Ακόμα μία φορά ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε να αδράξει την ευκαιρία και να αναδείξει το προφίλ που αρμόζει στις φιλοδοξίες του.

Δεν ξέρω πώς το σκέφτηκε, αλλά είναι αδιανόητη η άρνησή τoυ ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δεχτεί, σε ώρα στρατιωτικών και διπλωματικών αναταράξεων, να ενημερωθεί από τoν υπουργό Εθνικής Άμυνας. Αυτό το “ο πρόεδρος δεν συνομιλεί με τον κ. Καμμένο”, αν πράγματι ειπώθηκε έτσι, χτυπάει άσχημα στο αυτί. Στο αυτί το δικό μας εννοώ, γιατί στο αυτί του κ. Ερντογάν μπορεί και να ακούστηκε σαν γλυκιά μελωδία.

Πιθανόν να είχε νόημα η άρνηση αν η πρόσκληση αφορούσε την αναζήτηση πελατών για πεπαλαιωμένα βλήματα ή το στάτους των... βρετανικών καζίνων. Εδώ όμως πρόκειται για το διαχρονικό ζήτημα των βραχονησίδων, τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ, τον συσχετισμό των στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή. Για θέματα κρίσιμα, επί των οποίων θα όφειλε o κ. Μητσοτάκης να διεκδικεί την πιο σφαιρική ενημέρωση. Για δέσμη προβλημάτων επί των οποίων θεωρητικά θα έπρεπε να έχει ο ίδιος χρήσιμες ιδέες να συνεισφέρει.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, n φράση παραπέμπει περισσότερο σε φιλονικίες επιπέδου κατοίκων πολυκατοικίας που βρίσκονται σε μακροχρόνια μεταξύ τους διένεξη. Ακόμα και η προθυμία του να στείλει αντ' αυτού τον Βασίλη Κικίλια, λες και ισχύει εδώ κάποιο πεισματικό σαβουάρ βιβρ, δεν αποτελεί ισοδύναμη εναλλακτική. Σε κρίσιμες συνθήκες παραμερίζονται ιεραρχίες, νάζια, κινήσεις εντυπωσιασμού.

Για κάποιον που επιθυμεί διακαώς να γίνει πρωθυπουργός, ευρισκόμενος μάλιστα στην ηγεσία κόμματος το οποίο αρέσκεται να χαρακτηρίζει πατριωτικό, τέτοιες καταστάσεις αποτελούν μοναδική ευκαιρία να επιδείξει υπευθυνότητα, πρωτοβουλία, δύναμη δημιουργικών ιδεών. Αλλιώς αφήνει ένα κενό να χάσκει, το οποίο κάποιος άλλος, περισσότερο οξυδερκής, θα σπεύσει να αναπληρώσει. Κι αυτός, βέβαια, δεν θα είναι ο κ. Κικίλιας...

ΝΔ: Βέρτιγκο πάνω από τα Ίμια

Αντιπολίτευση να 'ναι και –σε- ό,τι να 'ναι. Μετά τα δείγματα –κακής- γραφής που έδωσε η ΝΔ στο «Μακεδονικό» και στη Novartis, τώρα επεκτείνει μαθήματα κατά του λαϊκισμού που δίνει στους άλλους με νέους λαϊκισμούς στα ελληνοτουρκικά. Με την Ντόρα, που έχει εμπειρία και πέντε γραμμάρια μυαλό, υπό φίμωση -μόνο οι αρμόδιοι πρέπει να μιλάνε, της συνέστησε ο Κώστας Αχ. Καραμανλής- το θέμα της παρ' ολίγον κρίσης χειρίσθηκε ο Γ. Κουμουτσάκος με δηλώσεις και η Σπυράκη με διαρροές.

A, να μην ξεχάσουμε και όσους ανέλαβαν να εκλαϊκεύσουν ότι η κυβέρνηση «αντέδρασε καθυστερημένα» και δεν έκανε τίποτε όλλο από λάθη. Εκ των προτέρων τους τα γράφουν; Η ένταση στα Ιμια είχε ήδη αποκλιμακωθεί.

Κακώς ίσως. Διότι οι πηγές της ΝΔ οι γνωστές πηγές με τα γυαλιά και το μαλλί περμανάντ- έλεγαν ότι «είναι δεδομένες οι ευθύνες της κυβέρνησης, και τις αντιλαμβάνονται όλοι οι πολίτες, αλλά δεν είναι σήμερα n κατάλληλη ώρα να αναδειχθούν από τη ΝΔ». Καλοσύνη τους. Αλλά από τη Δευτέρα άλλη δουλειά δεν κάνουν από το να αναδεικνύουν ευθύνες. Επόμενο, αφού «είναι δεδομένες».

Οι «πηγές» έβαλαν στο παιχνίδι και τον Κυριάκο Μητσοτάκη -που δεν εμφανίσθηκε επί σκηνής παρά την Πέμπτη και αφού όλα είχαν τελειώσει- και του απέδωσαν άρνηση να ενημερωθεί από τον Πάνο Καμμένο. Γιατί; Προφανώς γιατί δεν του αρέσει ο υπουργός Αμυνας. Ας είχε βάλει αλλον ο Τσίπρας, να του κάνει την τιμή να δεχθεί ενημέρωση. Οχι να συναντηθεί και με τον Καμμένο! Copy paste η πρακτική Σαμαρά: όσο ήταν πρωθυπουργός δεν είχε καλέσει ούτε μία φορά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ενημέρωση, επειδή... ήταν ο Τσίπρας. Δεν τον αναγνώριζε... Να ήταν άλλος, ευχαρίστως.

Ετσι κι ο Κυριάκος. Αφού δεν τον ρώτησε ο πρωθυπουργός ποιον να βάλει υπουργό Αμυνας, προτιμάει να κάνει αντιπολίτευση χωρίς ενημέρωση. Αλλωστε δεν συμφέρει να είσαι ενημερωμένος. Την πάτησε στο «Μακεδονικό», όταν πήγε στο Μαξίμου για ενημέρωση και μετά έφυγε τρέχοντας για το γραφείο του προκειμένου να διαβάσει τη δήλωση που του είχαν γράψει πριν ενημερωθεί.