1 Δεκεμβρίου 1955: Μία νεαρή μοδίστρα, η Ρόζα Παρκς, αρνείται να σηκωθεί από το κάθισμά της στο λεωφορείο για να καθίσει ένας λευκός και συλλαμβάνεται. Το παράδοξο για εμάς αυτό γεγονός συνέβη στην πόλη Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, στην καρδιά του αμερικάνικου νότου, που ήταν γνωστός για τις ρατσιστικές του προκαταλήψεις ήδη από την εποχή του εμφυλίου πολέμου.

Τη δεκαετία του '50, στα λεωφορεία της πόλης οι μπροστινές θέσεις προορίζονταν για τους λευκούς επιβάτες, ενώ στο πίσω μέρος μπορούσαν να κάθονται οι μαύροι εφόσον υπήρχαν κενές θέσεις.

Η Ρόζα Παρκς δεν ήταν βέβαια μια τυχαία επιβάτις, αλλά δραστήριο μέλος της τοπικής οργάνωσης για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, που βρήκαν την «χρυσή» ευκαιρία να αναδείξουν το θέμα. Με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ένα δραστήριο νεαρό εφημέριο, ξεκίνησαν ένα γενικευμένο μποϋκοτάζ των συγκοινωνιών της πόλης που προκάλεσε μεγάλες οικονομικές ζημιές στη δημοτική αρχή.

Οι διαμαρτυρόμενοι, με τη βοήθεια πολλών λευκών κατοίκων, οργάνωσαν ένα εναλλακτικό σύστημα συγκοινωνιών με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα. Η αντίδραση των λευκών ήταν βίαια. Οι αρχές έκαναν τα «στραβά μάτια» στην Κου Κλουξ Κλαν, η οποία ένα βράδυ πυρπόλησε το σπίτι του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Η ενέργεια αυτή έφερε τα αντίστροφα αποτελέσματα, καθώς προκάλεσε παναμερικανικό ενδιαφέρον. Ο διαχωρισμός λευκών και μαύρων στα λεωφορεία έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο με απόφασή του στις 13 Νοεμβρίου του 1956 ακύρωσε τον συγκεκριμένο κανονισμό της πολιτείας της Αλαμπάμα.