Στην «Καθημερινή» του Σαββάτου (22-6-2019) δημοσιεύτηκε ένα άρθρο -για την ακρίβεια επιστολή ήταν- που υπέγραφαν, σύμφωνα με την εφημερίδα, δεκάδες πανεπιστημιακοί, στρατηγοί, νομικοί, διπλωμάτες και επιχειρηματίες. Είχε τον τίτλο «Νομικά άκυρη η συμφωνία των Πρεσπών». Οι υπογράφοντες δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να κρύψουν την ιδεολογική ταυτότητά τους και τις πολιτικές προτιμήσεις τους. Ξεκινούν και κλείνουν το κείμενο με αναφορές στον Κυριάκο Μητσοτάκη, προς τον οποίο άλλωστε απευθύνεται η επιστολή τους.
Στον πρόλογο λένε: «Αγαπητέ κύριε πρόεδρε, απευθυνόμαστε σε εσάς που θα έχετε τον αναγκαίο θεσμικό ρόλο ως ο αυριανός πρωθυπουργός» (προεξοφλούν και εύχονται τη νίκη της Ν.Δ.). Στον επίλογό τους επισημαίνουν: «Κύριε πρόεδρε, διατελούμε με την ελπίδα ότι θα λάβετε υπόψη σας τα παραπάνω εκτεθέντα, που συμφέρουν πρωτίστως την Ελλάδα, αλλά και τη μεγάλη παράταξη της οποίας επαξίως ηγείστε» (άλλη μια ομάδα πολιτών που νομίζουν ότι γνωρίζουν καλύτερα από τους άλλους το εθνικό συμφέρον και εισηγούνται την πολιτική που πρέπει να υπηρετήσουν οι κυβερνήσεις).
Δεν έχει μεγάλη σημασία τι λένε επί της ουσίας οι συντάκτες της επιστολής. Πρόκειται για τα γνωστά επιχειρήματα που διακίνησαν οι αντίπαλοι της Συμφωνίας των Πρεσπών το διάστημα που το Μακεδονικό δέσποζε στη δημόσια συζήτηση. Σημασία έχει η έκκλησή τους στον αρχηγό της Δεξιάς να μπει σημαιοφόρος της προσπάθειας για «ακύρωση της επαχθούς συμφωνίας των Πρεσπών την οποία η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων τη θεωρεί απαράδεκτη και την εκλαμβάνει ως εθνική ήττα και καταστροφή».
Τον καλούν μάλιστα να το δηλώσει προεκλογικά και είναι βέβαιοι ότι στην περίπτωση που το κάνει «ο ελληνικός λαός θα τον ανταμείψει με την ψήφο του και η ιστορία θα σας εντάξει σε περίοπτη θέση μέσα στο Πάνθεον των εθνικά δρώντων πολιτικών». Δεν λέω, είναι πολύ ελκυστική προοπτική για έναν εν ενεργεία πολιτικό η ένταξη στο Πάνθεον των εθνικά δρώντων πολιτικών (ουδείς το έχει καταφέρει στην Ελλάδα όπου ακόμη και ο Ελευθέριος Βενιζέλος για τους μισούς Ελληνες ήταν όσο ζούσε προδότης, φαύλος και απατεώνας), ωστόσο οι επιστολογράφοι (πανεπιστημιακοί, νομικοί, στρατηγοί, διπλωμάτες, επιχειρηματίες όπως μας λέει η εφημερίδα) ματαιοπονούν.
Δεν ξέρω αν το ξέρουν. Εκτός αν μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Απορώ ειλικρινώς πώς άνθρωποι με προσόντα και πτυχία σκέφτονται τόσο επιπόλαια. Απορώ πώς δεν βλέπουν ότι η κοροϊδία πάει σύννεφο. Ο αρχηγός της αγαπημένης τους Δεξιάς μπορεί να έχει δηλώσει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι εθνικώς επιζήμια, αλλά έχει πει επίσης ότι δεν μπορεί να την καταργήσει γιατί το κράτος έχει συνέχεια, ενώ για το μόνο που δεσμεύτηκε είναι ότι θα επιτηρεί αυστηρά τη διαδικασία εφαρμογής της συμφωνίας.
Σίγουρα, για τους επιστολογράφους, αυτό δεν είναι και πολύ πατριωτικό αλλά τι να κάνουμε. Ευτυχώς για αυτούς, αλλά δυστυχώς για τη χώρα, ο κ. Μητσοτάκης αποφεύγει να πει την προσωπική άποψή του για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν δεν ήταν όμηρος της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του κι αν δεν ήθελε να γίνει πρωθυπουργός πάση θυσία και με κάθε μέσο, θα έλεγε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να πετύχει η χώρα τη δεδομένη στιγμή. Ο κ. Μητσοτάκης θα την υπέγραφε και με τα δύο χέρια. Υποδύεται όμως τον υπερπατριώτη, ελπίζοντας ότι τα φύκια που πουλάει θα τα αγοράσουν για μεταξωτές κορδέλες οι αφελείς.
Ανάγωγα
Ο πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής στη λίστα επικρατείας της Ν.Δ., Παναγιώτης Πικραμμένος, δήλωσε στον «Σκάι»: «Ολες οι κυβερνήσεις έχουν μια τάση να έρχονται πιο κοντά με τη Δικαιοσύνη και να την κάνουν πιο φιλική, συνήθως για την εξυπηρέτηση των στόχων τους». Μπα, ώστε όλες οι κυβερνήσεις έχουν αυτήν την τάση; Απογοητεύτηκα. Εγώ ο αφελής νόμιζα πως οι κυβερνήσεις των φυσικών ιδιοκτητών της χώρας σέβονταν την... ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
