Να διαχωρίσει τον αντισημιτισμό από τον αντισιωνισμό επιχειρεί ο πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης, σε μια συζήτηση που απασχολεί ακόμα πιο έντονα τα τελευταία χρόνια. «Ο αντισημιτισμός είναι φανατισμός εναντίον όλων των σημιτών (Αράβων, Χριστιανών Αράβων και Μουσουλμάνων της Μέσης Ανατολής, Κανανιτών, ορισμένων Αιθίοπων, Αραμαΐων και Εβραίων», λέει ο πρέσβης. «Ο αντισιωνισμός», προσθέτει «αντιτίθεται στην πολιτική ιδεολογία του σιωνισμού, ένα κίνημα που επιμένει σε όλες τις πολιτικές του εκφάνσεις να δίνει προτεραιότητα στα δικαιώματα των Εβραίων εις βάρος των Παλαιστινίων που ζουν εκεί, στην πατρίδα τους από αρχαιότατους χρόνους».
Η συνέχεια της δήλωσης του πρέσβη του κράτους της Παλαιστίνης:
«Οι ορισμοί που εισήχθησαν από το IHRA ακολουθούνται επίσης από παραδείγματα που υποδηλώνουν ότι κάθε στόχευση ή κριτική στο Ισραήλ ή «ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη κράτους του Ισραήλ αποτελεί μια ρατσιστική προσπάθεια» θα μπορούσε να είναι ρατσιστική και αντισημιτική και ότι «η εφαρμογή διπλών προτύπων απαιτώντας από το Ισραήλ συμπεριφορά που δεν αναμένεται από κανένα άλλο δημοκρατικό έθνος "είναι αντισημιτικό. Η υιοθέτηση τέτοιων Ορισμών εξ ονόματος πολλών χωρών ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων κρατών μελών της ΕΕ, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δημοκρατικές αξίες, την ελευθερία του λόγου και παραβιάζει όλες τις πολιτικές ελευθερίες καθώς και τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό έγινε σαφέστερο το περασμένο καλοκαίρι, όταν το ισραηλινό κοινοβούλιο (Κνεσέτ) ψήφισε νόμο που ορίζει το Ισραήλ ως κράτος - έθνος του Εβραϊκού λαού και μόνο αυτού. Ο νόμος ορίζει ότι όλοι οι Εβραίοι, ακόμη και εκείνοι που δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ, απολαμβάνουν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, εκεί όπου αποστερείται από όλους τους Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένου του 20% του ισραηλινού πληθυσμού που είναι Παλαιστίνιοι και επίσημα πολίτες του Ισραήλ. Με άλλα λόγια, αυτός ο ρατσιστικός νόμος δημιουργεί ένα καθεστώς δύο ταχυτήτων στο Ισραήλ - καθώς και στα κατεχόμενα εδάφη - που βασίζεται σε ένα σύστημα εθνοθρησκευτικής κατάταξης που παραχωρεί σε όλους τους Εβραίους ανώτερα δικαιώματα έναντι όλων των Παλαιστινίων. Η άνευ προηγουμένου και απαράδεκτη δήλωση του Netanyahu συμπυκνώνει το προαναφερθέν "Το Ισραήλ δεν είναι κράτος για όλους τους πολίτες του, το Ισραήλ είναι το έθνος-κράτος των Εβραίων και μόνο εκείνων".
Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στην πρόσφατη πολιτική ιστορία μια τέτοια προσπάθεια να αλλάξει και να διαστρεβλωθεί το νόημα των λέξεων έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν οι προθέσεις μιας κατοχικής και αποικιοκρατικής δύναμης. Σε κάθε περίπτωση, υιοθετώντας τον ορισμό εργασίας του IHRA και τα παραδείγματα του, παρέχεται απόλυτη νομική ατιμωρησία και ασυλία στο ισραηλινό καθεστώς για την περαιτέρω παραβίαση του Διεθνούς και Ανθρωπιστικού Δικαίου, αγνοώντας πλήρως όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, του Συμβουλίου Ασφαλείας και την Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών.
Η κριτική που ασκείται στην ισραηλινή πολιτική της τρομοκρατίας, της εθνοκάθαρσης, των εκτοπισμών, των μαζικών συλλήψεων και του απαρτχάιντ, ακόμη και από ισραηλινές ομάδες και ανθρωπιστικές οργανώσεις, δεν αποτελεί επίθεση κατά του Ιουδαϊσμού - θρησκεία που σεβόμαστε όπως κάθε άλλη και δεν μπορεί να θεωρηθεί πράξη ρατσισμού – όπως ακριβώς επικρίνουμε την ISIS και άλλες εξτρεμιστικές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, καθώς και την τρέχουσα διοίκηση του Trump στις ΗΠΑ που ασχολείται με παγκόσμια ζητήματα. Η παλαιστινιακή και αραβική απόρριψη του σιωνισμού δεν είναι θέμα εθνικής, θρησκευτικής ή κοινωνικής εχθρότητας έναντι των Εβραίων, αλλά απόρριψη των αποικιακών πολιτικών του Ισραηλινού καθεστώτος, παράδειγμα αποτελούν τα τελευταία γεγονότα στη Γάζα, όπου ο λαός μου υπομένει βίαιες επιθέσεις που έχουν ως αποτέλεσμα έως τώρα το θάνατο 25 Παλαιστινίων σε μόλις δύο ημέρες.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω την βαθιά πεποίθησή μου ότι ο ρατσισμός, οι διακρίσεις, το μίσος, η βία ή ο εκφοβισμός που απευθύνονται σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων λόγω της εθνικότητας, της φυλής ή της θρησκείας τους, συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού, αποτελούν μια αυξανόμενη και σοβαρή απειλή για ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα. Πρέπει να αντιμετωπιστούν και να καταπολεμηθούν. Καταδικάζω έντονα τον βανδαλισμό των εβραϊκών νεκροταφείων εδώ στην Ελλάδα, τη Θεσσαλονίκη αλλά και στη Γαλλία, καθώς και τον βανδαλισμό των ναών και των χριστιανικών και μουσουλμανικών ιερών τόπων λατρείας από ισραηλινές εξτρεμιστικές εβραϊκές ομάδες στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Αλλά δεν πρέπει να συγχέουμε τη διαφωνία, την κριτική στις πολιτικές του Ισραήλ καθώς η αλληλεγγύη προς τους Παλαιστινίους δεν είναι αντισημιτισμός και όλοι όσοι συμπαραστέκονται στον παλαιστινιακό μας λαό (πολιτικοί, ακτιβιστές, καλλιτέχνες, ανθρωπιστικές οργανώσεις και κινήματα, συμπεριλαμβανομένων των εβραϊκών οργανώσεων) δεν πρέπει να απολογούνται για τις βασικές τους θέσεις αρχής».
