Το Otheside Football συνάντησε στο Πρέστον της Αγγλίας τον Φαρούκ Μπαγιάτ, ο οποίος ετοιμάζει τουρνουά για παιδιά στην Παλαιστίνη, προκειμένου να βοηθήσει τα ταλαιπωρημένα προσφυγόπουλα της Δυτικής Όχθης να χαμογελάσουν μέσω του ποδοσφαίρου. Για τον σκοπό του αυτό, συγκεντρώνει φανέλες από όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες για να δώσει στα πιτσιρίκια, ενώ προσπαθεί να εξασφαλίσει εμφάνιση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπογεγραμμένη από όλους τους παίκτες, η οποία θα αποτελέσει το μεγάλο έπαθλο! Ο Φαρούκ άνοιξε το σπίτι του και την καρδιά του στο Otherside Football, μιλώντας για την Παλαιστίνη, τα προβλήματα των ανθρώπων και τον ρόλο του ποδοσφαίρου.
Πολλοί κάνουμε συνεχώς το ίδιο λάθος στη ζωή μας. Θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα, έχοντας μεγαλώσει και ζήσει με αυτά. Ένα από αυτά είναι το ποδόσφαιρο. Από μικροί βγήκαμε στις αλάνες, στα σχολεία, στα 5 επί 5 και στους δρόμους και κλωτσούσαμε το τόπι. Είχαμε την άνεση να ανοίγουμε την τηλεόραση και να βλέπουμε ποδόσφαιρο, όχι μόνο τα εγχώρια πρωταθλήματα, αλλά και ομάδες του εξωτερικού. Μπορούσαμε να θαυμάσουμε παίχτες παγκόσμιας κλάσης και ομάδες που άφησαν κατά καιρούς το στίγμα τους.
Το ποδόσφαιρο στο μυαλό μας ήταν (και είναι) μέρος της πραγματικότητας. Είτε παίζοντας, είτε απλά παρακολουθώντας το, πότε δεν υπήρχε η αίσθηση ότι ήταν προνόμιο των λίγων. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει παντού. Στην Παλαιστίνη και στην Δυτική όχθη «στους προσφυγικούς καταυλισμούς δεν έχουν όλα τα σπίτια τηλεόραση, πιθανώς να έχουνε μια τηλεόραση ανά τρία ή τέσσερα σπίτια, οπότε όταν υπάρχει κάποιο μεγάλο παιχνίδι μαζεύονται εκεί για να το παρακολουθήσουν».
Η τεταμένη κατάσταση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστίνιων δεν επιτρέπει στους πιτσιρικάδες να έχουν την ζωή που εμείς θεωρούσαμε καθημερινότητα. Παιδιά μικρών ηλικιών ζουν στα όρια της φτώχειας, ενώ παράλληλα βλέπουν την κυβέρνηση του Ισραήλ να χτίζει καινούργια σπίτια σε Παλαιστινιακό έδαφος, κατάσχοντας με το έτσι θέλω τη γη τους αλλά και τις καλλιέργειες τους.
Μπαίνοντας στο σπίτι του Φαρούκ Μπαγιάτ νόμισα αρχικά ότι εγώ ήμουν ο συνεντευξιαζόμενος. Το ενδιαφέρον του για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα μου έδωσε την εντύπωση ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν θέλει να μένει σε αυτά που ακούει από την τηλεόραση, αλλά το ψάχνει λίγο παραπάνω. Αφού προσπάθησα να του εξηγήσω πως έχουν τα πράγματα στην χώρα μας, η συζήτηση πήγε εκεί που προοριζόταν να πάει από την αρχή. Στο ποδόσφαιρο.
Ο Φαρούκ, με καταγωγή από την Ινδία, έζησε και μεγάλωσε στο Πρέστον της Αγγλίας. Παντρεμένος, σε ηλικία 42 ετών και με τρία παιδιά, μου έδωσε εξαρχής να καταλάβω ότι το ποδόσφαιρο για αυτόν είναι τρόπος ζωής. «Έχω ακούσει για την Ελλάδα, για τα νησιά, την Κω και την Κρήτη, αλλά δεν έχω πάει ποτέ. Ξέρεις κάτι; Το καλοκαίρι στην Αγγλία δεν είναι και ότι καλύτερο για μένα, όχι μόνο λόγω του καιρού, αλλά κυρίως επειδή δεν έχει ποδόσφαιρο».
Αυτό το καλοκαίρι όμως για τον Φαρούκ θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Στις 9 Αυγούστου θα βρεθεί στην Παλαιστίνη, στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Δυτικής Όχθης, για να διοργανώσει μαζί με τρεις φίλους του ένα τουρνουά ποδοσφαίρου για παιδιά κάτω των 18 ετών.
Στο τουρνουά θα λάβουν μέρος περίπου 150 παιδιά από τρεις διαφορετικούς καταυλισμούς και στόχος του Φαρούκ είναι να μαζέψει ισάριθμες φανέλες ομάδων από όλη την Ευρώπη, ώστε να τις δώσει στα παιδιά που θα λάβουν μέρος στο τουρνουά 5 επί 5. Τα παιχνίδια θα πραγματοποιηθούν στο στάδιο Αλ-Κάντερ, χωρητικότητας 6000 θεατών, το οποίο έχτισε κοντά στην Βηθλεέμ το Πορτογαλικό Ινστιτούτο Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Σε συνέντευξή του στο othersidefootball.com ο Φαρούκ εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν σε αυτή την κίνηση, τονίζοντας και διάφορες ακόμα δραστηριότητες στις οποίες αυτός και οι φίλοι του θα ήθελαν να πάρουν μέρος.
Από το Πρέστον στην Παλαιστίνη, αυτό πάει να πει «μεγάλο ταξίδι» έτσι;
«Ναι, πραγματικά μεγάλο ταξίδι, όμορφη εμπειρία, βασικά μια διαφορετική εμπειρία νομίζω».
Γιατί στην Παλαιστίνη όμως και όχι σε κάποια άλλη χώρα με παρόμοια προβλήματα;
«Πήγα πέρυσι στην Παλαιστίνη και γύρισα τις μεγάλες πόλεις όπως η Ιερουσαλήμ. Όταν πας όμως έξω από αυτές βλέπεις πολλή φτώχεια, ανθρώπους να περνούν δύσκολα και παιδιά να βαριούνται απίστευτα και το μόνο που κάνουν είναι να παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις. Τίποτα άλλο όμως. Όταν γύρισα πίσω μίλησα με τον φίλο μου τον Τσάρλι, γνωρίζοντας ότι όταν είχε πάει στην Παλαιστίνη είχε κάνει ένα είδους τουρνουά, μικρό βέβαια, στο προαύλιο ενός σχολείου και τον προέτρεψα να κάνουμε κάτι μεγαλύτερο. Απάντησε θετικά, αλλά προφανώς έπρεπε να εξασφαλίσουμε πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα το γήπεδο και να τα βάλουμε σε μια σειρά ώστε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά κάτι με το οποίο θα μπορούσαν να ασχοληθούν».
Πόσα παιδιά υπολογίζετε ότι θα πάρουν μέρος;
«Γύρω στα 150. Στοχεύουμε στην συμμετοχή 30 ομάδων».
Πόσες μπλούζες έχετε μαζέψει μέχρι στιγμής;
«Μέχρι στιγμής έχουμε μαζέψει περίπου 100. Νόμιζα ότι δεν θα το καταφέρουμε αλλά έγινε! Ο στόχος μας ήταν 150. Ακόμα 50-60 και είμαστε έτοιμοι».
Υπήρξε καμία αξιοσημείωτη δωρεά;
«Ένας άντρας μου τηλεφώνησε μετά από μια συνέντευξη σε μια ιστοσελίδα και μου πρόσφερε 50 εμφανίσεις! Τώρα προσπαθώ να εξασφαλίσω μια φανέλα υπογεγραμμένη από όλα τα αστέρια της Manchester United, η οποία θα είναι το έπαθλο για τον πρώτο σκόρερ του τουρνουά».
Ποια πρωταθλήματα είναι πιο δημοφιλή στην Παλαιστίνη;
«Το Αγγλικό και το Ισπανικό…»
Και ποιες ομάδες είναι πιο αγαπητές;
«Σίγουρα η Μπαρτσελόνα, όλα έχουν να κάνουν με τον Μέσι… Βασικά μάλλον το Ισπανικό είναι πιο δημοφιλές από το Αγγλικό…»
Τι πιστεύετε ότι σημαίνει το ποδόσφαιρο για αυτά τα παιδιά;
«Πολλά από τα παιδιά έχουν βασανιστεί ψυχικά, ξέρεις, έχουν δει πολλά πράγματα. Πολλά από αυτά πάσχουν από κατάθλιψη. Μπορούν να ξεχάσουν τα πάντα που συμβαίνουν γύρω τους αν αφοσιωθούν σε κάτι που θα τους δώσει θετική ενέργεια».
Και τι σημαίνει για εσάς;
«Πιστεύω ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να σπάσει όλα τα εμπόδια. Μιλώντας για ποδόσφαιρο μπορείς και χαλαρώνεις. Το ποδόσφαιρο είναι ένα διεθνές άθλημα, όλοι συζητούν για αυτό».
Υπάρχουν άλλες δραστηριότητες στις οποίες θα θέλατε να λάβετε μέρος στην Δυτική Όχθη;
«Υπάρχουν πολλά κτίρια τα οποία έχουν καταστραφεί και αν βρούμε χρόνο θα θέλαμε να πάμε εκεί, σε μικρά χωριά, να βοηθήσουμε στην επισκευή τους ή και στο βάψιμο, να προσφέρουμε γενικά οποιαδήποτε βοήθεια. Επίσης σχεδιάζουμε να φυτέψουμε μερικές ελιές, δεν ξέρω πόσες, αλλά κοιτάμε για περίπου 50 με 100».
Πως προέκυψε αυτή η ιδέα;
«Πάρα πολλοί αγρότες σε αυτές τις περιοχές είδαν τα δέντρα τους να ξεριζώνονται με μπουλντόζες από τους Ισραηλινούς, οι οποίοι τα μετέφεραν ώστε να τα φυτέψουν στις δικές τους κατοικίες. Άνθρωποι που δεν έχουν εισόδημα, ίσως και καθόλου λεφτά. Ελπίζουμε να βρούμε κάποιο ασφαλές μέρος για να τα φυτέψουμε. Αυτά τα δέντρα ζουν για εκατοντάδες χρόνια. Από την άλλη, υπάρχουν και μερικά ορφανοτροφεία, τα οποία θα θέλαμε να βοηθήσουμε. Άμα βρούμε χρόνο μπορούμε να πάρουμε τα παιδιά και να πάμε κάποια εκδρομή οπουδήποτε. Πέρυσι πήρανε κάποια από αυτά και τα πήγανε στην παραλία. Πολλά από τα παιδια δεν είχαν την ευκαιρία να δουν ποτέ παραλία στη ζωή τους«.
Πρόσφατα η κυβέρνηση του Ισραήλ δήλωσε ότι θα χτιστούν νέα σπίτια στην Δυτική Όχθη. Μπορεί η κίνηση σας να φέρει πιο κοντά τους Ισραηλινούς εποίκους με τους Παλαιστίνιους;
«Πιστεύω ότι οι Ισραηλινοί έποικοι (γνωστοί στην Παλαιστίνη ως settlers) δεν θέλουν να αναμειχθούν σε κάτι τέτοιο. Ούτε όμως και οι Παλαιστίνιοι. Εμείς κοιτάμε να επικεντρωθούμε στους Παλαιστίνιους».
Πιστεύετε ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να φέρει πιο κοντά Παλαιστίνη και Ισραήλ;
«Σε κάποιες περιοχές είναι κοντά. Άμα παρακολουθήσεις το πρωτάθλημα του Ισραήλ, υπάρχουν Άραβες παίχτες που αγωνίζονται σε Ισραηλινές ομάδες όπως η Μακάμπι Χάιφα. Στην Ιερουσαλήμ όμως δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουν σε Άραβες να αγωνιστούν στις τοπικές ομάδες. Νομίζω τον τελευταίο μήνα δύο παίχτες (Άραβες) υπέγραψαν εκεί συμβόλαιο και δημιουργήθηκε μεγάλο πρόβλημα. Θα ήταν πολύ ωραίο, αν το ποδόσφαιρο μπορούσε να σπάσει τα εμπόδια μεταξύ τους, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο».
Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους Έλληνες αναγνώστες;
«Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι ενημερώνονται για τα νέα όσων αφορά την Παλαιστίνη, αλλά θα ήθελα να πω στον κόσμο ότι θα πρέπει να κοιτάξουν περισσότερο τα προβλήματα που υπάρχουν στην χώρα. Όσο πάει η κατάσταση και γίνεται όλο και πιο δύσκολη, από ότι ήταν πριν, με τις καινούργιες κατοικίες που θα χτιστούν κλέβοντας την Γη των ανθρώπων εκεί. Θα πρέπει όλοι να ενδιαφερθούν, να καταλάβουν και να υποστηρίξουν τους ανθρώπους της Παλαιστίνης».
Πιστεύετε ότι οι χώρες τις Ευρώπης θα πρέπει να ενδιαφερθούν περισσότερο για την κατάσταση εκεί;
«Σίγουρα! Μέχρι στιγμής το μόνο που κάνουν είναι να μιλάνε και να μιλάνε και να μιλάνε. Τίποτα όμως δεν γίνεται και προφανώς όταν δεν γίνεται κάτι, δίνουν στο Ισραήλ το πράσινο φως για να παίρνει όλο και περισσότερη Γη από τους τους Παλαιστίνιους».
Μπορεί να γίνει κάτι μέσω του ποδοσφαίρου;
«Δεν ξέρω! Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση, αλλά προφανώς πρέπει να ξεκινήσει από κάπου. Από κάτι πολύ μικρό, το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι τεράστιο. Ίσως αυτό να είναι το ποδόσφαιρο, ίσως και κάτι άλλο, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Όσο δεν γίνεται τίποτα η κατάσταση αυτή δεν βγάζει πουθενά…»
Επιμέλεια: Πάνος Κωστόπουλος
@Pk88_
Πηγή: othersidefootball.com
