Η Μ. Γιαννακάκη επισημαίνει στην επιστολή της επισημαίνει ότι οι γυναίκες αυτές απαλλάχθηκαν από την κατηγορία της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης και κηρύχθηκαν αθώες για την πράξη αυτή. Ωστόσο, παρά την έκδοση των αθωωτικών αποφάσεων, σε κάποιες από τις οποίες ρητά διατάσσεται η αποανάρτηση από το διαδίκτυο των φωτογραφιών και των στοιχείων των συγκεκριμένων κατηγορούμενων, παρά την σχετική σύσταση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, η οποία διαπίστωσε ότι αδικαιολόγητα οι φωτογραφίες και τα στοιχεία της ταυτότητας των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών εξακολουθούν να βρίσκονται αναρτημένα σε διάφορες ιστοσελίδες και παρά την πληθώρα παρόμοιων παρατηρήσεων από διάφορες οργανώσεις και ομάδες, ακόμη και σήμερα, πέντε χρόνια μετά, τα στοιχεία των γυναικών αυτών εξακολουθούν να παραμένουν αναρτημένα σε διάφορες ιστοσελίδες.
Η γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζει ότι η παραμονή των στοιχείων και των φωτογραφιών τους, χωρίς μάλιστα κανένα νομικό έρεισμα, συνθλίβει κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας, καταστρατηγώντας κάθε δικαίωμά τους για σεβασμό και προστασία της ιδιωτικής τους ζωής και ζητεί από τη Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας να προβούν σε «άμεσες ενέργειες της αρμοδιότητάς τους».
Ολόκληρη η επιστολή της Μαρίας Γιαννακάκη:
Το ιστορικό της υπόθεσης:
Τον Απρίλιο του 2012, λίγες μέρες πριν τις κρίσιμες εκλογές του Μαΐου, η Ελλάδα έζησε τη συγκλονιστικότερη υπόθεση ποινικοποίησης και διαπόμπευσης οροθετικών γυναικών. Στο κέντρο της Αθήνας, σε μια επιχείρηση «σκούπα» με μαζικούς ελέγχους από την αστυνομία, προσήχθησαν περί τις 100 τοξικοεξαρτημένες γυναίκες οι οποίες κρατήθηκαν χωρίς νόμιμη αιτιολογία για πολύωρο διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου και υποβλήθηκαν σε παράνομο εξαναγκαστικό έλεγχο για τον ιό HIV. Στη συνέχεια κατηγορήθηκαν ότι εκπορνεύονται, γνωρίζοντας πως είναι οροθετικές και πως εκούσια μετέδιδαν τον ιό στους υποτιθέμενους πελάτες τους .
Οι γυναίκες διώχθηκαν τόσο για το αδίκημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, όσο και γι' αυτό της πορνείας χωρίς κανένα στοιχείο που να δικαιολογεί καμία από αυτές τις κατηγορίες. Αμέσως μετά διατάχτηκε από την Εισαγγελία η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών τους και των προσωπικών τους δεδομένων.
Η θύελλα αντιδράσεων από διεθνείς φορείς των δικαιωμάτων του ανθρώπου, υγειονομικούς φορείς, οργανώσεις και πολίτες, δεν πτόησε τους τότε Υπουργούς Υγείας και Δημόσιας Τάξης να θέσουν σε εφαρμογή αυτή την παράνομη επιχείρηση.
Το 2016, τέσσερα χρόνια μετά τη διαπόμπευσή τους , δέκα από τις 32 γυναίκες που κατηγορήθηκαν έχουν αθωωθεί αμετάκλητα. Την Παρασκευή 13/12/16 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας αθώωσε πανηγυρικά άλλες 11 οροθετικές (τρεις δυστυχώς πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή) καταρρίπτοντας για άλλη μια φορά το κατηγορητήριο αφού δεν στοιχειοθετήθηκε καμία κατηγορία, ενώ έκανε δεκτό ότι οι κατηγορούμενες όλως παρανόμως υποβλήθηκαν σε εξαναγκαστικό ιατρικό έλεγχο. Επίσης κατάργησε τη διάταξη για τη δημοσιοποίηση των στοιχείων τους (περισσότερα στο σχετικό ρεπορτάζ της Ειρ. Προμπονά στο «Κόκκινο»).
*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Δικαίωση για μία ακόμα οροθετική γυναίκα, που κατηγορούνταν για «απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης» με τη «διάταξη Λοβέρδου»
