Bαριές παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ως προς τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Γραμματικού αλλά και των περιβαλλοντικών όρων κατασκευής, που έχουν ως αποτέλεσμα τη σοβαρή υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ενω δημιουργούν "διαρκή κίνδυνο ρύπανσης", διαπιστώνουν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος σε Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης (7 Μαρτίου), η οποία διαβιβάστηκε και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
Μετά από σειρά ελέγχων και αυτοψιών από τον Οκτώβριο του 2010 έως και τον Νοέμβριο του 2013, οι Επιθεωρητές Περιβαλλοντος εντόπισαν έξι σημαντικές παραβάσεις στο υπό κατασκευή έργο Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων ΟΕΔΑ Βορειοανατολικής Αττικής στη θέση "Μαύρο Βουνό", για τις οποίες ευθύνονται η Περιφέρεια Αττικής ως κύριος του έργου και η ανάδοχος κοινοπραξία των εργολάβων "Λάμδα Τεχνική Α.Ε. - Ηλέκτωρ Α.Ε. - Μεσόγειος ΑΤΕΕ". Η ρίζα του κακού βέβαια... αναζητείται στην αξιοπιστία των μελετών κατά την περίοδο του σχεδιασμού, αλλά και στην έγκριση των περιβαλλοντικών όρων κατασκευής και λειτουργίας που ακολούθησαν από την Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος (ΕΥΠΕ) του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και νυν ΥΠΕΚΑ.
Ειδικότερα, οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος βεβαιώνουν ότι παρανόμως γίνονται έργα σε ρέμα που διατρέχει τον ΧΥΤΑ χωρίς να έχει προηγηθεί η οριοθέτησή του και χωρίς άδεια. Στο άνω τμήμα του δεξιού κλάδου του ρέματος κατασκευάστηκαν υδραυλικά έργα και στο κάτω κομμάτι το πρώτο κύτταρο του ΧΥΤΑ. Ρέμα το οποίο εκκινεί από την εν λόγω περιοχή και χύνεται στον Ευβοϊκό κόλπο, βόρεια της παραλίας "Σέσι" Γραμματικού. Παράλληλα, καταπατάται το βασικό κριήριο καταλληλότητας κατά τη χωροθέτηση, που κατά την εγκεκριμένη Μελέτη Περιφερειακού Σχεδιασμού Αποβλήτων Αττικής ορίζει το όριο του ΧΥΤΑ να απέχει πεντακόσια μέτρα από τη χειμέρια κοίτη υδατορεμάτων μόνιμης ροής, 300 από την κοίτη υδατορεμάτων περιοδικής ροής και 150 μέτρα από τη διαμορφωμένη κοίτη χειμάρων. Άρα εξ αρχής αποκλειόταν η εν λόγω θέση.
Κατά παράβαση της νομοθεσίας και των περιβαλλοντικών όρων του έργου εντοπίστηκαν: απόθεση μεγάλου όγκου υλικών προϊόντων εκσκαφής στις όχθες και την κοίτη του ρέματος, απόληψη εδαφικού υλικού για τις εργασίες κατασκευής του ΧΥΤΑ, πλημμελής εφαρμογή των τεχνικών προδιαγραφών στεγάνωσης του χώρου μετά από καταστροφή της αποστραγγιστικής μεβράνης, κατασκευή μονάδας επεξεργασίας των στραγγισμάτων σε άλλη θέση από την προβλεπόμενη (πλησίον της ανατολικής όχθης του κυρίως υδατορέματος), ενώ τμήμα των πρανών του κυττάρου κατασκευάστηκε με κλίση "μεγαλύτερη της μέγιστης επιτρεπομένης".
Στο διαβιβαστικό προς την Εισαγγελία οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος αναδεικνύουν και την απουσία στοιχείων ως αποτέλεσμα έρευνας πεδίου για τα υδρογεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής του έργου. Επειδή οι μελέτες στηρίχθηκαν σε βιβλιογραφικά δεδομένα, αναφέρονται στην ανάγκη "συστηματικής μελέτης από επιστημονικό φορέα ευρείας αποδοχής". Παρατηρούν δε ότι προκύπτουν ενδείξεις πως ο υδροφόρος ορίζοντας είναι πολύ κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, παρ' ότι στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων το βάθος του υδροφόρου ορίζοντα προσδιορίζεται στα 90 μέτρα, "χωρίς αυτό να τεκμηριώνεται", ενώ στον χώρο του ΧΥΤΑ εντόπισαν πηγές και πηγάδια η ύπαρξη των οποίων παραβιάζει τα κριτήρια καταλληλότητας χωροθέτησης που η ίδια η πολιτεία είχε θέσει (ΠΕΣΔΑ), αφού δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 1.000 μέτρων.
