to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Παλαιστίνη: Απεργία ελευθερίας και αξιοπρέπειας

Αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές βρίσκονται περισσότεροι από 6.500 κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων 300 παιδιά, 13 εκ των οποίων είναι μικρά κορίτσια. Πάνω από 500 είναι οι κρατούμενοι με τη διαδικασία των διοικητικών κυρώσεων. Επίσης, κρατούνται και 13 μέλη του κοινοβουλίου. Περισσότεροι από 870 κρατούμενοι υποφέρουν από χρόνιες παθήσεις και χρειάζονται μόνιμη ιατρική φροντίδα, 19 περιπτώσεις αναφέρονται σε καρκινοπαθείς και άλλοι 19 βρίσκονται σε νοσοκομεία φυλακών κάτω από απάνθρωπες συνθήκες


Στις 17 Απρίλη περισσότεροι από 1500 κρατούμενοι Παλαιστίνιοι στις ισραηλινές φυλακές ξεκίνησαν απεργία πείνας, αποκαλώντας την κίνησή τους «απεργία της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας». Η μέρα αυτή έχει ανακηρυχτεί ως ημέρα των παλαιστινίων φυλακισμένων.
Οι απεργοί πείνας διατύπωσαν μία σειρά αιτημάτων, βασικότερο των οποίων ήταν η δυνατότητα πλήρους πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Ζήτησαν, επίσης, σεβασμό των δικαιωμάτων τους, που εγγυάται η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο οποίος απαγορεύει τα βασανιστήρια και τη σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση των κρατουμένων.


Αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές βρίσκονται περισσότεροι από 6.500 κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων 300 παιδιά, 13 εκ των οποίων είναι μικρά κορίτσια. Πάνω από 500 είναι οι κρατούμενοι με τη διαδικασία των διοικητικών κυρώσεων. Επίσης, κρατούνται και 13 μέλη του κοινοβουλίου. Περισσότεροι από 870 κρατούμενοι υποφέρουν από χρόνιες παθήσεις και χρειάζονται μόνιμη ιατρική φροντίδα, 19 περιπτώσεις αναφέρονται σε καρκινοπαθείς και άλλοι 19 βρίσκονται σε νοσοκομεία φυλακών κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.


Ο σεβασμός στο Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (ΔΑΔ) περιλαμβάνει τις ανθρωπιστικές αρχές και τις διεθνείς συνθήκες, που επιδιώκουν να σώσουν ζωές και να ανακουφίσουν τον πόνο των μαχόμενων και αμάχων κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων. Τα νομοθετικά του κείμενα βασίζονται στις Συμβάσεις της Γενεύης του 1949, τέσσερις συμβάσεις που υπέγραψαν σχεδόν όλα τα κράτη. Οι συμβάσεις ορίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του άμαχου πληθυσμού και των στρατιωτών που απομακρύνονται από τις συγκρούσεις, λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή αιχμαλωσίας. Τα πρόσθετα πρωτόκολλα του 1977, τα οποία συμπληρώνουν τις Συμβάσεις της Γενεύης, επεκτείνουν περαιτέρω τα δικαιώματα αυτά. Ω ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την ενεργοποίηση των διεθνών κανόνων σχετικά με τις συνθήκες κράτησης των κρατουμένων Παλαιστινίων, διατυπώνοντας παράλληλα την ανησυχία του για την κατάσταση της υγείας των απεργών πείνας.

Τιμώντας τη Νάκμπα

Η απεργία πείνας πραγματοποιήθηκε την περίοδο συμπλήρωσης 69 χρόνων από την κορύφωση της Νάκμπα («καταστροφή» στα Αραβικά), της εξόδου δηλαδή εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων από την πατρική τους γη. Η Νάκμπα, εκτυλίχθηκε από τον Δεκέμβριο του 1947 έως τον Ιανουάριο του 1949 και στοίχισε τη ζωή χιλιάδων Παλαιστινίων. Υπολογίστηκε ότι 750.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν και κατέφυγαν στη Γάζα, την Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία.
Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο νεοσυσταθείς ΟΗΕ ψηφίζει την απόφαση 181 με την οποία επιβλήθηκε διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο διαφορετικά κράτη: ένα αραβικό και ένα εβραϊκό, το Ισραήλ. H ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948, όμως, δεν συνοδεύτηκε από την αντίστοιχη ίδρυση του αραβικού κράτους της Παλαιστίνης.
Επτά δεκαετίες αργότερα, ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να αγωνίζεται για την εφαρμογή της απόφασης 194 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που σημαίνει την οριστική επιστροφή των παλαιστίνιων προσφύγων στην πατρίδα τους και την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Ένα Παλαιστινιακό Κράτος που ήδη έχει αναγνωριστεί από 136 ανεξάρτητα κράτη-μέλη του ΟΗΕ.

Αλληλεγγύη από Ισραηλινούς

Την ίδια στιγμή που στις ισραηλινές φυλακές οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι πραγματοποιούσαν απεργία πείνας, στο Τελ Αβίβ δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινοί ανταποκρινόντουσαν στο κάλεσμα της ΜΚΟ «Ειρήνη Τώρα», ζητώντας το τέλος της 50ετούς κατοχής της παλαιστινιακής γης —από τον πόλεμο του 1967— και τη δημιουργία δύο κρατών στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Το σύνθημα των ακτιβιστών ήταν «Δύο Κράτη, Μία Ελπίδα» και αποτύπωσε την ανάγκη έκφρασης του ισραηλινού κινήματος ειρήνης. Να μην ξεχνάμε τους Ισραηλινούς εκείνους που έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν ένα στρατό, που θεωρούν κατοχικό και εργαλείο πολέμου και αδικίας και όχι ειρήνης. Πλήρωσαν και πληρώνουν με καταδίκες και φυλακίσεις την εναντίωσή τους σε μια πολιτική που έχει μετατοπιστεί αρκετά προς τα δεξιά. Άλλωστε, η συγκέντρωση συμβολικά έγινε στην Πλατεία Ράμπιν, εκεί όπου δύο δεκαετίες πριν ενταφιάστηκε η ειρηνευτική συμφωνία του Όσλο από τα πυρά των φανατικών.
Το τέλος της απεργίας πείνας με τη ταυτόχρονη ικανοποίηση της πλειοψηφίας των αιτημάτων, συνιστά μια νίκη της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας. Το συμφέρον των λαών της περιοχής, ανεξαρτήτως φυλής ή θρησκεύματος είναι η οριστική, δίκαιη και ειρηνική λύση του Παλαιστινιακού Ζητήματος.

* Πολιτικός αναλυτής Μέσης Ανατολής, συντονιστής Τμήματος Διεθνών Σχέσεων & Εξωτερικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)