Είναι κοινή διαπίστωση ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος έχουν επιδοθεί σε ένα συστηματικό παιχνίδι οικοδόμησης εσωτερικών εχθρών. Το παιχνίδι αυτό έχει ως μοναδικό στόχο την προώθηση της κοινωνικής πειθάρχησης, η οποία έχει αρχίσει να κλονίζεται σοβαρά λόγω της κρίσης , με αποτέλεσμα να απειλούνται ανοικτά οι εξουσιαστικές ιεραρχίες. Την τιμητική τους φυσικά έχουν οι μετανάστες. Δεν χρειάζεται εδώ να εξηγήσω γιατί οι περιπλανώμενοι πληθυσμοί αποτελούσαν πάντοτε ιστορικά τον πρώτο στόχο κάθε εξουσίας. Θα αρκεστώ να αναφέρω ότι δεν υπάρχει κάποια πρωτοτυπία στην ελληνική περίπτωση. Επιλέγονται οι μετανάστες γιατί βρίσκονται στη χαμηλότερη κοινωνική κλίμακα, είναι οι πλέον ανίσχυροι, είναι ξένοι - άρα οι γηγενείς μπορούν να συγκροτήσουν ταυτότητα απέναντί τους• τέλος οι άθλιες κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζουν τους στοιχειοθετούν ως «βρώμικους», παθογενή δηλαδή στοιχεία που πρέπει να «καθαριστούν» για να αναπνεύσει η πόλη. Η «καθαριότητα» υπήρξε πάντοτε το αντίθετο της κάθαρσης. Για να αποφύγουν την τελευταία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τα παραφερνάλια «καθαρίζουν» τη σαπίλα της διαπλοκής, την πόλη από τους μετανάστες, την κοινωνία από τις συντεχνίες, το πολιτικό σύστημα από την Αριστερά κτλ, κτλ.
Από τον εκτεταμένο κατάλογο πραγμάτων που χρίζουν καθαριότητας δεν θα μπορούσε να λείπει αυτό που εδώ και αιώνες η θρησκευτική και κοινωνική «ηθική» έχει χαρακτηρίσει ως το πλέον «βρώμικο»: Το αγοραίο σεξ. ΟΙ εκδιδόμενες γυναίκες πάντοτε βρίσκονταν στο μάτι του κυκλώνα. Ανάμεσα στο πλήθος των εικόνων που τις συνοδεύουν είναι αυτή του ξένου σώματος που παρεισφρέει στις κοινωνίες για να σκορπίσει, ανάλογα με την περίσταση, ηδονή ,ηθικές κρίσεις και αρρώστιες. Ο υπουργός Υγείας φρόντισε να μας υπενθυμίσει το τελευταίο, όταν ένα χρόνο πριν μας προειδοποιούσε, διεκδικώντας τον τιμητικό τίτλο του χωροφύλακα εφηβαίων, πως η «μετάδοση του HIV γίνεται από την παράνομη μετανάστρια στον Έλληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια».
Πάντοτε στο κοινωνικό φαντασιακό τα αφροδίσια νοσήματα συνδέονταν με τους ξένους και δεν είναι τυχαίο ότι οι εκλαϊκεύσεις των ονομασιών τους περιελάμβαναν ξενικές εκφράσεις. Ο Ηλίας Πετρόπουλος, στη μελέτη του για τα μπουρδέλα, σταχυολογεί: Η σύφιλη μετονομάζεται σε μαλαφράντζα, καθότι συσχετίζεται με τις συνήθειες των Γάλλων, ενώ οι Ιταλοί εμφανίζονται να αντιπροσωπεύουν τη βλεννόρροια, γνωστή για τον λόγο αυτό και ως σκουλαμέντο.
Φυσικά, όπως είναι αναμενόμενο, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης οι εθνικοί προσδιορισμοί των εκλαϊκεύσεων υποχωρούν και αναδύεται η ηγεμονία του επιστημονικού λόγου. Το αφροδίσιο ονοματίζεται HIV, πλην όμως στο λαϊκό θυμικό δεν έχει παύσει να σχετίζεται με το ξένο. Αυτά τα αρχέτυπα, τα γνωρίζουν πολύ καλά οι κρατούντες και πάνω σε αυτά χτίζουν τους εσωτερικούς εχθρούς για να περισώσουν ό,τι έχει μείνει από την κυριαρχία τους. Ο υπουργός Υγείας ουσιαστικά προσαρμόζει την πραγματικότητα στα αρχέτυπα, με σκοπό να σφυρηλατήσει το καλούπι του εσωτερικού εχθρού. Η πραγματική σειρά των πραγμάτων έχει ως εξής: Ο Έλληνας πελάτης είναι αυτός που εξαναγκάζει τη μετανάστρια σε έρωτα δίχως προφυλάξεις και έτσι μεταδίδεται ο ιός σε άλλους πελάτες και τελικά στην Αγία Ελληνική Οικογένεια. Το αφροδίσιο νόσημα είναι αποτέλεσμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και όχι γεωγραφικού προσδιορισμού.
Ποιες πολιτικές σκοπιμότητες, όμως, εξυπηρετεί η συγκεκριμένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Η υπερπροστατευτική Ελληνίδα μάνα μπορεί να μεταθέσει τις ενοχές της για τις αταξίες του κανακάρη της στην ιερόδουλη. Η ανυποψίαστη κοπέλα/ σύζυγος μεταθέτει την αποτυχία των ματαιωμένων σεξουαλικών προσδοκιών της στην πονηρή ξένη και τέλος ο Έλληνας πελάτης, άμεσα ενδιαφερόμενος εν προκειμένω, καταριέται την τύχη του για τις εξωτικές αρρώστιες που κουβαλάνε οι «πουτανίτσες» του και που ο νταβαντζής φρόντισε επιμελώς να αποκρύψει όταν συνέτασσε το συμβόλαιο τις σεξουαλικής αγοραπωλησίας. Όλες και όλοι αυτοί καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα: Οι μετανάστριες φέρνουν τις αρρώστιες και άρα πρέπει να «καθαρίσουμε» την κοινωνία μας από δαύτες. Το καλούπι του εχθρού έχει ήδη σφυρηλατηθεί.
