- Για να δούμε λίγο αυτή την ιστορία με την υπόθεση των αμυντικών συστημάτων, όπου η κυβέρνηση διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι θα επιμείνει στη δική της άποψη ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τις πιέσεις της τρόικας από την άλλη πλευρά για κλείσιμο και απόλυση των εργαζομένων κ.λπ. Το ερώτημα είναι αν χρειάζεται οποιαδήποτε αλλαγή στον χώρο αυτό και αν αυτά που λέει η κυβέρνηση από την πλευρά της συνιστούν αλλαγή…
Κατ΄ αρχήν ένα ερώτημα το οποίο προηγείται όλων αυτών που θέσατε είναι να δούμε πως είναι πραγματικά τα πράγματα. Υπήρξε δηλαδή ένα mail το οποίο ζητούσε τον ξαφνικό θάνατο των επιχειρήσεων στην αμυντική βιομηχανία;
- E-mail υπήρξε… Το τι έλεγε μέσα είναι άλλο θέμα…..
Γι αυτό μιλάω.. Που ζητούσε τον ξαφνικό θάνατο;… Μ¨ αυτό το περιεχόμενο;.. Απ΄ ότι φαίνεται, με βάση τις χθεσινές πληροφορίες που γνωρίζουμε όλοι μας, δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Άρα λοιπόν η κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, στήνει ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, με στόχο να περάσει τις απολύσεις ως το μικρότερο αναγκαίο κακό. Βάζει λοιπόν την τρόικα να ζητάει τον ξαφνικό θάνατο της αμυντικής βιομηχανίας, λέει πως θα διαπραγματευθεί, για να μας πει μετά, καθίστε στα αυγά σας και αποδεχτείτε τις απολύσεις.
- Ότι πέτυχε νίκη μεγάλη….
Ακριβώς. Είναι λοιπόν άλλο ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Κοιτάξτε να δείτε όμως. Όταν ακολουθείς μια παγίως πια, όλα τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο η παρούσα κυβέρνηση αλλά και οι προκάτοχοί της στα χρόνια του μνημονίου, μια στάση απόλυτης υποταγής απέναντι στην τρόικα, όταν έχεις αποδεχθεί ότι η τρόικα θα σου δίνει το πράσινο φως για το αν θα κάνεις, για παράδειγμα, ρυθμίσεις των οφειλών στην εφορία, το εάν θα ξεκλειδώσουν οι πλειστηριασμοί, το εάν θα καταργηθεί ο ειδικός φόρος στα καύσιμα, όλα τα άλλα πια είναι για εσωτερική κατανάλωση….. Άρα λοιπόν είναι λεονταρισμοί και τζάμπα μαγκιές. Σ΄ αυτό να συμφωνήσουμε.
Τώρα τι θα έπρεπε να γίνει; ..
- Και τι θα κάνετε εσείς έχει σημασία…
Το να συρρικνωθεί μέχρι εξαφανίσεως η αμυντική βιομηχανία συνιστά ένα παραγωγικό, οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων.. Νομίζω ότι θα έπρεπε να συσταθεί ένας δημόσιος φορέας όπου κάτω από την ομπρέλα αυτού του δημόσιου φορέα να δούμε πια συνολικά την αναδιοργάνωση της αμυντικής βιομηχανίας, με όλες τις επιχειρήσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή…
- Με στόχο να είμαστε μια παραγωγός που θα καλύπτει και τις δικές της ανάγκες, αλλά θα βγαίνει και στην αγορά…
Με στόχο αυτόν τον οποίον ως ένα βαθμό τον εκπλήρωναν κάποιες απ΄ αυτές τις επιχειρήσεις κατά διαστήματα. Δηλαδή και καλύπταμε ένα μέρος των δικών μας αναγκών, αλλά ταυτόχρονα όμως μπορούσαμε και αναλαμβάναμε και δουλειές στην παγκόσμια εξοπλιστική αγορά. Και μάλιστα έκαναν και καλή δουλειά μερικές απ΄ αυτές τις επιχειρήσεις. Έχουν σωρεύσει μια τεχνογνωσία και έχουν ένα εξειδικευμένο προσωπικό, που θα είναι κρίμα στην ουσία να το ακυρώσουμε και να το πετάξουμε στην άκρη.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- Να δούμε τι στάση θα κρατήσει η κυβέρνηση.. Να ρωτήσω κάτι άλλο.. Στο ΠΑΣΟΚ εχθές, σ΄ αυτή τη συζήτηση που είχαν, ακούστηκαν φωνές που προτρέπουν το ΠΑΣΟΚ να στρίψει την πολιτική του και να δει τις δυνατότητες συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες;…
Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει σοβαρά υπαρξιακά προβλήματα. Είναι αντιμέτωπο με μια κρίση ταυτότητας και στρατηγικής. Το μεγαλύτερο μέρος των φίλων του, των οπαδών του, των ψηφοφόρων του το έχει εγκαταλείψει, έχει προσπεράσει τη σημερινή του ηγεσία και ουσιαστικά έχει αναζητήσει άλλες πολιτικές εκφράσεις. Νομίζω το μεγαλύτερο μέρος απ΄ αυτόν τον κόσμο έχει συναντηθεί με τους πολιτικούς προβληματισμούς του ΣΥΡΙΖΑ στο έδαφος των απόψεων της αριστεράς.
- Ναι, αλλά δεν είναι δεμένοι οι ψηφοφόροι, όπως ξέρετε…
Ναι, βεβαίως.. Αλλά είμαστε μπροστά σε μια βαθιά κοινωνική και πολιτική διεργασία η οποία έχει τα χαρακτηριστικά μιας άλλης μεταπολίτευσης.
Τέτοιες προτάσεις που ακούστηκαν σ΄ αυτό το διήμερο συμπόσιο αποκτούν νόημα και περιεχόμενο όταν οριοθετούνται απέναντι στις βασικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ τα τρία τελευταία χρόνια. Απέναντι στην πολιτική του μνημονίου, απέναντι στην υιοθέτηση εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, και πριν από το μνημόνιο, της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής για την οικονομία. Αν δεν το κάνουν αυτό, νομίζω ότι είναι κενές περιεχομένου, είναι άσφαιρες αυτές οι προτάσεις.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, με τα πρόσωπα τα οποία βρίσκονται επικεφαλής, νομίζω ότι είναι πολιτικά αδιάφορο για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι αντίπαλος για τον ΣΥΡΙΖΑ και θα έλεγα ότι είναι και πολιτικά αφερέγγυο.
- Ξέρετε γιατί τίθεται πολλές φορές το ερώτημα; Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την ανάγκη διαμόρφωσης και συμμαχιών κ.λπ. μπροστά στην πρότασή του για την ανάληψη της εξουσίας, αλλά βλέπει κανείς αυτές να τις οριοθετεί στο εσωτερικό του. Δηλαδή βλέπω τη σοσιαλιστική τάση να διαμορφώνεται στο εσωτερικό του. Η διαμόρφωση ενός τρίτου πόλου που επιδιώκεται και από άλλες δυνάμεις, δηλαδή και από το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜ.ΑΡ.ακούω και από άλλες δυνάμεις .. ενός τρίτου πόλου που θα παίζει το ρόλο του μπαλαντέρ, θα μπορούσε να βοηθήσει στη δημιουργία σχημάτων που θα ήταν συνεργατικά με εσάς;…
Προς το παρόν το κάλεσμα, όπως διατυπώνεται, για παράδειγμα από τον κ Βενιζέλο, γίνεται σε μία λογική ώστε αυτός ο τρίτος πόλος ουσιαστικά να μην έχει μια αυτόνομη πολιτική παρουσία. Περισσότερο λειτουργεί δορυφορικά ως προς τη Ν.Δ., παρά διεκδικεί μια αυτόνομη πολιτική παρουσία.
- Αυτό πάντως δεν δημιουργεί κι ένα πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ; Δηλαδή με ποιους; Ρωτάει πολύς κόσμος. Εντάξει ρε παιδιά, αλλά με ποιους; Δεν μπορεί κανείς να πάρει 50%, 40%.....
Προφανώς δεν μπορεί να είμαστε μ΄ αυτούς οι οποίοι ευθύνονται για την μεγάλη καταστροφή που έχει υποστεί ο κόσμος. Και την πρώτη ευθύνη αυτής της καταστροφής την έχει και η ηγεσία η παρούσα και η αμέσως προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ και προφανώς και η Ν.Δ. Μ΄ αυτούς λοιπόν δεν νομίζω ότι υπάρχουν περιθώρια συμπόρευσης.
- Δηλαδή διεκδικείτε αυτοδυναμία; Γιατί με τη Ν.Δ. όχι, με το ΠΑΣΟΚ όχι, η ΔΗΜ. ΑΡ. δεν σας θέλει, με τον Καμένο δεν ξέρω… υπάρχει μια σχέση, αλλά δεν το βρίσκω…
Το θέμα των πολιτικών συμμαχιών στην παρούσα συγκυρία έχει κάποια χαρακτηριστικά διαφορετικά, πρέπει να το προσεγγίζει κανείς διαφορετικά απ΄ οποιαδήποτε άλλη φάση. Δεν πρόκειται για μια συμμαχία η οποία αποκλειστικά αφορά το κεντρικό πολιτικό πεδίο. Επειδή ακριβώς συμβαίνει, όπως σας είπα και πριν, σε μια στιγμή κοσμογονικών αλλαγών μέσα στην ίδια τη συγκρότηση, τη σύνθεση, τη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, με τις όποιες αντανακλάσεις έχει αυτό στο πολιτικό επίπεδο, η πρότασή μας για συνεργασία είναι μια ταυτόχρονη απεύθυνση και στο πολιτικό επίπεδο και στο κοινωνικό.
Θα έλεγα λοιπόν ότι μια ιδιόμορφη λαϊκή συμμαχία από τα κάτω διαμορφώθηκε στις προηγούμενες εκλογές τον Ιούνιο και εκφράστηκε μέσα από την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ.
