ΓΑΛΛΙΑ

Marine Le Pen. Φωτογραφία via

Περίπου 100.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι συγκεντρώθηκαν αυθορμήτως σε όλη τη Γαλλία την Τετάρτη για να αποτίσουν φόρο τιμής στους δημοσιογράφους και τους αστυνομικούς οι οποίοι δολοφονήθηκαν. Αυτά τα τραγικά γεγονότα, που εξελίχθηκαν σε αυτό που αποκαλείται «η πιο μελανή μέρα για τον γαλλικό Τύπο» προκάλεσαν πολλές συναισθηματικές αντιδράσεις στους συνεργάτες, τους αναγνώστες και τους πενθούντες του Charlie Hebdo, καθώς επίσης και στους Γάλλους πολιτικούς.

Το πολιτικό γραφείο της ακροδεξιάς οργάνωσης Bloc Identitaire αντέδρασε δημοσιεύοντας ένα άρθρο στην ιστοσελίδα της, όπου αναφέρει «κανένας δεν θα μπορούσε να προσποιηθεί ότι μάχεται τον τζιχαντισμό χωρίς να προβληματίζεται για τη μαζική μετανάστευση και τον εξισλαμισμό». Όταν τους ζητήσαμε ένα σχόλιο, αρνήθηκαν να μας μιλήσουν. Το ίδιο συνέβη με το Égalité et Réconciliation, την ακροδεξιά οργάνωση της οποίας ηγείται ο αντισημίτης πολέμιος Alain Soral.

Μέχρι τώρα, το Εθνικό Μέτωπο -το μεγαλύτερο ακροδεξιό κόμμα της Γαλλίας- έχει μείνει σιωπηλό σχετικά με τα προχθεσινά γεγονότα, τηρώντας στάση πολιτικά ορθή όμοια με αυτή που χρησιμοποιούν από τότε που η Μαρίν Λε Πεν αντικατέστησε τον σκληροπυρηνικός πατέρα της στην ηγεσία του κόμματος.

Στην ομιλία της, την Τετάρτη, χαρακτήρισε τα γεγονότα ως «τρομερή επίθεση». Στο διάρκειας 3 λεπτών βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα αργότερα το βράδυ είπε: «Αυτές οι επιθέσεις είναι έργο μιας δολοφονικής ιδεολογίας που στην παρούσα φάση δολοφονεί χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο [...] Είναι ευθύνη μου να πω ότι αυτή η επίθεση πρέπει να απελευθερώσει το λόγο μας κατά του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Η απόλυτη άρνηση του ισλαμικού φονταμενταλισμού πρέπει να διακηρυχθεί μεγαλοφώνως από οποιονδήποτε θεωρεί τη ζωή και την ελευθερία μεταξύ των πλέον πολύτιμων ελευθεριών».

Με στρατηγικό τρόπο έδωσε έμφαση στο ότι «κανείς δεν θα ήθελε να υπάρξει σύγχυση μεταξύ των μουσουλμάνων συμπατριωτών και εκείνων οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να σκοτώνουν στο όνομα του Ισλάμ. Ωστόσο αυτή η προφανής άρνηση κάθε εξίσωσης αυτών των ανθρώπων, δεν θα έπρεπε να αποτελεί δικαιολογία αδράνεια». Στη διάρκεια εμφάνισης στη δημόσια τηλεόραση της Γαλλίας, δήλωσε ότι «ήθελε να κάνει ένα δημοψήφισμα για την επαναφορά της θανατικής ποινής », προσθέτοντας ότι προσωπικά πιστεύει πως «θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η δυνατότητα». Η τοποθέτησή της προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις από πολλούς Γάλλους χρήστες του Twitter που επέκριναν την κακόγουστη προσπάθειά της να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τα θλιβερά γεγονότα. Αμέσως μετά, εξέφρασε θυμό στο Facebook όταν έμαθε ότι το κόμμα της αποκλείστηκε από την πορεία στην Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ που θα γίνει στο Παρίσι την επόμενη Κυριακή, λέγοντας ότι τα άλλα κόμματα «κατάφεραν να μετατρέψουν μια στιγμή εθνικής ενότητας σε σύμβολο του διχασμού και του ηθικολογικού σεχταρισμού».

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Διαδήλωση τουPEGIDA στο Βερολίνο, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Φωτογραφία από το VICE Germany.

Τα τελευταία χρόνια η Γερμανία είναι βαθικά διχασμένη όσο αφορά στο θέμα του Ισλάμ. Μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη υποστηρίζει ότι το 57% του πληθυσμού τηρεί «σκεπτικιστική» στάση προς το Ισλάμ, είτε βλέποντας το ως «επικίνδυνο» ή «πολύ επικίνδυνο». Το αυξανόμενο αντιμουσουλμανικό αίσθημα βρίσκεται πίσω από τη γέννηση του κινήματος PEGIDA (Πατριώτες Ευρωπαίοι Κατά του Εξισλαμισμού του Δυτικού Κόσμου), που προσέλκυσε τον εντυπωσιακό αριθμό των 18.000 διαδηλωτών σε πορεία κατά του Ισλάμ την περασμένη Δευτέρα στη Δρέσδη. Ευτυχώς, η υπόλοιπη Γερμανία φαίνεται να ντρέπεται απίστευτα από αυτό το ξενοφοβικό κίνημα και οργανώνει αντιδιαδηλώσεις, δείχνοντας αλληλεγγύη στους μουσουλμάνους. Εκτός της Δρέσδης, σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις της Γερμανίας οι αντιδιαδηλώσεις ήταν μεγαλύτερου μεγέθους από αυτές του PEGIDA, καθιστώντας τον ισχυρισμό τους «Εμείς είμαστε ο λαός», γελοίο.

Ωστόσο δεν προκαλεί έκπληξη ότι το PEGIDA έχει ήδη αρχίσει να χρησιμοποιεί τις επιθέσεις στο Hebdo ως μέσο για να ενισχύσει τη στήριξή του, όπως κάνουν κι άλλοι. ΗErika Steinbach, η αξιολύπητη αδελφή ψυχή της Μαρίν Λε Πεν στη Γερμανία, εμφανίστηκε στο Twitter με το πρόσωπο της να έχει ελαφρώς σεξουαλική διάθεση και ένα κακόγουστο αστείο (νομίζω;) για το ότι επιτρέπεται να σχολιάζεται μόνο η Καθολική Εκκλησία. Και προφανώς το NPD-το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας και άλλοι εξτρεμιστές της δεξιάς πτέρυγας μπήκαν στο τρένο, υιοθετώντας το μπάνερ « Je suis Charlie» (Είμαι Σαρλί) του Facebook και καταδικάζοντας τις επιθέσεις ενώ υποστήριξαν ότι είχαν δει το κακό να έρχεται. Στο βίντεο, ο πρόεδρός τους Frank Franz λέει ότι «αυτό που συνέβη στη Γαλλία είναι αυτό ακριβώς για το οποίο το NPD προειδοποιεί εδώ και χρόνια... η εξισλαμισμός και η διείσδυση των ξένων πρέπει να σταματήσει».

Εκείνο που μπορεί να είναι η πιο κυνική πτυχή της αντίδρασης της ακροδεξιάς στην επίθεση στο Hebdo μέχρι τώρα είναι ότι συνήθως όλοι είναι ταχύτατοι στο να δυσφημίσουν τα μέσα ενημέρωσης ως ένα σωρό διεφθαρμένων, αριστερών προπαγανδιστών. Τώρα, χρησιμοποιούν την επίθεση σε αυτό που αποκαλούν"Lügenpresse" [όρος του Τρίτου Ράιχ που μεταφράζεται ως "ο Τύπος που ψεύδεται"] για να δικαιολογήσουν τη ρατσιστική ατζέντα τους.

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Ο Nigel Farage. Φωτογραφία του James Turner

Το βασικό πολιτικό θέμα της περασμένης χρονιάς στη Βρετανία ήταν η άνοδος του UKIP (Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου). Η βασική ρητορική τους είναι το μίσος τους για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως επειδή η ένταξή μας σε αυτή επιτρέπει σε μετανάστες να έρθουν στη Βρετανία και να ζητήσουν εργασία και στέγη. Διαθέτουν επίσης ένα σωρό αντιδραστικές απόψεις. Στα μέλη του, σε γενικές γραμμές δεν αρέσει ο γάμος των γκέι, οι γυναίκες που έχουν εργασία ή ανθρώπινα δικαιώματα και νομίζουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια μεγάλη φάρσα.

Αν και δεν είναι απροκάλυπτα ρατσιστές, φαίνεται ότι είναι συνεχώς αναγκασμένοι να διώχνουν τα μέλη τους από το κόμμα, όπως π.χ. τη Rozanne Duncan, η οποία δήλωσε πρόσφατα ότι έχει «πρόβλημα» με τους «νέγρους» επειδή έχουν «κάτι τα πρόσωπά τους». Ωστόσο, ποτέ δεν φαίνεται να αναρωτιούνται γιατί έλκονται εξαρχής οι συγκεκριμένοι άνθρωποι από το συγκεκριμένο κόμμα.

Και έτσι, όταν έγινε η δολοφονική επίθεση κατά των γραφείων της Charlie Hebdo προχθές, από δυο τρεις ισλαμοφασίστες, ήταν θέμα χρόνου ο Nigel Farage -ο τύπος που καπνίζει και πίνει μπύρες και το πάιζει «είμαι-απλώς-ένας- συνηθισμένος-μάγκας ηγέτης»-, να πει κάτι καυστικό.

Χωρίς προφανώς να μας εκπλήξει, εμφανίστηκε στην βραδινή εκπομπή των Channel 4 News, χρησιμοποιώντας την επίθεση ως πρόφαση και λέγοντας ότι: «έχουμε μια πέμπτη φάλλαγγα που ζει εντός των συγκεκριμένων χωρών ...οι οποίοι έχουν τα διαβατήρια μας και που στην πραγματικότητα μας μισούν». Και ίσως, σε ό,τι αφορά αυτούς τους εξτρεμιστές, να έχει δίκιο. Προφανώς αυτά τα παιδιά μισούν τη Δύση. Λιγότερο πειστική όμως, είναι η θεωρία του Nigel, για το πώς και από πού προέρχεται το μίσος τους: «Πραγματικά σε κάνει να αναρωτιέσαι για την προσπάθεια ορισμένων να ενθαρρύνουν τον διαχωρισμό των κοινωνιών τις τελευταίες δεκαετίες στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας».

Ναι, σωστά διαβάζεις: όλοι εκείνα οι μη-λευκοί, μη-Χριστιανοί που προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια να ζήσουν εδώ, διατηρώντας παράλληλα κάποιους δεσμούς με τον πολιτισμό τους, και όσοι Βρετανοί δεν είχαν πρόβλημα μ' αυτό, θα πρέπει να σκεφτούν καλά τι έκαναν. Με κάθε νέο τζαμί, η επίθεση στην Charlie Hebdo ήταν αναπόφεκτη.

Με την εξαίρεση των ακροδεξιών, όλοι οι υπόλοιποι έσπευσαν να καταδικάσουν τη δήλωση του Farage. Ωστόσο, για τους πολλούς θαυμαστές του, η δήλωσή του θα σταθεροποιήσει πιθανώς περαιτέρω την εικόνα του ως το μόνο δημόσιο πρόσωπο με το θάρρος να «πει τα πράγματα όπως είναι».

ΙΤΑΛΙΑ

Ο Matteo Salvini στο Μιλάνο, Φωτογραφία του Marco Valli. Το T-shirt γράφει «Σταματήστε την εισβολή»

Με το που βγήκε η ειδήση για την επίθεση κατά της Hebdo, η ακροδεξιά της Ιταλίας, άρχισε τις ισλαμοφοβικές δηλώσεις, που προφανώς πήραν μπάλα όλο τον ισλαμικό κόσμο. Ο πολιτικός ο οποίος επιδίωξε να επωφεληθεί περισσότερο από το τραγικό αυτό συμβάν δεν ήταν άλλος από τον Matteo Salvini -μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, γραμματέας του ξενοφοβικού κόμματος Lega Nord, και ένας από τους βασικούς συμμάχους του Εθνικού Μετώπου της Marine Le Pen. Μέσα σε μόλις 24 ώρες, ο Salvini εφανίστηκε στις τηλεοράσεις, και τα social media κατακλύστηκαν με τις δηλώσεις του, όπως π.χ.: «Στεγάζουμε τους ίδους μας τους εχθρούς». Και, για να αποφύγει τις παρεξήγησεις, ο Salvini ξέκαθαρισε ότι η Ευρώπη πρέπει να: «Μπλοκάρει την παράνομη εισβολή των μεταναστών, ΤΩΡΑ».

Ο ισχυρισμός του Salvini ότι «Στεγάζουμε τους ίδιους μας τους εχθρούς», βρήκε υποστήριξη και από τις δεξιές εφημερίδες: Η Libero, για παράδειγμα, στο πρωτοσέλιδο είχε screenshot από την εκτέλεση της αστυνομικού με τον υπότιτλο, «Αυτό είναι το Ισλάμ».Ο άλλος πολιτικός ο οποίος, εν τω μεταξύ, εμφανίστηκε σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και τις ειδησιογραφικές εκπομπές ήταν ο αιγυπτιακής καταγωγής δημοσιογράφος Magdi Cristiano Allam -πρώην μουσουλμάνος, νυν καθολικός και φονταμενταλιστής. «Πρέπει να χτυπήσουμε την καρδιά της τρομοκρατίας: τα Τζαμιά, τις ιστοσελίδες, τα ισλαμικά σχολεία», δήλωσε.

Η σφαγή έγινε επίσης αντικείμενο εκμετάλλευσης από άλλα φασιστικά κινήματα. Ο Roberto Fiore, ο ηγέτης της Forza Nuova, δήλωσε ότι «η σφαγή του Παρισιού είναι μια πράξη πολέμου εναντίον της Ευρώπης. Πρέπει όπως δήποτε να ανταποκριθούμε επαρκώς». Για να γίνει αύτο, ο Fiore πρότεινε να «κλείσουμε τις πρεσβείες της Σαουδική Αραβία και του Κατάρ στην Ευρώπη», επειδή οι χώρες αυτές είναι «οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του ISIS». Ο Fiore πρότεινε επίσης, να προβούμε άμεσα σε απογραφή όλων των μουσουλμάνων που ζουν στην Ευρώπη. Τέλος εξέφρασε την επιθυμία του να δημιουργηθεί κινήματα όπως το PEGIDA σε όλη την Ευρώπη.

Η εκτεταμένη βία κατά των Μουσουλμάνων είναι μάλλον απίθανη, ωστόσο οι ισλαμοβοφικές αυτές δηλώσεις παράγουν ένα είδος συλλογικής «πολιτιστικής» τιμωρίας των μουσουλμάνων που ζουν στν Ιταλία, και αυτό προφανώς είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, μια μειοψηφία, η οποία είναι ήδη αρκετά περιθωριοποιημένη στην χώρα.

ΕΛΛΑΔΑ

Ο Αντώνης Σαμαράς. Φωτογραφία via

Την ώρα που το αίμα των 12, αγρίως δολοφονημένων, θυμάτων στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo από ακραίους Μουσουλμάνους φονταμενταλιστές δεν είχε καν στεγνώσει, την Ελλάδα «σάρωσε» ένα νέο κύμα ξενοφοβικής ρητορικής. Πρώτος «χτύπησε» ο πρώην Υπουργός και νυν βουλευτής του μέχρι πρότινος κυβερνώντος κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης. Ο συντηρητικός πολιτικός λίγη ώρα μετά τη αιματηρή επίθεση στο Παρίσι έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό του στο twitter: «Μακελειό στον Παρίσι: 11 νεκροί από επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo. Κάποιοι δεν ήθελαν ούτε τον φράχτη στον Εβρο», ενώ ακολούθως προσέθεσε σε επόμενο tweet «Το χτύπημα στο Παρίσι μπορεί να αποδειχθεί για την Ευρώπη το τέλος της αθωότητος με το Ισλάμ. Οι του ΣΥΡΙΖΑ εδώ λένε να ανοίξουν τα σύνορα».

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο πρωθυπουργός της χώρας, μιλώντας σε προεκλογική του συγκέντρωση στη Χαλκίδα επανέφερε το θέμα της μετανάστευσης στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ατζέντας, αναφέροντας πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αλλού, θέλει να δώσει μαζικά ιθαγένεια, ασφάλιση και περίθαλψη σε παράνομους μετανάστες. Βλέπετε σήμερα τι συμβαίνει στην Ευρώπη, αλλάζουν τα πάντα με δραματικό τρόπο. Στη Γαλλία ο σοσιαλιστής Ολάντ έβγαλε το στρατό στους δρόμους. Σήμερα στο Παρίσι έγινε μακελειό κι εδώ κάποιοι προσκαλούν κι άλλους λαθρομετανάστες και μοιράζουν ιθαγένειες».

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ισλαμοφοβία και οι ξενοφοβικές κορώνες κατακλύζουντον πολιτικό λόγο στη χώρα. Η Ελλάδα αποτελεί την πύλη εισόδου προς την Ευρώπηγια εκατομμύρια μετανάστες –αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενδυναμώσει, τα τελευταία χρόνια, η ελληνική δεξιά, από τα πιο μετριοπαθή έως και τα πιο ακραία κομμάτια της, την ξενοφοβική ρητορική της, βασιζόμενοι στον επικείμενο φόβο για το Ισλάμ. Μέσα σε λίγα χρόνια οι φιλοναζιστές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι βρίσκονται στη φυλακή αυτό το διάστημα, κατάφεραν να εκτοξεύσουν τα ποσοστά τους κοντά στο 7% (6,97%), ενώ σήμερα όλες οι συντηρητικές δυνάμεις της χώρας «ψαρεύουν» ψηφοφόρους, ενόψει των σημαντικών επερχόμενων εκλογών στη χώρα στις 25 Ιανουαρίου, μιλώντας για «τον κίνδυνο των τζιχαντιστών από την ανατολή». Για αυτούς οι αιματηρές δολοφονίες στο Παρίσι από τους εξτρεμιστές του Αλλάχ ήταν μια ιδανική ευκαιρία να επαναφέρουν το φοβικό χρυσαυγίτικο λόγο στη δημόσια ζωή, αναμασώντας τα ίδια επειχειρήματα.

ΑΥΣΤΡΙΑ

Η φωτογραφία είναι παραχώρηση του Identitarian Movement της Αυστρίας

Χθες το βράδυ, περίπου 300 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά από την πρεσβεία της Γαλλίας για να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους στις οικογένειες των θυμάτων. Το πλήθος δεν έδειχνε να ανησυχεί για το ενδέχομενο Ισλαμικής επιθέσης εντός της χώρας. Αν' αυτού έδειχναν να Αανησυχούν περισσότερο για τους Μουσουλμάνους της Αυστρίας. Στην διαμαρτυρία παρατηρήσαμε μια γυναίκα η οποία φορούσε χιτζάμπ, περικυκλωμένη από μία ομάδα νέων, οι οποίοι φέρεται να ήθελαν να την προστατεύσουν. Η ένταση ήταν αισθητή.

Ακόμα κι αν το πλήθος "Je suis Charlie" φάνηκε να είναι ενωμένο σε ότι αφορά τον λόγο για τον οποίο συγκετρώθηκε, δεν φάνηκε να συμφωνεί για το τι προκάλεσε τη σφαγή και τι πρέπει να γινεί από εδώ και πέρα. Ανάμεσα στο συγκεντρωμένο πλήθος ήταν και ένα μπλοκ των μελών του Identitarian Movement. Ένω, τα μέλη του εξέφρασαν την οδύνη τους για τα θύματα, δεν έλειψαν δηλώσεις κατά του «εξισλαμισμού της ηπείρου».

«Καταδικάζουμε αυτή την άνανδρη επίθεση που κόστισε την ζωή σε δώδεκα ανθρώπους»,μας ειπε ο Alexander Markovics, πρόεδρος του Identitarian Movement της Αυστρίας. «Δεν πρόκειται μόνο για μια επίθεση κατά της ελευθερία του λόγου, αλλά και για μια επίθεση ενάντια σε όλους τους Eυρωπαίους οι οποίοι αμύνονται κατά του εξισλαμισμού της πατρίδας τους. Αυτό είναι ξεκάθαρα αποτέλεσμα της πανευρωπαϊκής πολιτικής μας».

Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας της Αυστρίας, Heinz-Christian Strache, δεν έδωσε έκταση στο θέμα. Ανάρτησε ένα άρθρο σχετικά με τη σφαγή στην σελίδα του στο Facebook, με το μήνυμα «Ξυπνήστε!».

Σε άλλο του post, o Strache δήλωσε: «Το κίνημα PEGIDA κερδίζει συνέχεια οπαδούς, σε όλη την Ευρώπη. Οι πολίτες ζητούν μια σαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ της Ευρώπης και του ριζοσπαστικού Ισλάμ». Φυσικά, αυτή η διαχωριστική γραμμή υπάρχει ήδη. Όπως και η αίσθηση, ότι κάτι ακόμη πρέπει να γίνει για να προστατεύσουμε την ελευθερία μας, από τις άγνωστες αυτές ομάδες, οι οποίες έχουν, άγνωστους στόχους και οι ιδεολογίες των οποίων δεν μας είναι καθόλου κατανοητές.

Στην Ευρώπη σχεδόν κανένα κόμμα ή πολιτικό κίνημα δεν ζητά την ανοχή σε ότι αφορά το ριζοσπαστικό Ισλάμ ή την ισλαμικιστική τρομοκρατία. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να έχουμε στο νου μας είναι ότι χρειάζεται μόνο ένας Heinz-Christian Strache και δυο τρεις απογοητευμένοι Identitarians, να επιδιώξουν την ύπαρξη μιας «διαχωριστικής γραμμής»που ήδη υπάρχει, για να πιστέψουν οι πάντες ότι δεν υπήρχε ποτέ.

ΔΑΝΙΑ

Η Pia Kjærsgaard και μία προσωπογραφία. Η φωτογραφία είναι παραχώρηση του κόμματος.

Η επίθεση κατά της Charlie Hebdo, προκάλεσε εντάσεις στην χώρα, όπου η συζήτηση για το μεταναστευτικό είναι συχνά αντικείμενο διαφωνιών και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα φάνηκε να κατέχει την πρωτιά στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. ΄Εχουν περάσει δέκα χρόνια απο όταν η εφημερίδα Jyllands Posten είχε κυκλοφορήσει σκίτσα που απεικόνιζαν τον Μωάμεθ. Όπως ήταν αναμενόμενο, πέρα από την θλίψη η οποία ήταν αισθητή σ' όλη την χώρα, το περιστατικό άνοιξε και πάλι το διάλογο σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να δημοσιεύονται γελοιογραφίες. Και, κυρίως την συζήτηση για το αν, αυτό είναι θέμα της ελευθερίας του λόγου ή απλά μια προβοκατορίκη πράξη για χάρη του ίδιου του προβοκατορισμού.

Η δεξιά έσπευσε να συνδέσει τα γεγονότα με τον θρησκευτικό φανατισμό, και επισήμανε ότι πρόκειται για μια επίθεση κατά της ελευθερίας του λόγου. Ο Kristian Thuelsen Dahl, σημερινός αρχηγός του Λαϊκό Κόμματος της Δανίας, δεν μας έδωσε συνέντευξη, αλλά αυτό το απόσπασμα από μια ανάρτησή του στο Facebook δεν άφησε καμία αμφιβολία ως προς τις απόψεις του: 

«Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αμφιβολία ότι η επίθεση κατά της εφημερίδας έγινε προκειμένου να φιμωθεί η ελευθερία του λόγου και έχει τις ρίζες της στην θρησκεία. Φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή έχουμε να αντιμετωπίσουμε τρομοκράτες, που δεν θα σταματήσουν πουθενά στον πόλεμό τους εναντίον της ελευθερίας και της ελευθερίας του λόγου.Οι περισσότεροι από εμάς όμως φοβόμαστε ότι το συγκεκριμένο γεγονός θα θέσει σε κίνδυνο για ακόμη μια φορά την ελευθερία του λόγου και ότι οι δράστες θα καταφέρουν τελικά να πετύχουν αυτό που ήθελαν. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί! Πρέπει να επανεξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους αμυνόμαστε, έτσι ώστε να προστατέψουμε το δικαίωμά μας στην ελευθερία!»

Αυτή η ανάγκη να «επαναξετάσουμε τις αμυντικές πολιτικές που ακολουθούμε» είναι ανησυχητικά ασαφής. Δύσκολα μπορεί να γίνει κατανοητή εκτός ενός πλαισίου που προϋποθέτει την συνεχή αστυνόμευση. Και ο δρόμος αυτός που δεν φημίζεται για την ικανότητά του να προωθεί την κοινωνική ένταξη. Το μεταναστευτικό στη Δανία έχει αύξησει τη δημοτικότητα του Λαϊκού Κόμματος της Δανίας, και η τραγωδία της Charlie Hebdo είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί σαν αποδιοπομπαίος τράγος για να προωθήσουν την αντζέντα τους

ΙΣΠΑΝΙΑ

Αφίσα του Democracia Nacional

Τα ακροδεξιά κόμματα της Ισπανίας -μέχρι σήμερα- δεν έχουν εξουσία, επί της ουσίας, αλλά φυσικά αισθάνονται ότι η σφαγή της Charlie Hebdo δικαιολογεί τις θέσεις τους. «Οιπολυπολιτισμικές κοινωνίες είναι πολυ-προβληματικές κοινωνίες», δήλωσε ο Robert Hernando από την Plataforma per Catalunya, ακροδεξιό κόμμα της Καταλων'ιας. «Αυτό είναι κάτι που ο όλοι μας το αντιλαμβανόμαστε, εκτός από εκείνους που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας αυτή τη στιγμή». Ο Hernando μιλώντας προχθές βράδυ σε μια διαδήλωση συμπαράστασης στη Βαρκελώνη, στην οποία επίσης συμμετείχαν κάποια αριστερά κομμάτα δήλωσε ότι: «Ντρέπομαι που βρίσκομαι σ' αυτή τη διαδήλωση με ανθρώπους που έχουν κι αυτή το μερίδιό τους στην κατάσταση που βιώνουμε στην Ευρώπη. Δεν έχω συνηθίσει να περιβάλλομαι από τέτοια υποκρισία και καιροσκοπισμό».

Manuel Candela, Πρόεδρος της Democracia Nacional, δήλωσε επίσης:... «Αυτό που συνέβη χθες στη Γαλλία ενισχύει μόνο την θέση μας ότι οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες έχουν αποτύχει. Μια κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει με τους εχθρούς του, είναι απλά θέμα χρόνου ότι αυτή η σύγκρουση μεταξύ της Ευρώπης και του Ισλάμ θα μας φέρει αντιμέτωπους με έναν αιματηρό πόλεμο. Και υπάρχει μόνο μία λύση:. «Οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ!».

Αλλά στην Ισπανία αυτές οι ακροδεξιές ομάδες μοιάζουν σαν τρελοί κήρυκες στην έρημο. Τα μεγάλα πολιτικά κόμματα δεν έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσυον τη σφαγή προς όφελός τους.

Η Ισπανία έχει μια μακρά και θλιβερή παράδοση τρομοκρατικών επιθέσεων: 191 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην ισλαμική επίθεση τον Μαρτίου του 2004 στη Μαδρίτη, και επίσης είχαμε να αντιμετωπίσουμε την ETA για πολλά χρόνια. Η αντίδραση στη σφαγή της Charlie Hebdo ήταν η ίδια όπως πάντα, - καταδίκη και ενοποίηση.

ΠΟΛΩΝΙΑ

Απρίλιος 2014, Διαδήλωση. Φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση του Fisty Photography

Οι γελοιογραφίες της Charlie Hebdo μας δείχνουν ακριβώς τον κόσμο στον οποίο ζούμε, αλλά με ένα έξτρα punchline. Κανείς δεν είναι άγιος, και κανείς από εμάς δεν είναι ασφαλής. Δώδεκα άνθρωποι είναι νεκροί επειδή επέλεξαν αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Είναι μια τραγωδία και θρηνούμε τους θανάτους τους.

Αλλά στην Πολωνία, για ορισμένα κόμματα της δεξιάς, όπως το Ruch Narodowy, η επίθεση ήταν ξεκάθαρα αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθεί η Δυτική Ευρώπη -στην οποία καταλόγισε και τις ευθύνες για την επίθεση- επειδή «ανέχεται ην ανάπτυξη των κινημάτων Salafi, επιτρέποντας την κατασκευή των Wahhabi sect mosques, σε όλη την ήπειρο." Ένα άλλο συντηρητικό κόμμα, το Kongres Nowej Prawicy, αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα αυτή την περίοδο –αφού ο αρχηγός του αντιμετωπίζει κατηγορίες ότι έχει δύο παιδιά εκτός γάμου- έτσι δεν έχει πολλά να προσθέσει στη συζήτηση.

Η ζωή συνεχίζεται στην Πολωνία, και η επίθεση δεν έχει πολύαπασχολήσει τα πολιτικά κόμματα.

ΣΟΥΗΔΙΑ

Richard Jomshof. Φωτογραφία: Riksdagsförvaltningen / The Swedish Parliament Administration

Όταν πραγματοποιήθηκαν oι γενικές εκλογές μας τον Σεπτέμβριο του 2014, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών (ΣΔ), έγινε το τρίτο πιο δημοφιλές κόμμα στη χώρα, λαμβάνοντας το 13% των ψήφων. Οι ΣΔ, συχνά παρουσιάζονται ως το κόμμα το οποίο αντιτίθεται στην μετανάστευση, εστιάζοντας μόνο σε ένα πολιτικό ζήτημα. Ωστόσο, ορισμένοι δημοσιογράφοι, όπως ο Niklas Orrenius της εφημερίδας Dagens Nyheter, υποστηρίζουν ότι οι ΣΔ είναι ένα εθνικιστικό κόμμα και ότι οι ανησυχίες του σχετικά με τη μετανάστευση έχουν τις ρίζες τους σε μια εθνικιστική ιδεολογία.

Σε μια συνέντευξη Τύπου τον Δεκέμβριο του 2014, ο Richard Jomshof -βουλευτής και εκδότης του περιοδικού των ΣΔ, δήλωσε ότι «Εμείς [ΣΔ] αντιλαμβανόμαστε το Ισλάμ και τον ισλαμισμό ως απειλή. Το Ισλάμ έχει κάτι πολύ προβληματικό».

Τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στη Σουηδία έγινε σειρά εμπρηστικών επιθέσεων σε μουσουλμανικά τεμένη στις περιοχές Eskilstuna, Eslöv, και Uppsala. Τα κίνητρα των επιθέσεων δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί, αλλά δεν οι επιθέσεις δεν φαίνεται να είναι συντονισμένες. Θα πρέπει ωστόσο να εξεταστούν πολύ σοβαρά. Το "Je Suis Charlie" είναι μια υπενθύμιση του πώς η κοινωνία μας έχει αρχίσει να διασπάται. Η αυξανόμενη απήχηση των Σουηδών Δημοκρατών, πάει χέρι-χέρι με την αυξανόμενη κανονικοποίση της ισλαμοφοβίας, η οποία μπορεί να διαιρέσει τη χώρα με καταστροφικούς τρόπους.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Η Γαλλική πρεσβεία στο Βουκουρέστι σήμερα το πρωί. Φωτογραφία του Alex Mihăileanu.

Χθες το βράδυ και σήμερα το πρωί, αρκετοί Ρουμάνοι πήγαν στην Γαλλική πρεσβεία και άφησαν μερικά αναμμένα κεριά πάνω στο χιόνι, μπροστά στο κτίριο, για να τιμήσουν τους νεκρούς της επίθεσης στην Charlie Hebdo.

Μία από τις πρώτες πολιτικές αντιδράσεις στην επίθεση ήταν ένα μετριοπαθές σχόλιο του Klaus Iohannis, που ανέφερε ότι «η θρησκευτική και φυλετική ανοχή, όπως και η ελευθερία του λόγου, είναι οι βάσεις του σύγχρονου πολιτισμού, πάνω στον οποίο έχουν στηριχτεί οι δημοκρατικές αξίες». Μετά από αυτό υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις από την ντόπια Μουσουλμανική κοινότητα στην τηλεόραση, παίρνοντας αποστάσεις από τις επιθέσεις. Ευτυχώς οι Μουσουλμάνοι είναι αρκετά ενσωματωμένοι στη Ρουμανία και δεν υπάρχουν καν διαμάχες εδώ και έναν αιώνα. Πολλοί από αυτούς έχουν επιχειρήσεις, ενώ το άτομο που βρίσκεται επικεφαλής της Υπηρεσίας Άμεσης Δράσης και παλαιότερα του υπουργείου Υγείας είναι Παλαιστίνιος.

Τα ακροδεξιά κόμματα στη Ρουμανία είναι αρκετά αδύναμα και τα περισσότερα από αυτά ασχολούνται περισσότερο με τους Ρομά ή την LGBT κοινότητα.

Ο δημοσιογράφος Lucian Mîndruță πόσταρε το εξής σχόλιο: «Επιτρέποντας στις κουλτούρες εκείνες που καταστρέφουν εκκλησίες και σκοτώνουν Χριστιανούς να χτίζουν τζαμιά στο έδαφός μας και να επιβάλλουν τους κανόνες τους αποτελεί μια αυτοκτονική ιδέα». Τις ιδέες του συμμερίζεται και ο Dan Tapalagă, ένας άλλος ακροδεξιός δημοσιογράφος ο οποίος θεωρεί ότι «δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας κάνουν να σκεφτόμαστε διαφορετικά με θανατικές απειλές, κάτω από τις μαντήλες ή τα τουρμπάνια τους, απαγγέλοντας στίχους από το Κοράνι».

Παραδόξως, υπήρξαν περισσότερες ξενοφοβικές αντιδράσεις από Χριστιανούς πολιτικούς εναντίον της Γαλλικής πολιτικής ανεξιθρησκείας, την οποία βλέπουν και σαν αιτία της επίθεσης, παρά εναντίον της Μουσουλμανικής κοινότητας. Ο Ρουμάνος πολιτικός Adrian Papahagi, το κίνημα του οποίου είναι μέρος το Ευρωπαικού Λαΐκού Κόμματος, ανέφερε «Το να διακωμοδείς ιερά πράγματα είναι μια δημοφιλής τακτική της θρησκευτικά ανεκτικής (αντι-Χριστιανικής) Γαλλίας», ως λόγο για το τί συνέβη στην Charlie Hebdo. Αντίστοιχα και ο Χριστιανός πολιτικός Iulian Capsali ανέφερε ότι σχολίασε στο Facebook ότι «στη Γαλλία οι Χριστιανοί διώκονται από το ανεξίθρησκο κράτος, όχι από τους Μουσουλμάνους». Οι ίδιες αντιδράσεις υποστηρίχτηκαν και από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που θεωρούν ότι οι δημοσιογράφοι της Hebdo προκάλεσαν την Μουσουλμανική κοινότητα.

ΣΕΡΒΙΑ

Χθες το βράδυ έξω από τη Γαλλική πρεσβείασ το Βελιγράδι. Φωτογραφία από το VICE Serbia.

Μια ομάδα κατοίκων του Βελιγραδίου συγκεντρώθηκε έξω από τη Γαλλική πρεσβεία στο κέντρο της πόλης χθες το βράδυ αφήνοντας λουλούδια και αναμμένα κεριά σε τιμή των νεκρών της επίθεσης. Ακόμη μια συγκέντρωση έχει προγραμματιστεί για σήμερα το βράδυ - που οργανώθηκε από την Ένωση Δημοσιογράφων.

Μετά από μια δεκαετία πολέμου στα Βαλκάνια, η Σερβική κοινωνία έχει αλλάξει ριζικά. Οι πάλαι ποτέ ακροδεξιοί εξτρεμιστές που ζητούσαν εθνοκάθαρση των γειτνόνων τους, Βόσνιων και Μουσουλμάνων, βρίσκονται σήμερα στην εξουσία, την ώρα που η μετριοπαθής υποστηρικτές της Ευρώπης διακηρύσσουν την ανεκτικότητα και την δημοκρατία της Δύσης. Εκείνοι που παραμένουν πιστοί στον εθνικισμό αγονοούνται από τους περισσότερους, και τραβούν μόνο την προσοχή όταν ο συντηριτικός-κεντρώος πρωθυπουργός Aleksandar Vucic χρειάζεται έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να συγκαλύψει τις αντιλαΐκές του πολιτικές.

Εκείνοι που αναφέρθηκαν στην επίθεση σοτ Παρίσι στα social media ή στις προσωπικές τους ιστοσελίδες κυρίως κατηγόρησαν τη Δύση για την «άδικη και χωρίς έλεος» επίθεση του ΝΑΤΟ το 1999 στη Σερβία, που έγινε για να ρίξει από την εξουσία τον Μιλόσεβιτσ και πριμοδοτώντας τους Αλβανόφωνους του Κοσσόβου.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Ο Geert Wilders με μία γάτα... (Φωτογραφίαvia Nufoto.nl)

Σήμερα στην Ολλανδία όλοι θυμούνται τον «πόλεμο» που είχε ξεσπάσει μεταξύ ελευθερίας του λόγου και Ισλαμικού φονταμενταλισμού πριν από δέκα χρόνια. Το 2004, ο σκηνοθέτης Theo van Gogh είχε δολοφονηθεί από έναν εξτρεμιστή Μουσουλμάνο, ένα γεγονός που εκτός άλλων προκάλεσε έναν πολυετή διάλογο σχετικά με τον ακραίο Ισλαμισμό.

Στο μεταξύ, ο πολιτικός Geert Wilders, επκεφαλής του Κόμματος της Ελευθερίας (PVV), έχει δώσει το στίγμα της συζήτησης σχετικά με το Ισλάμ στη χώρα. Συνδυάζοντας στη ρητορική του πιασάρικες ατάκες και φράσεις, έχει καταφέρει να λανσάρει ένα μήνυμα Ισλαμοφοβίας και αντιευρωπαΐκών συναισθημάτων στην mainstream πολιτική κουβέντα. Λόγω της ακραία λαΐκίστικης πολιτικής και στρατηγικής του, οι πιο παραδοσιακοί του αντίπαλοι δυσκολεύονται να αντιδράσουν ή να τον αντιμετωπίσουν.

Ο Wilders περιμένει στη γωνία, μέχρι να έρθει η κρίσιμη στιγμή που θα εμφανιστεί στα media και θα πει στο μικρόφωνο πόσο δίκιο είχε. Χθες, ξεκίνησε να σχολιάζει τις επιθέσεις στο Παρίσι με το εξής tweet: «Πότε ο Ritte και οι υπόλοιπες Δυτικές κυβερνήσεις θα το καταλάβουν επιτέλους: Έχουμε πόλεμο».

Τη στιγμή που ο Wilder διακηρύσσει έναν ολομέτωπο πόλεμο, οι αντίπαλοί του κάνουν έκκληση για μετριοπάθεια και ειρήνη. Κάποιες οργανώσεις Μουσουλμάνων όπως η «Διάλογος μεταξύ Μουσουλμάνων και Κυβέρνησης» (CMO) και η «Συνεργασία Μαροκινών Ολλανδών» (SMN) έσπευσαν να καταδικάσουν την επίθεση στα γραφεία της Charlie Hebdo. Ο εκπρόσωπός της, Farid Arzakan, χαρακτήρισε την επίθεση «τρομερή» και κάλεσε τους πάντες να επιλέγουν με προσοχή τις λέξεις που χρησιμοποιούν σε σχέση με το περιστατικό. «Δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως "πόλεμος", η οποία είναι εντελώς ακατάλληλη».

Μετά τη δολοφονία του Van Gogh, μία «διαμαρτυρία κραυγής» είχε οργανωθεί από τον δήμαρχο του Άμστερνταμ, ως ένδειξη της οργής στη χώρα. Χθες, στην ίδια πλατεία «Dam Square», ο κόσμος διαδήλωσε με πιο ήρεμο τρόπο, με το σύνθημα «Je suis Charlie» και επιμένοντας ότι βρίσκεται εκεί για να τιμήσει, όχι για να διαδηλώσει, και σίγουρα όχι εναντίον των Μουσουλμάνων.