Το πιο θλιβερό για τους υποστηριχτές της ήττας είναι πως αυτή είχε προεξοφληθεί πριν καν διεξαχθεί και ολοκληρωθεί η συζήτηση στη Βουλή. Το κλίμα που διαμορφώθηκε τόσο με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών όσο και με την ονοματική ψηφοφορία για το νομοσχέδιο, οδηγούν σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα από τα προκάτ. Σε μια Βουλή στην οποία η κυβερνητική πλειοψηφία στηρίζεται σε 2 κόμματα και αριθμεί 153 βουλευτές, είναι μάλλον ανυπόστατο να ισχυρίζεται κάποιος πως αυτή έχασε όταν το νομοσχέδιο υποστηρίχτηκε από 3 κοινοβουλευτικές ομάδες επί της αρχής, το άρθρο για την ψήφο στα 17 έλαβε 180 ψήφους και το άρθρο για την κατάργηση του μπόνους 179. 

Η ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυρ. Μητσοτάκη, βασίστηκε κατά κύριο λόγο στα εξής σημεία: 1. Δίκη προθέσεων -ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει νομοσχέδιο για απλή αναλογική προκειμένου να προκαλέσει χάος κλπ, και 2. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα. Με την τοποθέτηση αυτή, ο επικεφαλής της ΝΔ δεν κατάφερε να πείσει για ποιο λόγο το κόμμα του είναι εναντίον της απλής αναλογικής, παρότι επικαλέστηκε το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα. Πέρα από την επίκληση της κυβερνησιμότητας, για την οποία άρρητα είναι καλό και χρήσιμο το μπόνους των 50 εδρών, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν κατάφερε να εξηγήσει ποια δημοκρατική αρχή εξυπηρετεί η υφαρπαγή εδρών. Ο επικεφαλής της ΝΔ μίλησε ως πολιτικός αναλυτής που προβλέπει διάφορα με βάση τις δημοσκοπήσεις, σε μια περίοδο που οι περισσότερες εταιρείες αντιμετωπίζουν κρίση αξιοπιστίας μετά τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις,  και κατασκεύασε έναν δόλιο ΣΥΡΙΖΑ που μετέρχεται τακτικισμών, προκειμένου να κρυφτεί από την ουσία του θέματος. Και, βεβαίως, η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη ότι έχει υπάρξει πολιτικός κρατούμενος της χούντας, στην ηλικία των 6 μηνών θα μείνει στην ιστορία ως epic fail, ιδίως όταν αν συνυπολογίσει κανείς ότι λίγα λεπτά νωρίτερα είχε επικρίνει την ψήφο στα 17. Και πολιτικός στην βρεφική ηλικία και κρατούμενος της χούντας συνιστά ανέκδοτο...

Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα, πέρα από την ανάδειξη της απλής αναλογικής ως πάγιο αίτημα της Αριστεράς, ανέδειξε όλες τις αντιφάσεις της ΝΔ. Στην ομιλία του, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε όλες τις αντιφάσεις και τις παλινωδίες της ΝΔ με κορυφαία αυτή για την ψήφο στα 17, την οποία κατά το πρόσφατο παρελθόν είχε υποστηρίξει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ και επικεφαλής της Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Κ. Κυρανάκης αλλά και η ίδια η Ντ. Μπακογιάννη παλαιότερα. Επιπλέον, ανέδειξε τις πάγιες και διαρκείς σχέσεις του κόμματος του Κυρ. Μητσοτάκη με αυτό που ονομάζεται διαπλοκή και διαφθορά, θέματα για τα οποία ο επικεφαλής της ΝΔ, για μία ακόμα φορά, δεν απάντησε. Αναπάντητες επίσης παρέμειναν οι αναφορές του Αλ. Τσίπρα για την ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας που διατηρούσε η ΝΔ του Αντ. Σαμαρά με τη Χρυσή Αυγή, όπως και το αν, στους 200 βουλευτές που θα αναζητήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης στην περίπτωση που βγει πρώτο κόμμα και σχηματίσει κυβέρνηση και θελήσει να ανατρέψει την απλή αναλογική, συμπεριλαμβάνονται οι βουλευτές της ΧΑ.

Από κει και πέρα, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να δυσκολεύει κάπου τον σχεδιασμό της κυβέρνησης. Η δυσκολία της Φ. Γεννηματά να εξηγήσει τα ανεξήγητα της μεταστροφής της ήταν κάτι παραπάνω από φανερή. Η διελκυστίνδα στην οποία βρίσκεται η επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ - ανάμεσα στη βάση που την εξέλεξε και στον πόλο που δένει το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ- είναι εμφανής κι αυτό θα την ακολουθεί σε κάθε της βήμα, προδιαγράφοντας αδιέξοδο.

Σε ό,τι αφορά το Ποτάμι, ποιος αλήθεια κέρδισε από την εικόνα του Στ. Θεοδωράκη να διατυπώνει τα ίδια επιχειρήματα με τον Κυρ. Μητσοτάκη και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας οι βουλευτές του να σπάνε σε 3 κομμάτια; Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε από το γεγονός ότι μόνο ο Στ. Θεοδωράκης, ο Ι. Φωτήλας και ο Κ. Μπαργιώτας καταψήφισαν επί του συνόλου το νομοσχέδιο; Ποιος μπορεί να στοιχηματίσει για τη μακροημέρευση του Ποταμιού μετά από αυτή την εικόνα;

Και τέλος: Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε από τη σύγκρουση του Ν. Βούτση με τον Κυρ. Μητσοτάκη για τις ψήφους της ΧΑ και τη σχέση του νεοφιλελευθερισμού με την ανάδυση της άκρας δεξιάς σε όλη την Ευρώπη, την οποία ανέδειξε ο πρόεδρος της Βουλής;