Τις τελευταίες ημέρες, η μόνιμα δραματική κατάσταση στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Παλαιστινιακά εδάφη έχει πάλι εκτραχυνθεί με αφορμή και πρόσχημα την απαγωγή των τριών νεαρών Ισραηλινών εποίκων από αγνώστους και την πρόσφατη ανακάλυψη των σορών τους. Σε αυτό το διάστημα το Ισραήλ, υλοποιώντας την πάγια φασιστική πρακτική του, αυτή της συλλογικής τιμωρίας, ανατίναξε σπίτια, απήγαγε εκατοντάδες Παλαιστινίους, τραυμάτισε με πυρά δεκάδες, ενώ σκότωσε 14, εκ των οποίων 3 παιδιά στους δρόμους και στα σπίτια τους. Επιπλέον, μέσα στο θεσμικά προωθούμενο κλίμα εκδίκησης, άγνωστοι απήγαγαν βασάνισαν και δολοφόνησαν έναν νεαρό Παλαιστίνιο. Η κατάσταση αυτή επαναφέρει για άλλη μια φορά το Παλαιστινιακό ζήτημα στο διεθνές προσκήνιο. 

Από το 1948, το Παλαιστινιακό ζήτημα παραμένει άλυτο, σε βάρος ενός ολόκληρου λαού που σφαγιάζεται, διώκεται, συλλαμβάνεται και βασανίζεται κάτω από την ισραηλινή στρατιωτική κατοχή, με τη στήριξη των ΗΠΑ -οι οποίες χρειάζονται το ισραηλινό κράτος για να ελέγχει την περιοχή- καθώς και με τη στήριξη κυβερνήσεων αλλά και τη σιωπή της διεθνούς κοινότητας. 

Σήμερα, στο έτος 2014, η Παλαιστίνη βρίσκεται στη χειρότερη ίσως στιγμή της ματωμένης ιστορίας της. Το Ισραηλινό κράτος αρπάζει τα παλαιστινιακά εδάφη στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη, μέσω των παράνομων [σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο] εποικισμών, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την οποιαδήποτε δυνατότητα για δημιουργία δύο κυρίαρχων κρατών, για τους Παλαιστίνιους και το Ισραήλ.

Παρά τις αποφάσεις του ΟΗΕ και την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, ο πληθυσμός των εποικισμών αυτών στην Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ συνεχίζει να αυξάνεται και σήμερα ανέρχεται σε σχεδόν 500.000 εποίκους σε 121 εποικισμούς ενώ, από το 2001 αυξάνεται κατά μέσο όρο 5% ετησίως. 

Από την άλλη, το Ισραηλινό κράτος, συνεχίζει να στραγγαλίζει όλο και περισσότερο τον πληθυσμό της Γάζας μέσω του παράνομου αποκλεισμού από στεριά, θάλασσα και αέρα, ενός αποκλεισμού που έχει φτάσει σε εξαιρετικά κρίσιμο σημείο τον τοπικό πληθυσμό, ειδικά μετά την καταστροφή των ζωτικών τούνελ και το κλείσιμο του μοναδικού συνοριακού περάσματος που δεν ελέγχεται από το Ισραήλ, αυτό της Ράφα, από τον αιγυπτιακό στρατό.

Σήμερα, εν μέσω μιας πολύπλευρης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης και στην Ελλάδα, είναι η εποχή που δεν θα 'πρεπε να ξεχάσουμε τον πάντα συνεχιζόμενο αγώνα των Παλαιστινίων, έναν αγώνα που πάντα έδινε έμπνευση και κουράγιο στους αγώνες όλων των λαών. Και ίσως ποτέ στο παρελθόν το σύνθημα "η αλληλεγγύη, το όπλο των λαών" να μην έχει τόση βαρύτητα όπως τώρα, για την Παλαιστίνη. 

Εμείς, οι συλλογικότητες που υπογράφουμε, ξεκινήσαμε αυτή την πρωτοβουλία για δράσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, αρχίζοντας με αυτό το κείμενο, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην Παλαιστίνη - τους βομβαρδισμούς στη Γάζα και το πογκρόμ στη Δυτική Όχθη. 

Ο βαθύτερος στόχος μας είναι να υπενθυμίσουμε στον κόσμο ότι όσο υπάρχει η διεθνής ανοχή για την ισραηλινή στρατιωτική κατοχή στην Παλαιστίνη, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ειρήνη και δικαιοσύνη στην ευρύτερη περιοχή, και να προτείνουμε να ξαναμπεί το Παλαιστινιακό Ζήτημα ξανά σε ψηλή θέση στην ατζέντα του κινήματος αλληλεγγύης για την υπεράσπιση του Παλαιστινιακού λαού στον αγώνα του προς την απελευθέρωση.