Είμαι σε βενζινάδικο για να γεμίσω το ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας μου. Μπαίνω στο κατάστημα για να πληρώσω με την πιστωτική μου κάρτα και γίνομαι μάρτυρας του εξής διαλόγου μεταξύ του καταστηματάρχη και ενός φίλου του ή πελάτη του:

- Καλά τώρα, μας λένε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ζουν με το μισθό τους! Ξέρεις πώς ζει ο Κωστάκης, ο φίλος μου, δημόσιος υπάλληλος με μισθό 1.000 ευρώ;

- Πώς;

- Έχει μερσεντές τελευταίο μοντέλο και κάνει διακοπές σε δικό του σπίτι στη Μύκονο που το αγόρασε πέρσι!

Ο καταστηματάρχης κουνάει το κεφάλι του όλο νόημα.

- Αμ, δε σου είπα για τον Γιαννάκη το γείτονά μου. Και αυτός δημόσιος υπάλληλος. Αυτός έχει BMW! Μόλις του χάλασε το μπουζί [!!] πήρε άλλη BMW!

Ο καταστηματάρχης στο βενζινάδικο είναι ικανός να πιστέψει τα απολύτως τερατώδη που του λέει ο συνομιλητής του. Ακόμα και ότι κάποιος άλλαξε το πολυτελέστατο και πανάκριβο αυτοκίνητό του γιατί του… χάλασε το μπουζί! Είναι ανόητος, είναι πνευματικά καθυστερημένος; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική. Είναι απλά θύμα ιδεολογικής χειραγώγησης. Η προπαγανδιστική μηχανή του νεοφιλελευθερισμού μέσω των ΜΜΕ, γενικότερα των ιδεολογικών μηχανισμών, έχει πείσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ότι το πρόβλημα για την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Ελλάδα είναι το κράτος και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ποια Wall Streetκαι τα τοξικά ομόλογα τα οποία έσπειρε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Για την παγκόσμια οικονομική κρίση φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα!

Τα πραγματικά στοιχεία ωστόσο διαψεύδουν απολύτως αυτή την προπαγάνδα. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται παγκοσμίως μεταξύ των χωρών με το μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων. Μάλιστα, με βάση πρόσφατα στατιστικά στοιχεία σχετικά με το μέγεθος του δημόσιου τομέα και τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα είναι τελευταία σε ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων, επί της συνολικής απασχόλησης, μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρώτες σε δημοσίους υπαλλήλους είναι οι Σκανδιναβικές χώρες (η Νορβηγία με ποσοστό 29,3%, η Σουηδία με 26,2%) και ακολουθούν, μεταξύ των άλλων, η Γαλλία με 22,4%, Αγγλία με 17,4%, Ιταλία με 14,3%, Ισπανία με 12,3%, Γερμανία με 9,6% και η Ελλάδα τελευταία με 7,9%.

Οι εδραιωμένες πεποιθήσεις για τους δημόσιους υπαλλήλους αποκαλύπτουν τη δύναμη της ιδεολογίας. Η ιδεολογία δεν χρειάζεται εμπειρικά γεγονότα να την επιβεβαιώνουν. Αρκεί η ίδια η ιδεολογική πεποίθηση! Τα πράγματα είναι έτσι, γιατί έτσι είναι! Δεν χρειάζονται στοιχεία!