Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 83 ετών, η Μάρθα Καραγιάννη, μια από τις πιο δημοφιλείς σταρ της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Η Μάρθα Καραγιάννη γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1939 στην Αθήνα από γονείς ποντιακής καταγωγής και μεγάλωσε στο Κερατσίνι. Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου (μαζί με την Ελένη Προκοπίου).
Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι» εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ). Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά «Ο Δρόμος» (1977), το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.
Η κινηματογραφική της καριέρα συνδέθηκε με τα λαμπερά μιούζικαλ και τις κωμωδίες του Γιάννη Δαλιανίδη. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία «Ζητείται ψεύτης», όταν ήταν μόλις 22 χρόνων. Το 1963 έπαιξε στο πρώτο ελληνικό μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο» που σκηνοθέτησε ο Δαλιανίδης. Ήταν η τρίτη επιλογή του σκηνοθέτη, μετά την 'Αννα Φόνσου που αρνήθηκε τον ρόλο και την Πόπη Λάζου που καθυστερούσε στα γυρίσματα. Από εκεί και πέρα η Καραγιάννη έπαιξε σε όλα τα μιούζικαλ του Δαλιανίδη: «Κάτι και να καίει» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1967), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Μαριχουάνα Στοπ» (1971).
Τραγούδησε για πρώτη φορά στην ταινία «Καπετάνιος για κλάματα» (1960) το τραγούδι «Σαν φυσά το μαϊστράλι», αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας στην ταινία «Γοργόνες και μάγκες» (1968) το «Ο άνδρας που θα παντρευτώ» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Επίσης, τραγούδησε στη βιντεοταινία «Μια τρελή, τρελή ζωντοχήρα» (1988).
Η ταινία «Ο παράς κι ο φουκαράς» είναι η τελευταία ταινία που έκανε εκτός Φίνου γιατί στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Το 1965 θα κάνει ένα πέρασμα στην ταινία του Γιώργου Κωνσταντίνου «5000 ψέματα». Το 1969, θα παίξει ένα δραματικό ρόλο στην ταινία του Νίκου Φώσκολου «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» και ένα ρόλο κωμικό στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Η ωραία του κουρέα».
Η συνεργασία της με το Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κώστα Βουτσά απογειώθηκε στην ταινία «Το ανθρωπάκι» (1969). Τελευταία ταινία εκείνη την περίοδο είναι «Ο Μάγκας με το τρίκυκλο» (1972), ενώ θα επανέλθει μερικά χρόνια αργότερα με την ταινία πρωταγωνιστών του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Ποδόγυρος» (1980). Τελευταία, έπαιξε στις ταινίες «Πεθαίνω για σένα» (2009) και «Από έρωτα» (2014).
Όσον αφορά στο θέατρο, συμμετείχε επανειλημμένα στον θίασο των Γεωργίας Βασιλειάδου και Βασίλη Αυλωνίτη. Εμφανίστηκε κυρίως σε επιθεωρήσεις δίπλα στους Νίκο Σταυρίδη, Κώστα Χατζηχρήστο, Γιώργο Κωνσταντίνου, Μαρίκα Νέζερ, Νίκο Ρίζο, Γιάννη Γκιωνάκη, Καίτη Μπελίντα, Σπεράντζα Βρανά, Ρένα Ντορ, Ρένα Βλαχοπούλου, Ορέστη Μακρή, Κατερίνα Γιουλάκη, Σταύρο Παράβα, Αλέκο Λειβαδίτη, Μπέττυ Μοσχονά, Ελένη Προκοπίου, Βαγγέλη Βουλγαρίδη, Γιάννη Φέρμη, Τάκη Μηλιάδη, Σωτήρη Μουστάκα κ.ά.
Στην τηλεόραση εκτός από το σήριαλ «Ο Δρόμος», πρωταγωνίστησε στις σειρές «Μικρομεσαίοι» του Γ. Δαλιανίδη, «Ζωή πατίνι» του Γιώργου Κωνσταντίνου και «Επτά θανάσιμες πεθερές».
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποχαιρετά την Μάρθα Καραγιάννη
«Η Μάρθα Καραγιάννη ουδέποτε νοιάστηκε σοβαρά να γίνει είδωλο της οθόνης. ‘Ηταν η ωραία που δεν πλασαρίστηκε ποτέ ως τέτοια. Επέβαλε την παρουσία της με το ταπεραμέντο της και την εκρηκτική της ζωντάνια, αλλά και με την αθωότητα μιας αυθάδικης ομορφιάς, που ήταν οικεία και προσιτή» αναφέρει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ) αποχαιρετώντας την Μάρθα Καραγιάννη.
«Η Μάρθα Καραγιάννη υπήρξε μια από τις μεγάλες κυρίες του ελληνικού κινηματογράφου στα χρόνια της εμπορικής ακμής του, όταν σπουδαίοι ηθοποιοί, κατά τεκμήριο σημαντικοί κωμικοί του θεάτρου, μετέφεραν στην οθόνη αναγνωρίσιμους στο ευρύ κοινό χαρακτήρες.
Η Μάρθα Καραγιάννη, έχοντας ήδη ξεκινήσει την καλλιτεχνική της πορεία στο χορό, εξέπεμψε τη μεγαλύτερη λάμψη της σε κωμωδίες και δημοφιλή μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη στα οποία παρήλαυνε η αφρόκρεμα των πρωταγωνιστών της Φίνος Φιλμ. Ενσάρκωνε συνήθως το κορίτσι της φτωχογειτονιάς σε κινηματογραφικά κάδρα της νεοελληνικής ηθογραφίας, στα οποία έφερναν μια νέα πνοή το χρώμα, τα μουσικοχορευτικά νούμερα και η αισιόδοξη διάθεση.
Η Μάρθα Καραγιάννη ουδέποτε νοιάστηκε σοβαρά να γίνει είδωλο της οθόνης. ‘Ηταν η ωραία που δεν πλασαρίστηκε ποτέ ως τέτοια. Επέβαλε την παρουσία της με το ταπεραμέντο της και την εκρηκτική της ζωντάνια, αλλά και με την αθωότητα μιας αυθάδικης ομορφιάς, που ήταν οικεία και προσιτή.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια στους οικείους της», αναφέρει το ΕΚΚ στο συλλυπητήριο μήνυμά του.
«Για τη Μάρθα Καραγιάννη»: Η ανακοίνωση του Τμήματος Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
Αναλυτικά το τμήμα Πολιτισμού αναφέρει: «Έφυγε και η Μάρθα Καραγιάννη, η πληθωρική ηθοποιός και η χορεύτρια με τη πλούσια γκάμα ρόλων. Στις πολυάριθμες ταινίες που γύρισε μας χάρισε άφθονο γέλιο αλλά και συγκίνηση. Υπήρξε η αναμφισβήτητη πρωταγωνίστρια του ελληνικού μιούζικαλ και παρότι συνήθως ο ρόλος που ερμήνευε ήταν ο δεύτερος γυναικείος στη συνείδηση του κοινού καθιερώθηκε ως σταρ. Η ίδια ποτέ δεν αποδέχθηκε αυτόν τον τίτλο. Παράλληλα με το σινεμά υπηρέτησε το θέατρο, έπαιξε σε κωμωδίες του Τσιφόρου, του Ψαθά, των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, σε επιθεωρήσεις, αλλά και στην Όμορφη πόλη του Μίκη Θεοδωράκη, στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, Όταν οι γυναίκες το γλεντούν του Γκολντόνι, στην οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου Κορίτσι της γειτονιάς, κ.α. Το Τμήμα Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκφράζει τα συλληπτήρια του στους οικείους της αλλά και στην ευρύτερη θεατρική οικογένεια που έχασε σήμερα ένα πολύτιμο μέλος του»
Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία: «Συνδέθηκε με τις έννοιες της ξεγνοιασιάς και της αιώνιας νεανικότητας»
Σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία για την απώλεια της Μάρθας Καραγιάννη: «Η Μάρθα Καραγιάννη για τον πολύ κόσμο συνδέθηκε με τις έννοιες της ξεγνοιασιάς και της αιώνιας νεανικότητας.
Μέσα από τις λαϊκές και ευρέως αγαπητές ταινίες της Φίνος Φιλμ, με βασικό σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη, αποθεώθηκε από μια ολόκληρη γενιά κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ‘70, ενώ κι οι μετέπειτα γενιές τη γνώρισαν, μέσα από τις ίδιες ταινίες, χρόνια μετά, κατά την προβολή τους στην ελληνική τηλεόραση.
Ηθοποιός με πολύπλευρο ταλέντο, καθώς τραγουδούσε και χόρευε μοναδικά, έγραψε τη δική της ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο.
Εκφράζουμε συλλυπητήρια στους φίλους και τους συναδέλφους της».
Σία Αναγνωστοπούλου: «Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα», στο πρόσωπο της αγαπημένης Μάρθας Καραγιάννη, ίσως της μοναδικής ηθοποιού που η αμεσότητα της, την έκανε να είναι η Μάρθα όλων μας. Ήταν το ταλαντούχο κορίτσι ,το αιώνιο κορίτσι, καθηλωμένο στην ηλικία των ταινιών της δεκαετίας του ’60 και του κινηματογράφου του Φίνου. Μιας κινηματογραφικής περιόδου, που έγιναν οι μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες των μιούζικαλ, αυτών των ανώδυνων μουσικών ταινιών, που βασίστηκαν σε μια εικόνα της Ελλάδας ανέμελης , ηλιόλουστης και τουριστικής, που μπορεί να μην ανταποκρινόταν σε μία πειστική πραγματικότητα, όμως αποτέλεσαν ένα σημαντικό κομμάτι του λαϊκού κινηματογράφου. Αυτές οι ταινίες σφραγίστηκαν από την παρουσία και το ταμπεραμέντο της Μάρθας, της σπουδαίας κωμικού ,του κοριτσιού της διπλανής πόρτας.
Αντίο Μάρθα μας. Σήμερα, τα παιδικά και νεανικά μας χρόνια έχασαν πια κάτι από ομορφιά, μπρίο, ατίθασα νιάτα, αλλά και από την ήρεμη, ώριμη σου ερμηνεία στο θέατρο και στις μεγάλες παραστάσεις.
Η σκέψη μας σε όλους τους ανθρώπους που σε αγάπησαν και που αφήνεις πίσω. Στην εποχή που έκλεισες με τσαχπινιά την πόρτα, φεύγοντας.
ΚΚΕ: Έδωσε «ζωή» στα μικρά όνειρα
Το ΚΚΕ αποχαιρετά την Μάρθα Καραγιάννη, «η οποία συνέδεσε το όνομά της με την «λαμπερή» εποχή του «παλιού» ελληνικού κινηματογράφου.
Ποντιακής καταγωγής, γεννημένη στην Αθήνα και μεγαλώνοντας στο Κερατσίνι, η Μάρθα Καραγιάννη, έδωσε «ζωή» στις μικροχαρές, τις μικρολύπες, τα μικρά όνειρα, χιλιάδων λαϊκών ανθρώπων που έψαχναν στην κινηματογραφική οθόνη μια διέξοδο, μια έστω φευγαλέα ανάσα, μια ανάπαυλα από την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα, μια επιβεβαίωση ότι ο μόχθος και η τιμιότητα στο τέλος αναγνωρίζονται και επιβραβεύονται ηθικά.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της».
