Στις έντονες αντιδράσεις που έχουν ήδη εκφραστεί από την Ένωση Ελληνικού Βιβλίου με μακροσκελή ανοιχτή επιστολή της στον πρωθυπουργό, αλλά και από τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών, έρχονται να προστεθούν και αυτές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκδοτών και Βιβλιοπωλών, του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, αλλά και της Εταιρείας Συγγραφέων, καθιστώντας πλέον πρωταρχικό το αίτημα για προστασία της ενιαίας τιμής από όλους όσοι δραστηριοποιούνται στον χώρο του βιβλίου.
Στην κατατοπιστική ανακοίνωσή της η ΠΟΕΒ υποστηρίζει ότι η "κατάργηση της ενιαίας τιμής αυτή τη στιγμή θα σημάνει διατάραξη της αγοράς και κλείσιμο επιχειρήσεων, όχι φθηνότερο βιβλίο". Εκφράζει, δε, την ελπίδα "πως θα επικρατήσει η φωνή της λογικής στους υπεύθυνους υπουργούς" προτρέποντάς τους να "μην πετάξουμε κατακτήσεις δεκαετιών για μια λαϊκιστική προπαγάνδα που δεν έχει ίχνος αλήθειας", η οποία αφορά επιχειρήματα που υποστηρίζουν ότι με την κατάργηση της ενιαίας τιμής θα μειωθεί η τιμή του βιβλίου και η ίδια η ενιαία τιμή αποτελεί "σοβιετικού τύπου" επινόηση που διαστρεβλώνει την αγορά.
Τονίζει και υπενθυμίζει ταυτόχρονα ότι η ενιαία τιμή δεν είναι ελληνική επινόηση, εισήχθη για πρώτη φορά στη Γαλλία το 1981 και εφαρμόστηκε στις "ναυαρχίδες της εκδοτικής παραγωγής στην Ευρώπη", Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ισπανία, "με το σκεπτικό ότι το βιβλίο δεν είναι ένα οποιοδήποτε καταναλωτικό αγαθό, αλλά προϊόν πολιτισμού", στην προσπάθεια να διασφαλιστεί ο εκδοτικός πλουραλισμός και η ελεύθερη διακίνηση όλων των βιβλίων, ιδιαίτερα των ποιοτικών, απέναντι στα "χαμηλής ποιότητας ρομάντζα". Κάνει σαφές ότι "αν τα ποιοτικά βιβλία εκλείψουν, ο πλουραλισμός στην έκδοση θα υποστεί πλήγμα και το βιβλίο θα καταλήξει να ελέγχεται από μερικά μεγάλα μονοπώλια". Υπενθυμίζει κυρίως ότι σε χώρες που καταργήθηκε ή δεν υπάρχει νόμος περί ενιαίας τιμής, "πολλά μικρά βιβλιοπωλεία έκλεισαν και η αγορά ελέγχεται από μεγάλες αλυσίδες που ουσιαστικά επιβάλλουν στον εκδότη τι θα κυκλοφορήσει", φωτογραφίζοντας τους εγχώριους εμπνευστές εκ των οποίων προέρχεται η ζέση για την κατάργηση της ενιαίας τιμής.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, από την πλευρά του, εκφράζει την απερίφραστη αντίθεσή του στην "όποια επιδίωξη καταστρατήγησης των προστατευτικών διατάξεων γύρω από την ενιαία τιμή βιβλίου" και τονίζει ότι "ο συγκεκριμένος νόμος 2557/1997 έχει εφαρμοστεί ευεργετικά όλα τα προηγούμενα χρόνια σε ό,τι αφορά την εύρυθμη προώθηση του ελληνικού βιβλίου στην εκδοτική αγορά. Διασφαλίζει δε την ισορροπία μεταξύ των επαγγελματιών του χώρου και βοηθάει στην αποφυγή συμπίεσης του βιβλίου, ως πολιτιστικού αγαθού, στο ασφυκτικό εμπορικό καθεστώς. Αφορά και προστατεύει τις εκδόσεις βιβλίων με διάστημα κυκλοφορίας την τελευταία διετία".
Τέλος, εφιστά την προσοχή προτείνοντας "την απαλλαγή -με σχετική νομοθετική παρέμβαση από το υπουργείο Ανάπτυξης- του βιβλίου από το σκεπτικό και τις πρακτικές που ευαγγελίζεται η πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ για άρση των περιορισμών σχετικά με την τιμολόγηση και τον τρόπο προώθησης των προϊόντων στην αγορά".
Και η Εταιρεία Συγγραφέων υποστηρίζει την ενιαία τιμή, τονίζοντας ότι "συγγραφείς δεν υπάρχουν χωρίς βιβλία. Βιβλία δεν υπάρχουν χωρίς εκδότες και βιβλιοπωλεία. Βιβλία ποιότητας δεν διακινούνται χωρίς αυτόνομα βιβλιοπωλεία. Η Ενιαία Τιμή Βιβλίου στηρίζει τα βιβλιοπωλεία, στηρίζει τις ποιοτικές εκδόσεις, στηρίζει τους συγγραφείς".
