Κατά γενική ομολογία, ο τίτλος της παρουσίας του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της ΔΕΘ μπορεί να χαρακτηριστεί με τη φράση:
«Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν».
Οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν τόσον καιρό ήταν δυσανάλογες με το μέγεθος και με την έκταση των παροχών που ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε στη Θεσσαλονίκη. Κυρίως όμως οι παροχές απογοήτευσαν γιατί αφορούσαν μια μικρή και μάλιστα προνομιούχα κατηγορία του πληθυσμού, τον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων, που είναι και οι τελικά ευνοημένοι από τις ανακοινώσεις του.
Για τους υπόλοιπους Έλληνες, μισθοσυντήρητους, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους, μικρομαγαζάτορες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες και εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ιδιαίτερα σκληρός.
Ο πρωθυπουργός, πιστός στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της αυτορρύθμισης των αγορών, θεώρησε σχεδόν φυσικό φαινόμενο, που δεν επιδέχεται κυβερνητικών παρεμβάσεων, τις αυξήσεις στην ενέργεια, οι οποίες θα είναι ιδιαίτερα δυσβάστακτες για τα νοικοκυριά και οι οποίες αναμένεται να συμπαρασύρουν στο επόμενο διάστημα αυξήσεις τιμών και σε μια σειρά από πρώτης ανάγκης καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Ο πρωθυπουργός όμως, εκτός από τη ρητή έκφραση της απροθυμίας της κυβέρνησής του να ελέγξει και να περιορίσει την αύξηση των τιμών υπέρ των εργαζομένων, αποσιώπησε εντελώς και το μείζον ζήτημα της ιδιαίτερα κακής πορείας της οικονομίας. Κουβέντα δεν ακούστηκε για την έκρηξη του δημόσιου χρέους, το οποίο έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ αύξησης, έχοντας φτάσει, για πρώτη φορά στην ιστορία, το 236% του ΑΕΠ, οδηγώντας την Ελλάδα στη θλιβερή πρώτη θέση στον κόσμο. Η χώρα, με ένα δημόσιο χρέος που ξεπέρασε τα 388,49 δις ευρώ, οδηγείται με βεβαιότητα προς την οικονομική κατάρρευση.
Αλλά και οι προσδοκίες της ανάπτυξης που ανέφερε ο πρωθυπουργός για την επόμενη χρονιά είναι ατεκμηρίωτες και συνιστούν μάλλον έκφραση ευσεβών του πόθων, που δεν έχουν μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία η Ελλάδα το 2021 είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ύφεση στην Ευρώπη, με έναν δείκτη που έχει υπερβεί το 8%, την ώρα που ο μέσος ευρωπαϊκός δείκτης για την ύφεση βρίσκεται στο 6,4%.
Τούτων δοθέντων, ο πρωθυπουργός ανάμεσα στα πολλά που ανέφερε στην προσπάθειά του να καλλωπίσει την πραγματικότητα και να δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις για την πορεία της οικονομίας, είπε μια μεγάλη αλήθεια. Η οποία αντανακλά τον στρεβλό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις ανάγκες των πολιτών και η οποία, δυστυχώς, πέρασε στα ψιλά.
Συγκεκριμένα είπε:
«Πλούσια Ελλάδα σημαίνει πλούσιοι Έλληνες».
Εκείνο που απέκρυψε βέβαια για να ολοκληρώσει τη σκέψη του, είναι τα ονοματεπώνυμα των πλουσίων Ελλήνων που είχε υπόψη του…
Η αλήθεια είναι ότι η έκφραση αυτή είναι συνώνυμη με τη νεοφιλελεύθερη, ταξική και κοινωνικά ανάλγητη οικονομική πολιτική που ακολουθεί με συνέπεια η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καθώς σύμφωνα με αυτή την πολιτική, σημασία δεν έχει η ανάπτυξη της οικονομίας, οι ίσες ευκαιρίες για όλους και η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των πολλών, αλλά αντίθετα, η εκμετάλλευση των ευκαιριών για τον πλουτισμό κάποιων λίγων. Κι αυτό ανεξάρτητα από τις ανισότητες που παράγει αυτή η αποτυχημένη για τον υπόλοιπο κόσμο πολιτική.
Σε αυτό το νεοφιλελεύθερο πνεύμα, δεν προκάλεσε καμία οικονομική ζημιά στην εθνική οικονομία η μεγάλη οικολογική καταστροφή από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι, καθώς το πεδίο αναφοράς του κ. Μητσοτάκη δεν είναι οι χιλιάδες κάτοικοι των περιοχών στην Βόρεια Εύβοια, στην Αττική και στην Πελοπόννησο που έχουν χάσει τις περιουσίες, τα σπίτια και τις δουλειές τους. Πεδίο αναφοράς του δεν είναι ούτε τα 1,3 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, μια τεράστια δημόσια περιουσία δηλαδή η οποία έχει αποτεφρωθεί, μειώνοντας τον δημόσιο πλούτο της χώρας.
Το πεδίο αναφοράς του κ. Μητσοτάκη και της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησής του είναι οι ευκαιρίες για δουλειές για τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες που θα ασχοληθούν με την αποκατάσταση των καμένων, καθώς και οι νέες επενδύσεις που θα γίνουν σε αυτές τις καμένες περιοχές, όπως η εγκατάσταση ανεμογεννητριών και η τουριστική ανάπτυξη των μεγάλων ξενοδοχείων.
Στο ίδιο πνεύμα, η Ελλάδα δεν ζημιώνει όταν ξεπουλά τα προσοδοφόρα και στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη δίκτυα της ενέργειας, καθώς αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι το δημόσιο συμφέρον, αλλά ο πλουτισμός των επιχειρήσεων που αγοράζουν τα κάποτε σε δημόσιο έλεγχο δίκτυα.
Κι ακόμη, στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη δεν είναι ζημιά για την εθνική οικονομία η συρρίκνωση των δημόσιων πανεπιστημίων μετά την εφαρμογή της Ενιαίας Βαθμολογικής Βάσης, γιατί η συρρίκνωση αυτή ανοίγει νέες ευκαιρίες για πλουτισμό των επιχειρήσεων που ασχολούνται με την ιδιωτική εκπαίδευση, προς την οποία ωθούνται υποχρεωτικά οι 18.174 περισσότεροι από πέρσι νέοι που φέτος έμειναν εκτός πανεπιστημίων λόγω της βάσης.
Και τέλος, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, η Ελλάδα δεν φτωχαίνει όταν ιδιωτικοποιείται ο τομέας της δημόσιας υγείας ο οποίος αναπτύχθηκε με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, ούτε όταν οι φτωχοί αναγκάζονται να γίνονται φτωχότεροι επειδή πληρώνουν υψηλά νοσήλια στα κάποτε δημόσια νοσοκομεία. Αυτό που προέχει για τους νεοφιλελεύθερους είναι οι ευκαιρίες για δουλειές που θα φέρει η ιδιωτικοποίηση, καθώς και ο πλουτισμός των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών που θα… επενδύσουν στα κάποτε δημόσια νοσοκομεία.
Ο Μητσοτάκης, μεθυσμένος από την αλαζονεία της εξουσίας, με κυνικό τρόπο παρουσίασε στα εγκαίνια της ΔΕΘ την οικονομική του πολιτική. Η οποία με ειλικρίνεια συμπυκνώνεται στην φράση του:
«Πλούσια Ελλάδα σημαίνει πλούσιοι Έλληνες».
Ούτε πόσοι θα είναι πλούσιοι από τα 11 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες θα πει ποτέ, ούτε βέβαια σε ποιους πλούσιους αναφέρεται. Αρκεί κάποιοι λίγοι, οι ανήκοντες στις οικονομικές ελίτ της χώρας, να πλουτίσουν επί των ημερών του. Ανεξάρτητα αν αυτό συμβεί σε βάρος του δημόσιου πλούτου και του δημόσιου συμφέροντος.
Γι’ αυτό είναι λάθος να νομίζουμε ότι ο Μητσοτάκης είναι αποτυχημένος ή ότι δεν έχει σχέδιο. Έχει μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή την οποία υπηρετεί και για την οποία τον πριμοδοτούν και τον υποστηρίζουν οι ολιγάρχες της διαπλοκής.
Να ιδιωτικοποιήσει τον δημόσιο πλούτο της χώρας και να αναδιανείμει το εθνικό προϊόν υπέρ μιας μικρής ολιγαρχίας του πλούτου. Και σε αυτό τα πηγαίνει περίφημα για την ώρα και γι’ αυτό και κρίνεται θετικά από τους δικούς του για το μέχρι τώρα έργο του.
Ένα μόνο πρόβλημα έχει να αντιμετωπίσει στην επιτυχημένη πορεία που ακολουθεί για την αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας υπέρ των λίγων:
Τι θα γίνει όταν αντιληφθούν την αλήθεια οι πολλοί.
Μέχρι τότε βέβαια, να είναι καλά τα χορτάτα με δημόσια χρήμα ΜΜΕ…
