Η προκλητικά αντισυνταγματική παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προκαλεί μια πρωτόγνωρη θεσμική κρίση που όμοιά της δεν έχει ζήσει η Ελληνική Δημοκρατία σε ομαλές κοινοβουλευτικές περιόδους.
Με την πολιτική και όχι νομική παρέμβαση, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ο ανώτατος εισαγγελέας όχι μόνο απαγορεύει στην Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου το θεμελιώδες δικαίωμά της να ασκήσει το ελεγκτικό της έργο, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον ρόλο της, αλλά βάζει τη σφραγίδα της συγκάλυψης του σκανδάλου των παρακολουθήσεων και καθιστά αντικειμενικά με τον πλέον προφανή τρόπο τη Δικαιοσύνη μέρος του πρωτοφανούς σκανδάλου των υποκλοπών.
Με απλά λόγια, ο κ. Ντογιάκος, υπηρετώντας μέχρι κεραίας το πολιτικό σχέδιο και τις επιδιώξεις του πρωθυπουργού, ταυτίζει πλήρως τη Δικαιοσύνη με την κυβέρνηση. Και όταν επιπλέον η προϊστάμενη Αρχή του δικαστικού συστήματος απειλεί με κάθειρξη τα μέλη της ΑΔΑΕ και τον πρόεδρό της Χρ. Ράμμο, τότε τίθεται θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Οταν δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη, όταν δεν σέβεται τον θεσμικά και συνταγματικό κατοχυρωμένο ρόλο των ανεξάρτητων Αρχών, όταν καταργεί τη διάκριση των εξουσιών, όταν η Δικαιοσύνη διά του εκπροσώπου της γίνεται «ασπίδα» προκειμένου να μην διερευνηθούν οι πράξεις της πολιτικής ηγεσίας, δηλαδή του Μαξίμου και του προϊσταμένου της ΕΥΠ πρωθυπουργού, όταν ουσιαστικά παρεμβαίνει ελάχιστο χρόνο πριν τις εκλογές προκειμένου να κρατήσει με κάθε τρόπο στο σκοτάδι το μεγαλύτερο σκάνδαλο υποκλοπών και παρακολούθησης πολιτικών αντιπάλων, υπουργών, δημοσιογράφων και των αρχηγών του στρατεύματος, τότε έχουμε μια χειροπιαστή θεσμική κρίση και η χώρα επιστρέφει σε εποχές πολιτικής ανωμαλίας και εκτροπής.
Είναι βέβαιο ότι η παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου θα παράξει άμεσες πολιτικές εξελίξεις, καθώς επιβεβαιώνει όλα τα επιχειρήματα που επιστράτευσε η αντιπολίτευση στο θέμα των υποκλοπών, ξεγυμνώνοντας τη δήθεν πρωθυπουργική άγνοια αλλά και τα έργα και τις ημέρες μιας ανεξέλεγκτης ΕΥΠ και τον στοχευμένο ευνουχισμό της ΑΔΑΕ.
Τώρα είναι επιτακτικά απαραίτητο ένα μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης, ένα δημοκρατικό και κοινωνικό ανάχωμα προκειμένου «η Δημοκρατία να κερδίσει τον φόβο» και να «μην επικρατήσει το σκοτάδι», όπως πολύ εύστοχα είχε δηλώσει πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος.
