλλον όχι. Γιατί τα μεσαία στρώματα δεν βάζουν ταμπέλες ιδεολογικές, πολιτικές. Ορισμένοι κρίνουν αν χειροτέρεψε ή όχι η ζωή τους. Οι περισσότεροι θα ψηφίσουν σαν λογιστές: "έσοδα - έξοδα". Δεν τα ενδιαφέρουν οι (σωστοί) κανόνες που μπήκαν.

Τώρα καταπίνουν αμάσητη την προπαγάνδα της Ν.Δ. για μείωση των φόρων, παρά τη διάψευση που οι πιο νουνεχείς τουλάχιστον υποψιάζονται...

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)