Την Πέμπτη, 1η Ιουλίου, ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ άνοιξαν, ως βασικοί αρχιτέκτονες της Συμφωνίας των Πρεσπών, το διεθνές συνέδριο του Φόρουμ των Πρεσπών: «Δυτικά Βαλκάνια, το κομμάτι του παζλ που λείπει για την ολοκλήρωση της Ευρώπης». Στο συνέδριο αυτό συμμετέχουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και συγκεκριμένα, πέραν των οικοδεσποτών της Βόρειας Μακεδονίας, οι Πρόεδροι της Σλοβενίας και του Μαυροβουνίου, οι Πρωθυπουργοί της Σερβίας, της Αλβανίας, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, η Γενική Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, πρώην και νυν Επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Σερβίας, της Αλβανίας και της Ρουμανίας. Σε μία τέτοια εκδήλωση, όπου η χώρα μας θα έπρεπε να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο, η κυβέρνηση επέλεξε να εκπροσωπηθεί από τον Υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για την οικονομική διπλωματία, κ. Φραγκογιάννη.
Την ίδια μέρα, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε τα κατεχόμενα στη Κύπρο, για να προετοιμάσει την επίσκεψη εκεί του Προέδρου Ερντογάν στις 20 Ιουλίου. Ήδη, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης κ. Τατάρ, ενόψει της επίσκεψης αυτής, αναφέρθηκε με σιβυλλικό τρόπο σε σχεδιασμούς για «τουριστικό άνοιγμα του Βαρωσιού». Στη Λευκωσία επικρατεί εύλογη ανησυχία για τις εξελίξεις, η οποία αποτυπώθηκε σε δήλωση του Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη ο οποίος σε δημόσια παρέμβαση του σημείωσε πως «αν δεν γίνει κάτι... χτες, πολύ σύντομα θα είναι πάρα πολύ αργά και για την Αμμόχωστο».
Δεν έχουμε ακούσει τίποτα από την κυβέρνηση για το πώς θα αντιμετωπίσει τα αρνητικά τεκταινόμενα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε έγκαιρα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα έπρεπε να προλάβουμε ενδεχόμενη κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας στην Κύπρο ή στα διμερή. Είχαμε ζητήσει από την Κυβέρνηση να συνδέσει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας με την δέσμευση της τελευταίας για προσφυγή στη Χάγη για τις θαλάσσιες οικονομικές ζώνες και την αναγνώριση των υποχρεώσεων της έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την υφιστάμενη Συμφωνία. Η Νέα Δημοκρατία, παρόλα αυτά, συμφώνησε στο να δοθεί εντολή έναρξης διαπραγμάτευσης για νέα συμφωνία χωρίς να ζητήσει καμία δέσμευση εκ μέρους της Άγκυρας, παραπέμποντας απλώς στην πολύ αφηρημένη έννοια της «αναστρεψιμότητας», των Συμπερασμάτων του Μαρτίου.
Όμως η Κυβέρνηση δεν έχει απλώς παραμελήσει την ουσιαστική ένταξη των ελληνοτουρκικών στην ευρωτουρκική ατζέντα, παραιτούμενη από κρίσιμα διπλωματικά όπλα. Έχει παραιτηθεί από οποιαδήποτε προσπάθεια ουσιαστικού διαλόγου με σκοπό τη λύση σε σχέση με την Τουρκία. Και εδώ έχει, ουσιαστικά, παραδώσει την εξέλιξη των διμερών σχέσεων στον Υφυπουργό κ. Φραγκογιάννη και στο χαμηλό τραπέζι της οικονομίας. Υπολήπτομαι τον ΥΦΥΠΕΞ, είναι όμως προφανές ότι ούτε τα ελληνοτουρκικά, ούτε η εθνική παρέμβαση στα Βαλκάνια είναι θέματα κυρίως του χαρτοφυλακίου ή της θέσης του.
Εδώ είναι η κρίσιμη διαφορά ανάμεσα σε εμάς και τη Νέα Δημοκρατία. Εμείς θεωρούμε ότι η εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας πρέπει να επιδιώκει, μέσω της διπλωματίας και του διαλόγου, την ουσιαστική προώθηση λύσεων. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τη λογική της αδράνειας και της ακινησίας. Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην πληρώσει η χώρα ακριβά την επιλογή αυτή.
