Η βία που τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής άσκησαν στους ξένους μικροπωλητές του Μεσολογγίου και της Ραφήνας φέρνουν όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της φασιστικής βίας. Στρέφεται κατά των αδυνάμων, είναι επιθετική  και στο τελετουργικό άσκησης  της  αποτυπώνεται η πεμπτουσία της αντίληψης των φασιστών για τη βία. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής ασκούν βία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, όχι γιατί προσδοκούν ότι με αυτές τις αποτρόπαιες ενέργειες τους θα διώξουν τους μετανάστες. Ακόμα και τα μέλη της Χρυσής Αυγής μπορούν να καταλάβουν ότι μεμονωμένες ενέργειες δεν λύνουν ένα πρόβλημα με τόσο μαζικές διαστάσεις.   Απλώς η όποια πολιτική τους, ακριβώς επειδή είναι φασιστική, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη βία. Πολιτική χωρίς βία είναι αδιανόητη για έναν φασίστα. 

Οι αστοί ιδεολόγοι, ξεχνώντας τις  ιστορικές καταβολές επικράτησης αλλά και κυριαρχίας της ίδιας τους της τάξης, που όπως όλοι γνωρίζουμε υπήρξε εξαιρετικά βίαιη (πχ γαλλική Επανάσταση), καμώνονται ότι αγνοούν την ιδιοτυπία της φασιστικής βίας και προσπαθούν να την εξομοιώσουν με τη βία της Αριστεράς. Μόνον που αυτή η τελευταία δεν ασκήθηκε ποτέ ενάντια στους αδύναμους, σχεδόν πάντα ήταν αμυντική και το κυριότερο δεν αποτελεί την ουσία της ύπαρξης της. Ασκήθηκε, κάποιες φορές, από την Αριστερά ως ένα απλό μέσο για την ευόδωση πολιτικών που το θεμέλιο τους ήταν βαθειά ριζωμένο στον ορθό λόγο και όχι, όπως στην περίπτωση των φασιστών, σε ανδροπρεπή πολεμικά και βέβαια ανορθολογικά συναισθήματα.

Πηγή: ecoleft.wordpress.com