Οι  ΕΔ που χρειάζεται η χώρα

Εμείς πιστεύουμε ότι για να βγει η Άμυνα της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα και να μπορέσει να ανταποκριθεί με επιτυχία στις σύγχρονες προκλήσεις, δεν αρκεί απλά να ξεπεράσουμε συγκεκριμένες παθογένειες και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Χρειάζονται ριζικές τομές σε όλα τα επίπεδα και επιτάχυνση της προσαρμογής δομών, αντιλήψεων και πρακτικών στα δεδομένα του 21ου αιώνα. 

Οι  ΕΔ που εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται η χώρα, είναι μικρότερου σχήματος και υποδομών και μικρότερου κόστους, εστιάζουν όχι στα αριθμητικά μεγέθη αλλά σε ποιοτικούς δείκτες αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας, αξιοποιούν στο μέγιστο το αμυντικό δυναμικό της χώρας και την αμυντική  βιομηχανία,  έχουν στέρεο δημοκρατικό προσανατολισμό και ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία.

Το πλαίσιο που καταθέτουμε σήμερα αποτελεί συνολική πρόταση  για τον αμυντικό τομέα της χώρας που περιλαμβάνει: σύγχρονο μοντέλο δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου των ΕΔ, νέα στρατηγική σχεδιασμού της Άμυνας της χώρας, στρατηγική για την παραγωγική ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας, αναβάθμιση της πολιτικής αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού,  νέα στρατηγική προμηθειών, αναβάθμιση της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα και ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου των ΕΔ.

Σύγχρονο μοντέλο δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου των ΕΔ

Για την οριστική υπέρβαση του καθεστώτος των στεγανών - που υπήρξε το φυτώριο για φαινόμενα αλαζονείας της εξουσίας και για φαινόμενα αδιαφάνειας, διαφθοράς και διαπλοκής- και για την προσαρμογή των ΕΔ στα δεδομένα του 21ου αιώνα, προτείνουμε  ένα σύγχρονο μοντέλο   “Δημοκρατικού και Κοινωνικού Ελέγχου των ΕΔ”, κατά τα πρότυπα των πλέον αποτελεσματικών χωρών στον τομέα αυτό,  που περιλαμβάνει τους εξής φορείς: (1) την αρμόδια επιτροπή του κοινοβουλίου με ουσιαστική  ενίσχυση αρμοδιοτήτων (2)  τις Γενικές Επιθεωρήσεις των ΕΔ, σε αναβαθμισμένο ρόλο  και επιπλέον δύο νέες ανεξάρτητες αρχές, (3) του Συνήγορου του Στρατιωτικού και (4) του Γενικού Επιθεωρητή Οικονομικών της Άμυνας.  Οι φορείς αυτοί, με τον ουσιαστικότερο και πλέον διευρυμένο ρόλο να αναλογεί στην αρμόδια επιτροπή του κοινοβουλίου, ελέγχουν και επιβλέπουν ο καθένας τον τομέα στον οποίο εξειδικεύεται αλλά από κοινού το σύνολο των δραστηριοτήτων της Άμυνας.  Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται ότι: 

η Άμυνα δεν παρεμβαίνει στην Πολιτική  ούτε η Πολιτική στην εσωτερική λειτουργία της Άμυνας,

εφαρμόζεται ο κανόνας του δικαίου και επιπλέον τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά και θωρακίζονται,

οι  Ε.Δ υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού και επιπλέον απολαμβάνουν δημοτικότητα και ευρεία νομιμοποίηση,

οι στόχοι και οι δυνατότητες των Ε.Δ είναι πάντα σε αντιστοίχηση  με τους πολιτικούς στόχους της χώρας ,

εμπεδώνεται η διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες και μέσω της δημοκρατικής λογοδοσίας, ενισχύεται η υπευθυνότητα όλων των φορέων που εμπλέκονται στο σχεδιασμό, τη λειτουργία και τις προμήθειες της Άμυνας και 

οι Ε.Δ δεν χρησιμοποιούνται εξωθεσμικά για την εκπλήρωση πολιτικών στόχων.

Το μοντέλο που προτείνουμε, φιλοδοξεί επίσης να αποτελέσει τομή στα μεταπολιτευτικά πράγματα της χώρας για το λόγο ότι μεταβιβάζει ουσιαστικές αρμοδιότητες που αφορούν τον σχεδιασμό, τη λειτουργία και τις προμήθειες της Άμυνας, από την κυβέρνηση στο κοινοβούλιο.  Στη δική μας πρόταση,

το κοινοβούλιο,

1. ελέγχει και παρακολουθεί το πολιτικό-στρατιωτικό πλαίσιο σχεδιασμού, την πολιτική αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, τις προμήθειες, τον προϋπολογισμό καθώς και την αποτελεσματικότητα και  αποδοτικότητα  των Ε.Δ, 

2. εγκρίνει την Πολιτική Εθνικής Άμυνας και το πλαίσιο σχεδιασμού της, τη Δομή Δυνάμεων, τον προϋπολογισμό, τον προγραμματισμό των εξοπλισμών και την ενεργοποίηση της προμήθειας επιμέρους προγραμμάτων που περιλαμβάνονται  στο σχεδιασμό,

3. εγκρίνει τις συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με άλλες χώρες και την αποστολή δυνάμεων στο εξωτερικό,

4. ενημερώνεται περιοδικά, μέσω τυποποιημένων αναφορών, για την πραγματική κατάσταση όλων των διαθέσιμων πόρων της Άμυνας καθώς και για τις δραστηριότητες των τριών όπλων,

5. επιλέγει τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ μετά από πρόταση της κυβέρνησης,

6. η αρμόδια επιτροπή του κοινοβουλίου μπορεί να συγκροτεί  επιτροπές εμπειρογνωμόνων για τη διενέργεια αξιολογήσεων –επιθεωρήσεων και για τη σύνταξη μελετών για τομείς της Άμυνας κατά την κρίση της, 

ο Γενικός Επιθεωρητής Οικονομικών της Άμυνας:

7. ελέγχει και παρακολουθεί όλες τις οικονομικές δραστηριότητες   των ΕΔ  και υποβάλει τα πορίσματα του ελέγχου στην αρμόδια επιτροπή του κοινοβουλίου,

ο Συνήγορος του Στρατιωτικού:

8. διασφαλίζει το σεβασμό των κανόνων του δικαίου στο σύνολο των ΕΔ και την ενίσχυση της διαφάνειας και της υπευθυνότητας των στρατιωτικών δομών,

οι Γενικές Επιθεωρήσεις των ΕΔ:

9. αναβαθμίζονται για να αποτελέσουν έναν αποτελεσματικό εσωτερικό φορέα ελέγχου για λογαριασμό της ηγεσίας των ΕΔ και τέλος

 σε όλους τους φορείς ελέγχου:

10. αναγνωρίζεται η εξουσία πρόσβασης σε πληροφορίες, αρχεία, προσωπικό εγκαταστάσεις και μέσα των ΕΔ στην έκταση και το βαθμό που αντιστοιχεί στην εντολή που τους έχει ανατεθεί. 

Νέα στρατηγική σχεδιασμού της Άμυνας της χώρας

Το μοντέλο σχεδιασμού που κυριάρχησε μέχρι σήμερα, εστίασε στη διαρκή συσσώρευση δαπανηρών οπλικών συστημάτων  και στο κυνήγι των αριθμών, πρακτική που ενισχύθηκε από το πολιτικο-στρατιωτικό πλέγμα της διπλωματίας των εξοπλισμών και από το εγχώριο κύκλωμα της διαπλοκής. 

Το μοντέλο αυτό, άφησε πίσω του σημαντικά κενά στους τομείς της αποτελεσματικότητας και της επιβιωσιμότητας αλλά και ασυμμετρίες σε ολόκληρη την αλυσίδα των βασικών συντελεστών της Άμυνας, όπως φαίνεται άλλωστε και από την   κατανομή των αμυντικών δαπανών των τελευταίων δεκαετιών. Οι συνολικές δαπάνες εκμετάλλευσης και συντήρησης των οπλικών συστημάτων της εικοσαετίας 1990-2010, αντί να είναι μεγαλύτερες των δαπανών προμηθειών, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία των ΗΠΑ και ο μέσος όρος των χωρών του ΝΑΤΟ, υστερούν πάνω από έξι ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό  σημαίνει, ότι η χώρα προχωρούσε σε νέες αγορές οπλικών συστημάτων χωρίς προηγούμενα να επιλύει σημαντικά προβλήματα που εμπόδιζαν την πλήρη εκμετάλλευση των υπαρχόντων συστημάτων. Από τα ίδια οικονομικά στοιχεία προκύπτει επίσης ότι οι δαπάνες εγκαταστάσεων και έργων υποδομής  υπολείπονταν σημαντικά του  μέσου όρου των χωρών του ΝΑΤΟ. 

Στα προβλήματα που προαναφέρθηκαν, θα πρέπει να προστεθεί και η  διατήρηση πλήθους στρατοπέδων σε ολόκληρη την επικράτεια, που παρέμειναν για να εξυπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες. Επιβαρύνουν σημαντικά την οροφή του προσωπικού και τον προϋπολογισμό χωρίς να έχουν ουσιαστική συνεισφορά στο αξιόμαχο των ΕΔ. 

Αυτό το μοντέλο σχεδιασμού, που το συντήρησαν μέχρι πρόσφατα οι υπέρογκες  αμυντικές δαπάνες, δεν είναι πλέον βιώσιμο. Η πρότασή μας για το είδος των ΕΔ που χρειάζεται η χώρα, συνοδεύεται και από μία νέα στρατηγική σχεδιασμού της Άμυνας, που υπαγορεύει συγκεκριμένους κανόνες, αρχές και προτεραιότητες. Ειδικότερα:  

Επανασχεδιασμό της δομής των ΕΔ από μηδενική βάση. Ενίσχυση  της διακλαδικότητας με προοπτική δημιουργίας νέων “υβριδικών” σχημάτων σε μεγάλα στρατόπεδα, αεροδρόμια και ναυτικές βάσεις με τη μορφή πολυδύναμων μονάδων. 

Συμμετρική ανάπτυξη των βασικών συντελεστών  της Άμυνας. Ολιστική και συνθετική αντιμετώπιση των αμυντικών ικανοτήτων - ανάπτυξή τους στο μέτρο των επιθυμητών αποτελεσμάτων. Καθιέρωση συνθετικού μοντέλου εκτίμησης-αξιολόγησης της μαχητικής ικανότητας των μονάδων με δείκτες επιδόσεων για το σύνολο των βασικών συντελεστών.

Σχεδιασμό που να αναδεικνύει τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας, οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα με πολύ μικρότερο κόστος, και ενδεχόμενα συμπεριλαμβάνει και ασύμμετρες, αντισυμβατικές ακόμα και ανορθόδοξες επιλογές. 

Συνεκτίμηση κατά το σχεδιασμό ειρηνικών έργων υποδομής και περιφερειακών πολιτικών του βαθμού διευκόλυνσης – υποστήριξης της Άμυνας της χώρας.  Η οικονομική ανάπτυξη των παραμεθόριων περιοχών, για παράδειγμα, ενισχύει δραστικά και το αμυντικό τους δυναμικό, για το λόγο ότι οδηγεί στην ανάπτυξη υποδομών και δικτύων, σε ενισχυμένη ανθρώπινη παρουσία και σε μεγαλύτερη διαθεσιμότητα μέσων, υλικών  και εφοδίων που χρειάζεται η  Άμυνα και μπορεί να αξιοποιήσει επιτόπου.

Μέγιστη αξιοποίηση των υπαρχόντων συστημάτων. Μελετημένη επέκταση των ικανοτήτων τους, ανάλογα με τις δυνατότητες της χώρας, αναβάθμιση και μετατροπή τους αν χρειαστεί με  συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του συστήματος -διοίκησης & ελέγχου των ΕΔ μέσω προηγμένων λύσεων πληροφορικής και επικοινωνιών  που μπορούν να αναπτυχθούν με 100% ελληνική συμμετοχή.  

Σύνθεση των παραγόντων επιβιωσιμότητας - αποτελεσματικότητας, από κάτω προς τα πάνω, από το επίπεδο του απλού στρατιώτη έως και το ανώτερο επιχειρησιακό επίπεδο. 

Νέα στρατηγική προμηθειών - επανασχεδιασμός των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (ΑΩ) που εκκρεμούν με εστίαση στην αμυντική βιομηχανία της χώρας και σε τομείς άμεσης προτεραιότητας.

Η αμυντική βιομηχανία της χώρας αποτελεί ζωτικό και αναπόσπαστο κρίκο για την ασφάλεια εφοδιασμού και την επιχειρησιακή αυτονομία των ΕΔ. 

Ανάπτυξη, ασύμμετρων, αντισυμβατικών και ανορθόδοξων ικανοτήτων μέσω αντίστοιχων εργαστηρίων και στους τρεις κλάδους των ΕΔ και σε όλα τα επίπεδα. 

Παραγωγική ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας – ενίσχυση της έρευνας και καινοτομίας

Η αμυντική βιομηχανία της χώρας συνθλίβεται σήμερα κάτω από το βάρος των  πολιτικών που την απαξίωναν για ολόκληρες δεκαετίες αλλά και των πολιτικών που προωθεί η ΕΕ για τη συγκέντρωση και ενοποίηση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, που θα πλήξουν τις αμυντικές βιομηχανίες  των μικρών χωρών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας. Η χώρα μας, αφού “εξαφάνισε” την εθνική της ιδιαιτερότητα στον τομέα της ασφάλειας, στο όνομα της μεγαλεπήβολης ευρωπαϊκής αμυντικής ολοκλήρωσης, ετοιμάζεται να  θυσιάσει,  ως άλλη “Ιφιγένεια”, και την αμυντική της βιομηχανία στο βωμό της ενοποιημένης ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας που προωθούν οι έξι χώρες που συγκεντρώνουν το 87% της βιομηχανικής παραγωγής αμυντικού υλικού και η γραφειοκρατία των Βρυξελών.

Τα ΕΑΣ, από στρατηγικός τομέας που σχετίζεται με την εθνική μας κυριαρχία, κατέληξε στα μνημόνια για ν' αποτελέσει αντικείμενο παντός είδους πιέσεων και εκβιασμών από την Τρόικα. Η πρόσφατη τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση , που σπάει την εταιρεία σε καλή και σε κακή,  δημιουργώντας απλά δύο σκελετούς εταιρειών και αφήνοντας όλα τα ζητήματα ουσίας για ρύθμιση “εν λευκώ” με μελλοντικές ΚΥΑ, αποτελεί πρωτοφανή μεθόδευση σε βάρος των ζωτικών συμφερόντων ασφάλειας της χώρας αλλά και το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου των ΕΑΣ.  

Για μας, ο πρωταρχικός ρόλος της αμυντικής βιομηχανίας είναι στρατηγικός, και  είναι η ασφάλεια εφοδιασμού και η επιχειρησιακή αυτονομία των ΕΔ.  Εάν δεν ικανοποιούνται αυτές οι δύο ουσιώδεις προϋποθέσεις, όχι απλά δεν έχουμε αμυντική βιομηχανία αλλά δεν έχουμε Άμυνα.  Στη δική μας πρόταση,  η στρατηγική για την αμυντική βιομηχανία συνδέεται άρρηκτα με τη νέα στρατηγική σχεδιασμού αλλά και με τη νέα στρατηγική προμηθειών  της Άμυνας. Για την ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας και τον παραγωγικό της προσανατολισμό εμείς προτείνουμε: 

Την εκπόνηση Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής που θα περιλαμβάνει τομείς, κατευθύνσεις και ιεραρχημένες προτεραιότητες για τον  παραγωγικό προσανατολισμό της αμυντικής βιομηχανίας στα πλαίσια της νέας στρατηγικής σχεδιασμού της Άμυνας.  Δεδομένου ότι η ΕΔ, ως μέγεθος εσωτερικής αγοράς, δεν μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της αμυντικής βιομηχανίας, η στρατηγική αυτή οφείλει  να συμπεριλάβει επιθυμητές κατευθύνσεις παραγωγικού προσανατολισμού σε τεχνολογίες διπλού σκοπού και για προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης και  βιομηχανικής συνεργασίας με φορείς του εξωτερικού.  

Τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Αμυντικής Βιομηχανίας υπό δημόσιο έλεγχο, για τον καλύτερο συντονισμό, την ενίσχυση της συνεργασίας και τη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης των παραγωγικών δυνατοτήτων των εταιρειών.

Την αναθεώρηση του νόμου για τις προμήθειες αμυντικού υλικού, που ενσωμάτωσε την κοινοτική οδηγία 2009/81/ΕΚ στο εθνικό δίκαιο, κατά τρόπο που να διασφαλίζονται τα ζωτικά συμφέροντα ασφαλείας της χώρας στα πλαίσια των προβλέψεων του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ.  

Την αξιοποίηση των μη παραγωγικών περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών προς όφελος της παραγωγικής τους ανασυγκρότησης.

Τον επανασχεδιασμό – ενεργοποίηση των ΑΩ που εκκρεμούν, και τον προσανατολισμό τους σε τομείς προτεραιότητας της αμυντικής βιομηχανίας.  

Την εκπόνηση σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης των εταιρειών , που να περιλαμβάνει ενοποίηση των γραμμών παραγωγής, την κατάργηση επικαλυπτόμενων δραστηριοτήτων, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την κάλυψη των διαγνωσμένων ελλείψεων σε προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης και τέλος τον παραγωγικό προσανατολισμό στα πλαίσια της νέας Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής. 

Τη διερεύνηση όλων των δυνατοτήτων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για τη σύναψη διακρατικών συμφωνιών για προϊόντα και υπηρεσίες στον αμυντικό τομέα που θα ενισχύσουν τις προοπτικές βιωσιμότητας της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας .

Την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας στον αμυντικό τομέα . Υπαγωγή όλων των ερευνητικών κέντρων των Ε.Δ σε ενιαίο εθνικό φορέα που θα δικτυώνεται με την αμυντική βιομηχανία, με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα εσωτερικού και εξωτερικού και με τις παραγωγικές και επιτελικές σχολές των Ε.Δ. Ένταξη στον εθνικό σχεδιασμό έρευνας και καινοτομίας.

Νέα Στρατηγική Προμηθειών των ΕΔ

Σκοπός των στρατιωτικών προμηθειών είναι η απόκτηση στρατιωτικών δυνατοτήτων σε συνθήκες διαφάνειας, που ικανοποιούν συγκεκριμένες επιχειρησιακές απαιτήσεις και προδιαγραφές, παραδίδονται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, εξασφαλίζουν μετρήσιμη αύξηση της ικανότητας των ΕΔ να εκτελούν την αποστολή τους, με δίκαιο και λογικό κόστος, συντελούν στη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στη χώρα και εξασφαλίζουν τη μέγιστη δυνατή ανταποδοτικότητα στην οικονομία κυρίως μέσω της αμυντικής  βιομηχανίας της χώρας. 

Μεγάλος όγκος  στρατιωτικών  προμηθειών με τον τρόπο που  έγινε , παραβίασε δυστυχώς  σημαντικές αρχές  του πλαισίου αυτού: είχαμε διαφθορά και διαπλοκή σε μεγάλη κλίμακα, συστηματικές προμήθειες μείζονος εξοπλισμού χωρίς συμβάσεις εν συνεχεία υποστήριξης, συμβάσεις με ανεπίτρεπτες υπερβάσεις χρονοδιαγράμματος ολοκλήρωσης και προϋπολογισμού ή συμβάσεις σε πολυετή εκκρεμότητα, συστηματικές παραλαβές οπλικών συστημάτων όχι από τον τελικό χρήστη, ή άλλο ελληνικό φορέα, αλλά από φορείς της προμηθεύτριας χώρας για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου, μετατροπή σημαντικού όγκου αντισταθμιστικών ωφελημάτων (ΑΩ), από αγωγούς μεταφοράς τεχνολογίας  σε αγωγούς για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τέλος περιορισμένη εμπλοκή της αμυντικής βιομηχανίας και μάλιστα  σε υποκατασκευαστικό έργο χαμηλής τεχνολογικής αξίας. 

Σήμερα, το σύστημα των προμηθειών, βρίσκεται αντιμέτωπο όχι μόνο με το κακό του παρελθόν,  αλλά και με πολιτικές της ΕΕ που δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για το σύνολο της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.  Είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται στρατηγική προμηθειών που να αφομοιώνει τα διδάγματα από τα σοβαρά λάθη του παρελθόντος, να αφομοιώνει δοκιμασμένες πρακτικές άλλων χωρών όπως και τις σύγχρονες εξελίξεις στον τομέα .

Η στρατηγική που εμείς  προτείνουμε, περιλαμβάνει τους εξής άξονες: 

Εμπέδωση της διαφάνειας και καταπολέμηση της διαφθοράς. Ολόκληρο το σύστημα των προμηθειών περνά κάτω από τον έλεγχο και την επίβλεψη των νέων φορέων δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου των ΕΔ.

Υλοποίηση προμηθειών αμυντικού υλικού  κυρίως μέσω διακρατικών συμφωνιών, με απαραίτητη προϋπόθεση την ουσιαστική συμμετοχή της αμυντικής βιομηχανίας. 

Οργανωτική και λειτουργική ανασυγκρότηση του συστήματος προμηθειών στη βάση των ειδικών απαιτήσεων που επιβάλλουν οι επιμέρους φάσεις  του κύκλου ζωής των σύγχρονων  οπλικών συστημάτων. 

Διακλαδικές προμήθειες για μέσα, υλικά και εφόδια που είναι κοινά και στους τρεις κλάδους των ΕΔ.

Εισαγωγή ευέλικτων οργανωτικών δομών στο σύστημα των  προμηθειών, με σκοπό την ενίσχυση των αναγκαίων  συνεργειών μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών, την ενίσχυση της ευελιξίας, την ταχύτητα ανταπόκρισης για την επίλυση προβλημάτων και για την ενίσχυση συνολικά της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των προμηθειών. 

Ολιστική, και όχι αποσπασματική, αντιμετώπιση των προμηθειών, μέριμνα για τον συνολικό χρόνο ζωής του υλικού, συνυπολογισμός του συνολικού κόστους του κύκλου ζωής στη λήψη αποφάσεων. 

Διασφάλιση της δια λειτουργικότητας , ενίσχυση της διαθεσιμότητας των ήδη αποκληθέντων  συστημάτων, μεγιστοποίηση της επιχειρησιακής τους εκμετάλλευσης.

Παραλαβή των οπλικών συστημάτων από τον τελικό χρήστη. Σύνδεση της παραλαβής «κατά παραγγελία» συστημάτων και υποσυστημάτων με τα αποτελέσματα επιχειρησιακών δοκιμών και αξιολόγησης που θα διενεργούνται με ευθύνη του τελικού χρήστη.

Πρόβλεψη σύγχρονων και ευέλικτων μορφών προμηθειών, όπως οι κλιμακωτές προμήθειες,  που ενδείκνυνται ιδιαίτερα για προγράμματα νέων τεχνολογιών, όπου δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό το σύνολο των επιχειρησιακών απαιτήσεων.  

Ενεργοποίηση νέων προγραμμάτων στη βάση αυστηρών επιχειρησιακών απαιτήσεων και προτεραιοτήτων και με βάση ένα λειτουργικό και ορθολογικό μακροχρόνιο πρόγραμμα εξοπλισμών.

Διαδικασίες προμήθειας που το τίμημα της προμήθειας θα προκύπτει κατά κανόνα από ανταγωνιστικές προσφορές μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών και με εφαρμογή δοκιμών στην πράξη κατά τα διεθνή πρότυπα (όπου αυτό είναι εφικτό),

Έγκαιρος σχεδιασμός των διαδικασιών προμηθειών και υλοποίηση κατά τρόπο που να παρέχεται η δυνατότητα προετοιμασίας για συμμετοχή των εγχώριων αμυντικών βιομηχανιών. 

Έγκριση του προγραμματισμού των εξοπλισμών και της ενεργοποίησης επιμέρους προγραμμάτων από το  κοινοβούλιο. Η αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου ενημερώνεται για την πορεία εξέλιξης όλων των  επιμέρους φάσεων του κύκλου προμηθειών.

Ριζική αναθεώρηση του νόμου  Περί Προμηθειών των Ε.Δ στη βάση του νέου στρατηγικού σχεδιασμού. 

Νέα Πολιτική  Αξιοποίησης  του ανθρώπινου δυναμικού των ΕΔ

Έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από τη μεταπολίτευση, και η χώρα μας αποτελεί το αρνητικό παράδειγμα στην Ευρώπη για την εμμονή της να διατηρεί ακόμα αναχρονιστικούς περιορισμούς των ατομικών δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των στρατιωτικών που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα, και από όλες τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Επιμένει να αγνοεί επίσης, αποφάσεις του Αρείου Πάγου και επανειλημμένες συστάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης (1572/2002 και 1742/2006). Ο σεβασμός των δικαιωμάτων αυτών,  αποτελεί επίσης μία από τις ουσιαστικές δεσμεύσεις  του “Κώδικα Δεοντολογίας” του ΟΑΣΕ που για τη χώρα μας είναι πολιτικά δεσμευτικός από την 1/1/1995. 

Το πλαίσιο του αναχρονισμού θα ήταν ελλιπές χωρίς ειδική αναφορά στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα που έλκει καταγωγή από τον αναγκαστικό νόμο (Α.Ν) 2803/1941 και στη δικαιοδοσία των στρατιωτικών δικαστηρίων που, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα,  δεν περιορίζεται μόνο σε καθαρά στρατιωτικά αδικήματα αλλά επεκτείνεται και σε αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου που τελούνται από  στρατιωτικούς.

Η αξιοκρατία στο στράτευμα, παρά τις κατά καιρούς πομπώδεις εξαγγελίες και   διαβεβαιώσεις, παραμένει γράμμα κενό και στην πράξη δυστυχώς μεταφράζεται ως κομματισμός και η ευνοιοκρατία. 

Η υπέρβαση του αναχρονισμού και η εξάλειψη των διακρίσεων στο χώρο των ΕΔ, για τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός από θέμα  αρχών,  αποτελεί προϋπόθεση για να ξεπεράσουμε οριστικά πρακτικές, συμπεριφορές και αγκυλώσεις δεκαετιών που ρίζωσαν στο εργασιακό περιβάλλον των ΕΔ και αποθαρρύνουν την εκδήλωση πρωτοβουλιών και την ανάληψη ευθύνης με σοβαρές επιπτώσεις στο ηθικό, στην  παραγωγικότητα του προσωπικού και τελικά στο αξιόμαχο των Ε.Δ. 

Εμείς  προτείνουμε:

1. Την άμεση καθιέρωση  αξιοκρατικού, διαφανούς και αδιάβλητου  πλαισίου για τις προαγωγές, τις μεταθέσεις και τις τοποθετήσεις του προσωπικού των ΕΔ σε θέσεις ευθύνης. 

2. Την κατάργηση των  αναχρονιστικών περιορισμών και τον εκδημοκρατισμό του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας. Εκτιμούμε ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα απελευθερώσουν ένα πρωτόγνωρο δυναμικό που σήμερα βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση, δυναμικό που σήμερα έχει ανάγκη η  Άμυνα όσο ποτέ άλλοτε. 

3. Τη γενναία αναθεώρηση του  Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα και τον περιορισμό της δικαιοδοσίας των στρατιωτικών δικαστηρίων σε καθαρά στρατιωτικά αδικήματα. 

4. Ριζική αναμόρφωση και ενοποίηση  του  πλαισίου των διοικητικών ποινών. 

5. Την καθιέρωση ενός καινοτόμου και ανεξάρτητου θεσμού, του Συνήγορου του Στρατιωτικού (ombudsman), που αποτελεί πραγματικότητα και παράδοση ετών στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.   

Αναβάθμιση της Θητείας

Ο θεσμός της θητείας εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό  την ίση αντιπροσώπευση όλων των τάσεων της κοινωνίας στο στράτευμα και από τη άποψη αυτή συντελεί (1) στην καλύτερη ευθυγράμμιση των στόχων της άμυνας με τους στόχους της κοινωνίας μέσω φυσικά της Πολιτικής, (2)  στη μείωση του πολιτικο-στρατιωτικού κενού που εμφανίζεται όταν η πολιτισμική, πολιτική και εθνική σύσταση του στρατού διαφέρει από αυτή της κοινωνίας στο σύνολό της, και  (3) στη σύσφιγξη των σχέσεων κοινωνίας και στρατού υπό την προϋπόθεση ότι η θητεία  παρουσιάζει όλα εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ώστε να μην εκλαμβάνεται ως “τιμωρία” και χάσιμο χρόνου από τη νεολαία της χώρας.  Από ότι δείχνει η διεθνής εμπειρία, οι κοινωνίες που τα παιδιά τους δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μπορεί να έχουν μεγαλύτερη ετοιμότητα (και πιθανότητα) να εμπλακούν σε πόλεμο. Ωστόσο για μας υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να έχουμε έναν πετυχημένο θεσμό και οι προϋποθέσεις αυτές είναι οι εξής:

Προσανατολισμός της θητείας σε καθαρά επιχειρησιακά καθήκοντα  και σύνδεσή της με δράσεις και πολιτικές ανταποδοτικότητας. 

Δημοκρατική μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου, με σκοπό τον εναρμονισμό των δικαιωμάτων  των στρατευμένων και των υπόχρεων στράτευσης με τις επιταγές του Συντάγματος, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις υποδείξεις του Συνήγορου του Πολίτη, της Διεθνούς Αμνηστίας, του Ευρωκοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρώπης και των Ηνωμένων Εθνών.

Ακριβή προσδιορισμό των απαιτήσεων σε στρατεύσιμο προσωπικό μετά την ολοκλήρωση της νέας Δομής Δυνάμεων. 

Αναπροσανατολισμός – αναβάθμιση της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα

Απαιτείται:

εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων εκπαίδευσης και του πλαισίου λειτουργίας των ΑΣΕΙ (Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων) και  των επιτελικών σχολών των Ε.Δ όλων των βαθμίδων για τις ανάγκες προσαρμογής τους στις σύγχρονες απαιτήσεις της στρατιωτικής επιστήμης και στα νέα επιστημονικά και εκπαιδευτικά δεδομένα.

διαμόρφωση πλαισίου συνεργασίας των σχολών των ΕΔ όλων των βαθμίδων με ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας με σκοπό την από κοινού υλοποίηση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών σε σύγχρονα γνωστικά αντικείμενα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, την εκπόνηση μελετών, και τη σφυρηλάτηση ισχυρών δεσμών των στελεχών των Ε.Δ με την κοινωνία.

Μέτρα για τη βελτίωση της ζωής του προσωπικού των ΕΔ

Υπάρχει μία σειρά από προβλήματα που ταλαιπωρούν τους στρατιωτικούς, για τα οποία δυστυχώς έγιναν πολύ λίγα  πράγματα μέχρι σήμερα. Κι αυτά είναι: οι συχνές  μεταθέσεις, ο μεγάλος αριθμός υπηρεσιών, το στεγαστικό  για όσους υπηρετούν μακριά από τον τόπο καταγωγής τους και οι συνθήκες διαβίωσης σε πολλά στρατόπεδα λόγω παλαιότητας των εγκαταστάσεων. Το μοντέλο εμείς προτείνουμε, προβλέπει συγκέντρωση των καθαρά επιχειρησιακών δομών σε μικρότερο σχήμα, με προοπτική ανάπτυξης πολυδύναμων μονάδων σε μεγάλα στρατόπεδα, αεροδρόμια και ναυτικές βάσεις. Το νέο σχήμα θα συμβάλλει στην εξοικονόμηση λειτουργικών δαπανών, στον περιορισμό των αναγκαίων μεταθέσεων και στην εφαρμογή σχεδιασμένων και αποδοτικών δράσεων μέριμνας για το προσωπικό. Επιπλέον προτείνουμε :

1. την αξιοποίηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων που θα αποδεσμευτούν από επιχειρησιακή χρήση,  για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού εγκαταστάσεων, προγραμμάτων στέγασης του προσωπικού  και επιπλέον εγκαταστάσεων για τη φύλαξη του υλικού των Ε.Δ,

2. τη θέσπιση ειδικών κινήτρων  και δέσμης προνομίων για τα  στελέχη που υπηρετούν σε προωθημένες επιχειρησιακές θέσεις, 

3. τη λήψη  μέτρων για τη στήριξη των οικογενειών των στρατιωτικών, όπως η υποχρεωτική υπηρέτηση στην Φρουρά συμφερόντων τους, για στελέχη που έχουν συζύγους ή τέκνα με αναπηρία, καθώς και μέτρων προστασίας μονογονεϊκών οικογενειών,

4. επαναξιολόγηση και εξορθολογισμό του συνόλου των υπηρεσιών του προσωπικού ώστε να μην διαταράσσονται χωρίς ουσιαστικούς λόγους οι κοινωνικές και οικογενειακές του ανάγκες. Καθιέρωση μέγιστου ορίου υπηρεσιών σε κάθε βαθμό με πρόβλεψη αποζημίωσης σε περίπτωση υπέρβασης. 

Ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου των ΕΔ

Προτείνουμε την αναβάθμιση και διεύρυνση των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Ε.Δ στο κοινωνικό σύνολο σε όλα τα επίπεδα. Αποφασιστική συμβολή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και καταστάσεων έκτακτης ανάγκης που την υπογραμμίζει η τραγική συγκυρία του σεισμού της Κεφαλλονιάς.  Ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου για την ανακούφιση της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της ανθρωπιστικής κρίσης – εκπόνηση σχεδίου δράσης για την παροχή στέγης, τροφής και υγειονομικής φροντίδας σε μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας που  πλήττονται.