Ο συζητούμενος στη Βουλή προϋπολογισμός του 2014 βασίζεται σε οικονομικά στοιχεία που παραπέμπουν σε άλλη -παραδεισένια!- χώρα. Δεν είναι μόνον ηθικό το θέμα, επειδή η κυβέρνηση του Μνημονίου αρνείται να δει τα θύματά του και βαφτίζει το θανατικό σε success story. Είναι και κάτι ακόμη πιο τρομακτικό. Όταν η οικονομική πολιτική επιμένει στον ίδιο μονόδρομο, αμφισβητώντας την πραγματικότητα, τότε θα ορθωθούν μεγαλύτερα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Και τα θύματα θα πολλαπλασιαστούν...

Η επιμονή στην ίδια πολιτική ρίχνει την κοινωνία σε ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση, καθώς η μνημονιακή εξουσία, τυφλή στα μάτια, στα αυτιά και το μυαλό, συμπεριφέρεται σαν να εκτελεί συμβόλαιο κατεδάφισης της χώρας. Το αναιμικό και εύθραυστο πρωτογενές πλεόνασμα ισοδυναμεί με συνεχώς αυξανόμενα, δυσθεώρητα κοινωνικά ελλείμματα.

Δεν είναι μόνον η Ελλάδα που πληρώνει τα επίχειρα της λιτότητας. Ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση σαρώνει η φτώχεια, εξαιτίας της ανεργίας, της κατάρρευσης των μισθών και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους. Μέσα σ' αυτό το τοπίο κοινωνικής καταστροφής, οι πλούσιοι γίνονται ολοένα πλουσιότεροι. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Γερμανίας, που συνεχώς αυξάνει τα πλεονάσματά της σε βάρος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Φτώχεια και πλούτος συνυπάρχουν σε ακραίες καταστάσεις κοινωνικής πόλωσης, με τις δυνάμεις του νεοφασισμού να καιροφυλακτούν.

Το "πειραματόζωο Ελλάδα" αποδεικνύεται, με βάση τα πλέον επίσημα στοιχεία, ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου της εξαθλίωσης που απλώνεται σε εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες. Κι αυτή η διαπίστωση, μαζί με τις δυσκολίες, δείχνει τις δυνατότητες για την ανατροπή της λιτότητας σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Μια τέτοια εξέλιξη περνάει μέσα από την ανατροπή των κατεστημένων πολιτικών συσχετισμών. Αυτή τη φορά η Ελλάδα, με τη δυναμική νίκης της Αριστεράς, μπορεί να στείλει μήνυμα σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι το "πειραματόζωο" μπορεί να εκδικηθεί, ότι η φτώχεια μπορεί να ηττηθεί και, κατά συνέπεια, η δημοκρατία μπορεί να νικήσει. Γιατί φτώχεια και δημοκρατία δεν συμβιβάζονται!