to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Προσφυγομάνα Παλαιστίνη

Μιλώντας για το προσφυγικό ως παγκόσμιο πρόβλημα σήμερα, να μην ξεχνάμε τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες και τις σχετικές με την επιστροφή τους αποφάσεις του ΟΗΕ


Σ’αυτή τη γη έχουμε ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας,

τον δισταγμό του Απρίλη, τη μυρωδιά του ψωμιού την αυγή,

τη ματιά της γυναίκας στους άντρες, του Αισχύλου τα έργα.

Μαχμούντ Ντάρουις

Συχνά μάς διαφεύγει ότι στην διάρκεια του 20ού αιώνα το προσφυγικό ήταν κυρίως Παλαιστινιακό. Μεγάλη προσφυγομάνα η Παλαιστίνη από το 1948, όταν ο πρώτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος ξερίζωσε από τις εστίες τους 750 χιλιάδες Παλαιστινίους. Ανάμεσα σε αυτούς τους πρόσφυγες, μόλις 7 ετών, και ο Μαχμούντ Ντάρουις, εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης και φίλος του Γιάννη Ρίτσου, με το μεγαλύτερο μέρος του έργου του να αναφέρεται στην πατρώα γη.

Την προστασία των προσφύγων ανέλαβε από το 1950 η UNRWA, που σημαίνει United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees και στα ελληνικά, Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών Ανακούφισης και  Έργων για τους Πρόσφυγες της Παλαιστίνης. Ο αριθμός τους υπολογιζόταν το 1997 σε 3,1 εκατομμύρια, με καταυλισμούς στην Ιορδανία, τον Λίβανο και την Συρία, ενώ πολλοί πρόσφυγες ζούσαν και ζουν στα παλαιστινιακά κατεχόμενα, δηλαδή στη Δυτική  Όχθη και τη Γάζα, με τους τελευταίους να είναι πρόσφυγες μέσα στην ίδια την πατρίδα τους.

Προσθέτω ότι 300.000 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες προέκυψαν και από τον πόλεμο του Κόλπου το 1991, καθώς εκτοπίστηκαν από το Κουβέιτ, του οποίου η κυβέρνηση έβγαλε σε αυτούς την οργή της για την στήριξη της ηγεσίας Αραφάτ στην κατάληψη της χώρας από τον καθεστώς του Σαντάμ. Αυτή ήταν και η αιτία για τον πρώτο πόλεμο της μεταψυχροπολεμικής εποχής, με τη λήξη του οποίου διακηρύχθηκε η λεγόμενη Νέα Παγκόσμια Τάξη υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Σημειώνω ότι το έργο της UNRWA (Ούντρα την λέγαμε κάποτε στην Ελλάδα) για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες είναι πολυδιάστατο, αν και η χρηματοδότησή του δεν είναι γενναιόδωρη από τη διεθνή κοινότητα. Ειδικά οι εκάστοτε κυβερνήσεις των ΗΠΑ, για να πιέσουν τους Παλαιστινίους, χρησιμοποιούν ως όπλο δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση της οργάνωσης αυτής του ΟΗΕ, την οποία ευτυχώς εξακολουθεί να στηρίζει η Ε.Ε.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Η υπόθεση της ειρήνης

Ειδικότερα ο ΟΗΕ λειτουργεί εκατοντάδες σχολεία για εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους μαθητές και πάνω από εκατό κέντρα υγείας, με πρόσβαση σε αυτά πλέον των επτά εκατομμυρίων ατόμων. Ακόμα και δάνεια παρέχει σε πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.

Μιλώντας, λοιπόν, για το προσφυγικό ως παγκόσμιο πρόβλημα σήμερα, να μην ξεχνάμε τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες και τις σχετικές με την επιστροφή στις εστίες τους αποφάσεις του ΟΗΕ, συνυπολογίζοντας ωστόσο τη σοβαρότητα της δημογραφικής διάστασης της πτυχής αυτής του Παλαιστινιακού. Με άλλα λόγια, αν επέστρεφαν όλοι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, ο λαός του Ισραήλ θα γινόταν μειονότητα στην ίδια του τη χώρα.

Άλλωστε ο ΟΗΕ καθιέρωσε, το 1977, Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό Λαό (29 Νοεμβρίου), ευκαιρία αναστοχασμού γύρω από τις διάφορες όψεις του Παλαιστινιακού, ενός από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια και ένταση διεθνή προβλήματα ειρήνης και εθνικής αυτοδιάθεσης.

Όμως, η υπόθεση της ειρήνης απαιτεί τόσο ένα βιώσιμο ισραηλινό όσο και ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος.  Άλλωστε ο μέγας Γιάσερ Αραφάτ, που είχε αναγνωρίσει το κράτος Ισραήλ το 1993 με τη Συμφωνία του  Όσλο, ζητούσε «γη για ειρήνη» (land for peace), δηλαδή απελευθέρωση των κατεχομένων και ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, διότι και η Ιερουσαλήμ είναι κατεχόμενη.

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)