Με πρωτοβουλία της Ραλλίας Χρηστίδου, βουλεύτριας Β3 Νότιου Τομέα Αθηνών και συνυπογραφές 45 ακόμη βουλευτριών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κατατέθηκε σήμερα ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου προς τα υπουργεία Εργασίας, Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη για το πόσο αποτελεσματικοί είναι στην πράξη οι κρατικοί μηχανισμοί που στοχεύουν στην προστασία των γυναικών από την ενδοοικογενειακή και έμφυλη βία.

Αφορμή για την ερώτηση στάθηκαν τα στοιχεία της 2ης έκθεσης για τη βία κατά των γυναικών που συζητήθηκαν στην Επιτροπή Ισότητας της Βουλής. Εκεί έγινε φανερό ότι οι ανάγκες για δομές (συμβουλευτικά κέντρα και καταφύγια) ολοένα και αυξάνονται, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία και όπως αναφέρεται και στα συμπεράσματα της έκθεσης. Από 01-11-2020 έως 30-09-2021, 2.251 γυναίκες ζήτησαν ψυχολογική στήριξη και 1039 νομική στήριξη. Φιλοξενήθηκαν όμως σε δομές μόνο 344. Δεν απαντήθηκε το ερώτημα αν αυτό συνέβη επειδή τόσες ζήτησαν φιλοξενία ή επειδή τόσες μπόρεσε να εξυπηρετήσει το δίκτυο, αλλά σε κάθε περίπτωση, το συμπέρασμα ότι οι δομές είναι λιγότερες από όσες είναι αναγκαίες για να φιλοξενηθούν όσες έχουν ανάγκη και για όσο διάστημα είναι απαραίτητο, προκύπτει εύλογα.

Επιπλέον η επιστολή μιας γυναίκας που έφτασε σε βουλευτικά γραφεία στην οποία κατήγγειλε τις αδυναμίες του συστήματος στην προσπάθειά της να ξεφύγει από έναν κακοποιητικό σύντροφο, κατέδειξε ότι η αστυνομική και δικαστική παρέμβαση μπορεί να μην αρκεί ή να μη φέρει τα βέλτιστα αποτελέσματα, αν οι αστυνομικοί και οι δικαστές δε διαθέτουν την εξειδικευμένη γνώση και επιμόρφωση που θα τους επιτρέψει να «αφουγκραστούν» την ενδοοικογενειακή βία.

Από την απάντηση που έδωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κος Θεοδωρικάκος στο πλαίσιο συζήτησης επίκαιρης ερώτησης του ΜΕΡΑ25 στο θέμα των γυναικοκτονιών, προκύπτει ένα αρκετά ασαφές και μπερδεμένο πρωτόκολλο εμπλοκής της Ελληνικής Αστυνομίας σε περιπτώσεις καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας σε συνάρτηση με τις δομές (καταφύγια και συμβουλευτικά κέντρα) που προαναφέραμε. Πολύ σημαντικός εδώ -οφείλει να- είναι ο ρόλος των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας και η παρουσία τους στο πεδίο με τον τρόπο δηλαδή που σχεδιάστηκαν αρχικά να λειτουργήσουν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Tα ερωτήματα που τέθηκαν στα αρμόδια υπουργεία είναι:

1.         Τι προτίθενται να κάνουν αναφορικά με την μετεκπαίδευση των δικαστών, των εισαγγελέων και των αστυνομικών σε ζητήματα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας;

2.         Τι προτίθενται να κάνουν ώστε η ελληνική αστυνομία να μπορέσει να λειτουργήσει παρεμβατικά και καίρια στην καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και να αποτραπούν περισσότερες γυναικοκτονίες; Ποιο είναι το ακριβές πρωτόκολλο για την παρέμβασή της; Είναι αυτό που περιγράφεται από τον υπουργό;

3.         Στις 25 Νοεμβρίου του 2021 ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη «εγκαινίασε» 6 γραφεία ενδοοικογενειακής βίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πότε θα λειτουργήσουν με τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα γραφεία ενδοοικογενειακής βίας; Τι περιλαμβάνει η δράση τους αυτή τη στιγμή; Πόσο προσωπικό απασχολούν και τι εκπαίδευση έχει;

4.         Πόσες γυναίκες έχουν κάνει αίτηση για να φιλοξενηθούν σε ξενώνες, κατά τα έτη 2020 και 2021, ποιος είναι ο συνήθης χρόνος εξέτασης και αποδοχής ή απόρριψης της αίτησης  και ποιοι ήταν οι λόγοι απόρριψης σε όσες αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές;

5.         Προτίθενται να επεκτείνουν το δίκτυο (συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες – καταφύγια) για τις κακοποιημένες γυναίκες που ζητούν καταφύγιο γι’ αυτές και τα παιδιά τους;