Ήταν αριστοκρατικός τόσο από ταμπεραμέντο όσο κι από καταγωγή, ένας Αμερικανός διανοούμενος από το είδος εκείνο που τείνει προς εξαφάνιση... Ο συγγραφέας Γκορ Βιντάλ, ένας από τους καυστικότερους επικριτές της αμερικάνικης πολιτικής και κουλτούρας, πέθανε την Τρίτη, σε ηλικία 86 ετών, από επιπλοκές πνευμονίας, στο σπίτι του στο Χόλιγουντ.

Ο Γιουτζίν Λούθερ Γκορ Βιντάλ ο νεότερος (αυτό ήταν το πλήρες όνομά του) γεννήθηκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουεστ Πόιντ της Νέας Υόρκης, όπου εργαζόταν ο πατέρας του, το 1925. Φοίτησε σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία, όμως δεν συνέχισε στο πανεπιστήμιο. Η λογοτεχνική του καριέρα ξεκίνησε σε ηλικία 19 ετών, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην Αλάσκα, περιγράφοντας τις εμπειρίες του από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως ήταν το τρίτο του βιβλίο, με τίτλο The City and the Pillar ("Η πόλη και ο στυλοβάτης") για το οποίο έγινε διάσημος, καθώς σε αυτό περιέχονταν τολμηρές, για την εποχή του, περιγραφές του ομοφυλόφιλου κεντρικού ήρωά του. Όπως παρατηρούσε με θυμό ο ίδιος, το αποτέλεσμα ήταν να μπει στη μαύρη λίστα και να μην μπορεί να βρει εκδότη, γι' αυτό και στις αρχές της δεκαετίας του '50 δημοσίευσε αρκετά έργα του με ψευδώνυμο. Μετά τις πρώτες του επιτυχίες, η συγγραφική του καριέρα παρέμεινε στάσιμη και μέχρι τη δεκαετία του '60 ασχολήθηκε με κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια, ενώ δεν έλειψαν και οι εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές σειρές.

Στις επιτυχίες επέστρεψε με τα έργα του της δεκαετίας του '60 Julian, Washington D.C., Myra Breckenridge, ενώ το Lincoln του 1984 γνώρισε τεράστια επιτυχία. Η συλλογή δοκιμίων του με τίτλο United States κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ το 1993.

Εγωπαθής και εριστικός, υπήρξε διάσημος για τους καβγάδες του με άλλους συγγραφείς, όπως τον Γουίλιαμ Μπάκλεϊ ή τον Νόρμαν Μέιλερ, ο οποίος τον είχε γρονθοκοπήσει πριν την κοινή τους εμφάνιση σε τηλεοπτική εκπομπή. Αλλά και οι αφορισμοί του υπήρξαν εξίσου διάσημοι, καθώς χαρακτήρισε "αστείο" τον Χέμινγουεϊ και "βρομερό ζώο" τον Τρούμαν Καπότε.

Ο Βιντάλ ήταν ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στην αμερικανική πολιτική και τους πολιτικούς, που θεωρούσε διεφθαρμένους, ενώ χαρακτηριζόταν από έναν ιδιότυπο απομονωτισμό που τον έκανε να τοποθετείται ξεκάθαρα ενάντια στην "ιμπεριαλιστική" αμερικανική πολιτική. Ίσως όλα αυτά να τον έκαναν να θεωρεί την Αμερική βαρετή και άχρωμη και να μετακομίσει στην Ιταλία από τη δεκαετία του '60, απ' όπου επέστρεψε για να εγκατασταθεί στο Λος Άντζελες μόνο το 2003, μετά τον θάνατο του συντρόφου του Χάουαρντ Όστιν.

Όπως συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του, "είμαι ακριβώς αυτό που φαίνομαι. Κάτω από την ψυχρή εξωτερική εμφάνιση, αν σπάσεις τον πάγο, θα βρεις παγωμένο νερό".

Πηγή: Η Αυγή