Δεν αντέχεται η πείνα. Ούτε το κρύο. Ούτε το παιδί που χρειάζεται παπούτσια, αλλά τα λεφτά τελειώνουν τις δύο πρώτες βδομάδες. Εκείνο όμως που περισσότερο απ’ όλα κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι γίνεται κομμάτια και θρύψαλα η αντοχή τους είναι η κοροϊδία. Η προσβολή. Το σύνδρομο της Μαρίας Αντουανέτας που τους χαστουκίζει, ότι κάποιοι εκεί πάνω θεωρούν τους εδώ κάτω όχι μόνο υποζύγια, ψυκτικούς της υπομονής, ένοχους για την ανεργία και τη φτώχεια τους, αλλά και χαζούς. Και μαλάκες, όπως λέει το γνωστό τραγούδι – «Να δεις που αύριο θα μας πούνε…» κ.λπ.
Σε ποιους μιλάει μ’ αυτό το ύφος και με τα τσουτσούνια πίσω του -είκοσι χιλιάρικα το ένα- ο πάμπλουτος; Σε ποιους πουλάει κατανόηση και ταπεινοφροσύνη ο φιλάνθρωπος; Ποιος επηρμένος του είπε ότι άμα πετάξει στον κόσμο που αγωνιά μερικά κέρματα, θα κερδίσει αν όχι την ουράνιο βασιλεία, τουλάχιστον τις επίγειες εκλογές; Κι όμως συμβαίνει, για να αναρωτιέσαι μόνο ένα πράγμα. Ένα και μοναδικό: μέχρι πότε θα κρατήσει αυτό το κατάντημα μιας εξουσίας που θεωρεί τον λαό της λαό ηλιθίων, έτοιμο να καταπιεί κάθε φανφάρα και να σκύψει ταπεινά το κεφάλι μπροστά σε κάθε παπάρα;
Ο ένας να βγαίνει σέλφι στα σούπερ μάρκετ του μαρτυρίου. Ο άλλος να κρύβεται πίσω από μια στρατιά χαμένες άδικα ζωές με κατάρες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρίτος να εξηγεί γιατί θα ήταν αδικία για τους φτωχούς η μείωση στην τιμή της βενζίνης. Και ο γελωτοποιός τους να ωρύεται ότι η Κύπρος δεν έχει λεωφορεία. Έτσι είναι αν έτσι τον βολεύει. Και ίσως να μην έχει και γαϊδάρους που πετάνε, είδος που ενδημεί όχι μόνο στον σταθμό του, αλλά και στην Ελλάδα του Μητσοτάκη. Σε υπουργεία, στούντιο, οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου. Και βέβαια στο Μαξίμου, όπου παράγεται και το κατάλληλο σανό.
Δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται, δεν συναισθάνονται. Κάθε τους λέξη, χειρονομία, κίνηση αποπνέει χυδαιότητα, ψέμα, υποκρισία, φαρισαϊσμό. Μοιράζονται τα ξένα ιμάτια χωρίς καμιά σκιά φόβου. Θα έπρεπε να αρχίσουν να φοβούνται όμως. Η κοινωνία αντέχει πολλά, αλλά όχι την ανηθικότητα της προσβολής της. Και ουαί τοις επηρμένοις αν δεν καταλάβουν εγκαίρως αυτό που έρχεται…
