Σε μια κίνηση που μόνο εργατική αλληλεγγύη δεν επιδεικνύει προχώρησε μερίδα του σωματείου της πτωχευμένης Φίλκεραμ, μητρικής της ΒΙΟΜΕ, κόβοντας την υδροδότηση του εργοστασίου, σύμφωνα με ανακοίνωση της πρωτοβουλίας Αληλλεγγύης στους εργαζόμενους του αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος.
               
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στην ΒΙΟΜΕ «Τις τελευταίες εβδομάδες αυτή η μικρή μερίδα των πρώην εργαζομένων της Φιλκεραμ στο όνομα του "σωματείου υπαλλήλων της Φιλκεραμ", έχει εξαπολύσει μια καμπάνια βασισμένη στο ψέμα και στη συκοφάντηση του αγώνα μας, στέκονται εμπόδιο στην επιβίωσή του αγώνα μας και απαιτεί να εγκαταλείψουμε το εργοστάσιο, κατονομάζοντάς τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. ‘καταληψίες’. 
 Εδώ και λίγες ημέρες αυτή η μικρή  μερίδα αποφάσισε να στερήσει από το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. και το Εργατικό Ιατρείο την πρόσβαση στο νερό! Αποφάσισαν να κόψουν τον βασικότερο πόρο για την βιωσιμότητας του εργοστασίου και του Εργατικού Ιατρείου, γνωρίζοντας πολύ καλά πως δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα.»
 
Η υδροδότηση της ΒΙΟΜΕ βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της Φίλκεραμ όπως αντίστοιχα ο μηχανισμός ηλεκτροδότησης της Φίλκεραμ βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ, αφού πρόκειται για διπλανά εργοστάσια.

Να υπενθυμίσουμε πως το σωματείο της Φίλκεραμ έχει ταχθεί υπέρ του πλειστηριασμού στη ΒΙΟΜΕ, αδιαφορώντας για το μέλλον του εγχειρήματος .

Όπως τονίζουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ «Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ ήδη από την αρχή των προβλημάτων με την εργοδοσία της ΒΙΟΜΕ και της μητρικής της εταιρίας Φίλκεραμ Τζόνσον είχαμε καλέσει και προσπαθήσει συγκεκριμένα να δράσουμε από κοινού απέναντι στον κοινό εχθρό. Αλλά να δράσουμε μαχητικά, με απεργιακό αγώνα και κατάληψη των εργοστασίων, και όχι ως περιφερόμενοι σε συνδικαλιστικά, κομματικά και κυβερνητικά γραφεία περιμένοντας καρτερικά την εύνοια των ισχυρών. Δεν εισακουσθήκαμε και έτσι λόγω της αγωνιστικής τους απραξίας και της πρόσδεσής τους στις υποσχέσεις των αφεντικών, κινδυνεύουν σήμερα να μην πάρουν τίποτα».

« Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ που όλα αυτά τα χρόνια παλεύουν με νύχια και με δόντια για τα κοινά μας δίκια, αλλά ο δικός τους υποταγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός που τους έφερε στη σημερινή κατάσταση. Παρόλα αυτά από την αρχή ξεκαθαρίσαμε πως ζητάμε μόνο το διαχωρισμό του ενός οικοπέδου που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ κι ας προχωρήσουν με τα υπόλοιπα όπως αυτοί νομίζουν. Και ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή καλούμε τους εργαζόμενους της Φίλκεραμ Τζόνσον να διαχωριστούν από την επιζήμια για τους ίδιους τακτική του δ.σ. του σωματείου τους και να πάμε μαζί σε πραγματικό κοινό αγώνα για όλα όσα μας χρωστάνε τα αφεντικά» επισημαίνουν ακόμη μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή τους.
 
Το σωματείο της ΒΙΟΜΕ που κλείνει τρία χρόνια υπό εργατική αυτοδιεύθυνση και αποδεικνύει πως η αυτοδιαχείριση δεν είναι ουτοπία δηλώνει αποφασισμένο να μην εγκαταλείψει «αυτά που μας ανήκουν κι αυτά που κατακτήσαμε, να φυτέψουμε πάνω στα ερείπια μαζί με την κοινωνία και για την κοινωνία, τους σπόρους μιας ζωής ελεύθερης συνεργατικής δημιουργίας, από όλους για όλους».
Χαρακτηρίζουν την εξάμηνη αναστολή των πλειστηριασμών των οικοπέδων όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ μια πρώτη μικρή νίκη του μεγάλου κινήματος αλληλεγγύης και υποστήριξης του αυτοδιαχειριστικού εγχειρήματος και του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς.

«Άλλωστε» όπως τονίζουν, «η σχετική ρύθμιση έγινε μετά την αγωνιστική ματαίωση των πρώτων πλειστηριασμών από τις δυνάμεις του κινήματος, κάτι που έκανε σαφές προς όλους ότι η απόπειρα καταστολής της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ μέσω του πλειστηριασμού των εγκαταστάσεών της και της έξωσης των εργαζομένων από εκεί δεν θα ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση..».
Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή προφανώς δεν λύνει το πρόβλημα αλλά απλώς το μεταθέτει χρονικά, και γι' αυτό δεν επιτρέπει, όπως λένε, κανέναν εφησυχασμό.
 
Για τον λόγο αυτό καλεί στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ την Κυριακή 14 Φλεβάρη, για να γιορτάσουμε μαζί τις κοινές μας κατακτήσεις και να συναποφασίσουμε  τα επόμενα βήματα της αναγκαίας κοινωνικής και εργατικής αντεπίθεσης.
 
Σταυρούλα Πουλημένη