«Να κάνουμε κλικ αγουέι θέατρο;»

Να λοιπόν και μια πραγματικά καινοτόμα ιδέα, που αποκλείεται να περάσει ποτέ από το μυαλό του επιτελικού κράτους! Την καταθέτει, χιουμοριστικά βεβαίως, ο ηθοποιός Ελισσαίος Βλάχος σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα.

Και την αναπτύσσει:

«Να έρχονται με ραντεβού να παίζουμε ένα σκετσάκι, ένα απόσπασμα στο πεζοδρόμιο, καρτούλα στο πος ανέπαφα, έφυγες, ο επόμενος. Τί έχετε παραγγείλει; Τσέχωφ; Μισό λεπτό. Γεωργία! Φέρε το μονόλογο της Μάσα!»

Θυμίζουμε ότι τα θέατρα άνοιξαν στις 12 Οκτωβρίου, μόνο και μόνο για να κλείσουν τρεις εβδομάδες μετά, αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους «στον αέρα». Και δεν είναι βέβαια μόνο οι ηθοποιοί, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι στο θέατρο, οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες συνολικά που έχουν βρεθεί στο μέσο της κρίσης χωρίς καμιά δυνατότητα να προγραμματίσουν το ελάχιστο για τους επόμενους μήνες. Και με μια πολιτεία που, ξεκάθαρα, δεν νοιάζεται καθόλου.

Πήραμε ένα βιαστικό τηλέφωνο τον Ελισσαίο Βλάχο, και κρατάμε αυτά από τη συνομιλία: «Εκείνο που μ' ενοχλεί είναι η απουσία οποιασδήποτε ενσυναίσθησης από την πολιτεία. Δεν είναι μόνο αν έγινε κάτι για το θέατρο, για τους καλλιτέχνες. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον ουσιαστικό για να βρεθεί σχέδιο και για τον δικό μας κλάδο, να αισθάνεσαι ότι έχει μια αγωνία και η πολιτική ηγεσία - θα μου πεις, την έχει και οπουδήποτε αλλού;..»

«Ποδηλατάδα» από την πολιτική ηγεσία

«Δεν είναι μόνο θέμα διαχείρισης, αν κάποιος άλλος θα είχε καταφέρει καλύτερα», μας λέει ο Ελισσαίος, και προσθέτει: «Είναι σαν να έχουν βγει ποδηλατάδα για να πάρουν τσουρέκι απ' τον Τερκενλή, αυτό είναι διάχυτο σε όλους τους χώρους. Ξέρεις, καμιά φορά σε καταστάσεις σαν αυτή, με κλειστά όλα, με ανελεύθερες καταστάσεις, οικονομική πίεση, ψυχολογική πίεση, ύφεση τρελή και δεν συμμαζεύεται, είναι σημαντικό να αισθάνεσαι ότι υπάρχει μια αγωνία, μια προσπάθεια. Ότι κάποιοι αναγνωρίζουν πως ναι, έχουμε σοβαρό πρόβλημα, αλλά παλεύουμε να βρούμε λύση, και επικοινωνούμε μαζί σας, έχουμε ανοιχτούς διαύλους με την κοινωνία».

«Δεν υπάρχει αυτό, το πιο βασικό, ένας δίαυλος επικοινωνίας, ένα "έχω αφτιά να ακούσω, πείτε μου να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.."», τονίζει ο Ελισσαίος, «να το βάλουμε κάτω με τις υγειονομικές επιτροπές, να φτιάξουμε έναν προγραμματισμό, αφού όλοι αντιλαμβάνονταν ότι αυτή η χρονιά θα είναι νεκρή. Είμαστε η μόνη χώρα που δεν κάναμε τίποτε, υπάρχει μόνο ένα διαρκές πάμε και βλέπουμε, "ανοίξτε-κλείστε", "πάρτε αυτά", με ανυπόστατα ή ξαναζεσταμένα νούμερα από την Παναγιωταρέα...»

«Δεν θέλουμε να μας βλέπουν σαν ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ξεμπερδεύουν, εντάξει, το είδαμε αυτό», προσθέτει ο συνομιλητής μας και καταλήγει: «Αυτή την περίοδο τρεφόμαστε όλοι από την αλληλεγγύη, από το να μας νοιαστεί ο δίπλα, έστω να γελάσει λίγο το χείλι μας από κάτι που θα γράψει ο άλλος στο facebook. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις, ότι κάποιος με σκέφτεται, ότι δεν ειμαι πεταμένος σε μια κοινωνία και μ' έχουνε γραμμένο...».