Πρόκειται για μία ημέρα που υπενθυμίζει σε όλους μας την καταλυτική σημασία του περιβάλλοντος για τη βιωσιμότητα της ανθρωπότητας και το μέλλον του πλανήτη. Σε συνδυασμό με την μοιραία απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποχωρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από τη συμφωνία για το κλίμα, παρουσιάζουμε στην κινηματογραφική στήλη του Tvxs.gr πέντε χαρακτηριστικές ταινίες.
«Έριν Μπρόκοβιτς» (Erin Brockovich - 2000) του Στίβεν Σόντερμπεργκ
Η Έριν Μπρόκοβιτς (Τζούλια Ρόμπερτς) είναι μια άνεργη, διαζευγμένη μητέρα τριών παιδιών. Όταν χάνει τη δίκη εναντίον ενός γιατρού που την τράκαρε, ζητά από τον δικηγόρο της Εντ Μάζρι (Άλμπερτ Φίνεϊ) αν μπορεί να της βρει δουλειά. Ο Εντ την προσλαμβάνει σαν υπάλληλο στο δικηγορικό του γραφείο. Εκεί η Έριν κατά λάθος θα βρει μια υπόθεση που περιλαμβάνει ιατρικά αρχεία και μια προσφορά της PG&E να αγοράσει το σπίτι της Ντόνα Τζένσεν στο Χίνκλεϊ της Καλιφόρνια. Τότε η Έριν ξεκινά να ερευνά την συγκεκριμένη υπόθεση, πεπεισμένη ότι τα γεγονότα κάτι κρύβουν και πείθει τον Εντ να της επιτρέψει να ασχοληθεί περισσότερο με την έρευνά της. Μετά από πολύ ψάξιμο, ανακαλύπτει μια συγκάλυψη βιομηχανικής δηλητηρίασης στο νερό της πόλης Χίνκλεϊ που απειλεί την υγεία όλων των κατοίκων. Βρίσκει ότι η PG&E είναι υπεύθυνη για τα μακροχρόνια προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν οι κάτοικοι του Χίνκλεϊ και αποφασίζει να φέρει την υπόθεση στα δικαστήρια.
Ένας μυστηριώδης άντρας θα συναντήσει την Έριν σε ένα μπαρ. Ο άντρας ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή του κατεστραμμένα έγγραφα της PG&E. Με τα έγγραφα αυτά ανακαλύπτει ότι υψηλόβαθμο στέλεχος των κεντρικών γραφείων της PG&E στο Σαν Φρανσίσκο ήταν ενήμερο για τη μόλυνση του νερού και δεν έκανε τίποτα αλλά αντίθετα συμβούλεψε να το κρατήσουν μυστικό. Τα στοιχεία εξετάστηκαν από δικαστή χωρίς ενόρκους και η PG&E αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και να πληρώσει το ποσό των 333 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία μοιράστηκαν στους 634 κατοίκους.
Μία από τις πλέον χαρακτηριστικές ταινίες στη φιλμογραφία του αξιόλογου Αμερικανού σκηνοθέτη, Στίβεν Σόντερμπεργκ, με την Τζούλια Ρόμπερτς, σε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της πλούσιας καριέρας της, όπου υποδύεται μία ανύπαντρη μητέρα και ανεκπαίδευτη δικηγόρος, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με μια μεγάλη εταιρία παραγωγής ενέργειας επειδή μολύνει τα ύδατα των κατοικήσιμων περιοχών γύρω από την οποία είναι τα εργοστάσια της. Το σενάριο έγραψε η Σουζάνα Γκραντ και ουσιαστικά αφηγείται την πραγματική ιστορία της Έριν Μπρόκοβιτς και τον δικαστικό αγώνα εναντίον της αμερικανικής εταιρίας Pacific Gas and Electric Company (PG&E). Το φιλμ απέσπασε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, κερδίζοντας εκείνο στην κατηγορία Α' Γυναικείου Ρόλου για την εξαιρετική Τζούλια Ρόμπερτς, η οποία τιμήθηκε και με τη Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου.
«Μετά την Επόμενη Μέρα» (The Day After Tomorrow - 2004) του Ρόλαντ Έμεριχ
Ένας επιστήμονας (Ντένις Κουέιντ) παρατηρεί ότι η τήξη των πάγων στο βόρειο πόλο επιταχύνεται. Σε κάποιο συνέδριο στο Νέο Δελχί, εκθέτει τη μελέτη του και προειδοποιεί ότι αν η τήξη των πάγων σταματήσει το Ρεύμα του Κόλπου, το κλίμα της Γης θα αλλάξει δραματικά, με ολέθριες συνέπειες για τον πλανήτη. Όμως, η αντίστροφη μέτρηση για μια νέα εποχή των παγετώνων έχει αρχίσει. Στο Νέο Δελχί χιονίζει. Στο Τόκιο πέφτει χαλάζι σε μέγεθος μεγάλης πέτρας. Σίφωνες σαρώνουν το Λος Άντζελες, η θάλασσα πλημμυρίζει τη Νέα Υόρκη, ενώ στη Σκωτία, στην Αλάσκα και στη Ρωσία η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει δέκα βαθμούς ανά δευτερόλεπτο. Ο επιστήμονας έχει ένα γιο (Τζέικ Γκίλενχαλ) που έχει ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη, η οποία σύντομα παγώνει, και ξεκινάει να τον βρει, ελπίζοντας ότι θα βρίσκεται ανάμεσα στους επιζώντες.
Ο Ρόλαντ Έμεριχ τιμά το αγαπημένο του κινηματογραφικό είδος, δηλαδή τις ταινίες καταστροφής της περιόδου του '70 και παρουσιάζει σε πρώτο πλάνο την ιστορία ενός μετεωρολόγου, ο οποίος έχει προειδοποιήσει για κατακλυσμικές κλιματολογικές αλλαγές στον πλανήτη και προσπαθεί να φτάσει σε μια Νέα Υόρκη παραδομένη στους πάγους, για να σώσει τη ζωή του γιού του. Πρωταγωνιστούν: Ντένις Κουέιντ, Τζέικ Γκίλενχαλ, Έμμυ Ρόσουμ, Σίλα Γουάντ, Ίαν Χολμ, Τζέι Σάντερς, Κένεθ Γουέλς.
«Γουολ·Υ» (Wall·e - 2008) του Άντριου Στάντον
Ο Γουολ·Υ είναι ένα ρομπότ καθαρισμού αποβλήτων και το όνομά του αποτελείται από τα αρχικά των λέξεων Γενικός Οριστικός Υπεύθυνος Οχετού Λύτρωσης·Υδρόγειος (WALL·E Waste Allocation Load Lifter·Earth). Ο Γουολ·Υ ζει εκατοντάδες χρόνια πάνω στη γη μέσα στην απόλυτη μοναξιά, αφού ο πλανήτης είναι πλέον εγκαταλελειμμένος από τους ανθρώπους, λόγω της τεράστιας ρύπανσης. Ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξής του είναι να καθαρίζει. Η καθημερινότητά του διαταράσσεται, όταν γνωρίζει την ΕΥΑ (Εξωγήινης Ύπαρξης Αξιολογητής - EVE: Extraterrestrial Vegetation Evaluator), ένα ρομπότ εξερευνητή που επισκέπτεται τη γη για τη διεκπεραίωση έρευνας. Η ΕΥΑ συνειδητοποιεί ότι ο Γουολ·Υ έχει ανακαλύψει κατά λάθος το κλειδί για το μέλλον του πλανήτη και θέλει να επιστρέψει γρήγορα στην έδρα της, το πολυτελές διαστημόπλοιο Axiom, όπου πλέον κατοικούν όλοι οι άνθρωποι της γης, για να τους ανακοινώσει το νέο. Ο Γουολ·Υ ακολουθεί την ΕΥΑ μέσα στο γαλαξία και έτσι ξεκινά μια περιπέτεια, 700 χρόνια μακριά από σήμερα.
Γεµάτη χιούµορ, φαντασία αλλά και συναίσθηµα, το έξυπνο animation «Γουολ·Υ» μας µεταφέρει σ' ένα µοναδικό ταξίδι µέσα στο γαλαξία, γεμάτο συμβολισμούς. Βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων.
«Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου» (Beasts of the Southern Wild - 2012) του Μπεν Ζάιτλιν
Σε μία ξεχασμένη αλλά δυναμική κοινότητα, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ζει η εξάχρονη Χάσπαπι (Κουβενζχανέ Γουόλις) στο όριο της φτώχειας και της ορφάνιας. Η μητέρα της έχει φύγει από καιρό, ο πατέρας της είναι σε διαρκές ξεφάντωμα, ενώ παράλληλα, προσπαθεί να επιβιώσει. Η μικρή Χάσπαπι, έχει αφεθεί στην τύχη της, σε ένα απομονωμένο περιβάλλον γεμάτο ημιάγρια ζώα. Αντιλαμβάνεται το φυσικό κόσμο σαν ένα εύθραυστο ιστό πραγμάτων και το σύμπαν ολόκληρο εξαρτάται από αυτά τα πράγματα να δένουν αρμονικά και σωστά μεταξύ τους. Όταν μια καταιγίδα σηκώνει τα νερά, ο μπαμπάς της αρρωσταίνει και άγρια ζώα ξυπνούν από τους παγωμένους τάφους τους. Η Χάσπαπι, βρίσκει τη φυσική τάξη όλων των αγαπημένων πραγμάτων γύρω της να καταρρέει. Απεγνωσμένη, αλλά αποφασισμένη να αποκαταστήσει τη δομή του κόσμου της, για να σώσει το σπίτι της και τον πατέρα της, αυτός ο μικροσκοπικός ήρωας θα πρέπει να μάθει πως να επιβιώσει από μια ασταμάτητη καταστροφή ενώ ταυτόχρονα, τίθεται αντιμέτωπη με τις φοβίες της.
Η ταινία «Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου», είναι ένας ύμνος, στην ανθρώπινη δύναμη και στην άσβεστη ελπίδα, για επιβίωση. Η εξάχρονη Κουβενζχανέ Γουόλις, μέσα από την παιδικότητά της και το καθαρό βλέμμα της, μας χαρίζει μία τρομακτικά ώριμη ερμηνεία. Μία ερμηνεία, που θα της χαρίσει, δικαίως, μία υποψηφιότητα στα Βραβεία Όσκαρ του 2013, δημιουργώντας παράλληλα ένα εντυπωσιακό ρεκόρ, όντας η νεότερη υποψήφια, στην ιστορία του θεσμού, σε ηλικία εννέα (9) ετών.
«Με κυρίευσε η Νότια Λουιζιάνα γιατί αυτή η νοοτροπία βρίσκεται παντού. Ήρθα για επίσκεψη δύο μηνών πριν έξι χρόνια και δεν πάω πουθενά. Είναι το σπίτι των πιο ανυποχώρητων ανθρώπων σε όλη την Αμερική - ένα είδος προς εξαφάνιση. Αυτή η αγριότητα με έκανε να στραφώ σ’ αυτή την ιστορία. Με τους ανεμοστρόβιλους, τις πετρελαιοκηλίδες, τη γη να αποδεκατίζεται κάτω από τα πόδια μας, σου δίνει την αίσθηση ότι κάποια μέρα θα εξαφανιστεί από το χάρτη σίγουρα. Ήθελα να κάνω μια ταινία για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια καταδίκη. Χωρίς να κριτικάρουμε την πολιτική ή να δίνουμε περιβαλλοντικές ευθύνες, ή να δημιουργήσουμε επίγνωση στον κόσμο ή οτιδήποτε από όλα αυτά.» - Μπεν Ζάιτλιν
Διαβάστε επίσης:
Η Κουβενζχανέ Γουόλις και «Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου» του Μπεν Ζάιτλιν
«Βιρούνγκα» (Virunga - 2014) του Ορλάντο φον Άινζιντελ
Στα δασώδη βάθη του ανατολικού Κονγκό, βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Βιρούνγκα, ένα από τα μέρη με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στη Γη, το οποίο αποτελεί παράλληλα και το σπίτι των τελευταίων ορεσίβιων γορίλλων στον πλανήτη. Σ’ αυτό το άγριο αλλά μαγευτικό περιβάλλον, μία μικρή και μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα δασοφυλάκων - ανάμεσά τους κάποιος που έγινε δασοφύλακας έχοντας υπάρξει παιδί-στρατιώτης, ένας φροντιστής ορφανών γορίλλων κι ένας παθιασμένος οικολόγος, μέλος της βελγικής βασιλικής οικογένειας.
Όλοι μαζί, προσπαθούν να διασώσουν αυτό το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από την ένοπλη πολιτοφυλακή, τους λαθροθήρες και τις σκοτεινές δυνάμεις που παλεύουν να ελέγξουν τους πλούσιους φυσικούς πόρους του Κονγκό. Παράλληλα γινόμαστε μάρτυρες από στις παράνομες ενέργειες της βρετανικής εταιρείας πετρελαίων SOCO international, που εποφθαλμιά τα πλούσια κοιτάσματα της περιοχής. Όταν η νεοσύστατη ομάδα ανταρτών Μ23 κηρύσσει τον πόλεμο, μία νέα σύγκρουση απειλεί τις ζωές και τη σταθερότητα όλων όσων έχουν προστατευτεί με τόσο κόπο. Ξαφνικά οι σκηνοθέτες, αλλά και οι συμμετέχοντες στο ντοκιμαντέρ βρίσκονται ανάμεσα σε διασταυρωμένα πυρά.
Το υπέροχο ντοκιμαντέρ «Βιρούνγκα» του Ορλάντο φον Άινζιντελ, αποτέλεσε για το 2015 ένα από τα πέντε υποψήφια για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ τα οποία επέλεξε η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου στην 87η τελετή απονομής των βραβείων - με το χρυσό αγαλματίδιο στην κατηγορία του Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, να καταλήγει ως γνωστόν στο επίσης σπουδαίο ντοκιμαντέρ της Laura Poitras, «Citizenfour» που παρουσιάζει το χρονικό των συναντήσεων του Edward Snowden με τον δημοσιογράφο Glenn Greenwald. Το γεμάτο σασπένς και ένταση «Virunga» - σε εκτέλεση παραγωγής του Λεονάρντο ντι Κάπριο - ισορροπεί ανάμεσα στο οικολογικό ντοκιμαντέρ και το πολιτικό θρίλερ, με επίκεντρο τον αγώνα μιας ομάδας ανθρώπων, που όρισαν ως σκοπό της ζωής τους να προστατέψουν το ομώνυμο πάρκο στο Κονγκό, το οποίο αποτελεί μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Διαβάστε επίσης:
Virunga: Ένα ντοκιμαντέρ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
