Η πρόσφατη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, σχετικά με την απόφαση του Πρωθυπουργού να ανακοινώσει την πρότασή του για Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά την ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, δηλαδή μετά την επιδιωκόμενη από τη ΝΔ κατάργηση της απλής αναλογικής, είναι αποκαλυπτική των προθέσεων αλλά και των δυνατοτήτων, της, ακόμα νέας, κυβέρνησης.
Ανοίγει δύο κορυφαία ζητήματα για το πολίτευμα, το εκλογικό σύστημα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα οποία επιχειρεί, ανεπίτρεπτα, να τα συνδέσει. Γιατί για ποιον άλλο λόγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιλέγει να στείλει ένα τέτοιο μήνυμα, αν όχι για να τα συνδέσει με τη στάση που θα λάβουν τα κόμματα; Και για ποιον λόγο επιχειρεί να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, χωρίς να προκύπτει από πουθενά αυτή η αναγκαιότητα;
Η επιλογή αλλαγής του εκλογικού νόμου, σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της ΝΔ στο ζήτημα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, προσβάλει και τους δύο θεσμούς. Η ανάδειξη δε θέματος εκλογικού νόμου, μόλις έξι μήνες από την ξεκάθαρη αυτοδυναμία της ΝΔ, αποκαλύπτει την αποστροφή της ΝΔ για τη δημοκρατική ευρωπαϊκή βάση της απλής αναλογικής αλλά και το πραγματικό πολιτικό σκηνικό που ετοιμάζει.
Σε προγραμματικό επίπεδο, είναι προφανές ότι το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ δεν υλοποιείται, όπως προκύπτει από όλα τα σοβαρά ζητήματα που ανέλαβε να διαχειριστεί, το προσφυγικό, το μακεδονικό, η ασφάλεια και η τάξη, το μέρισμα, τα πλεονάσματα, οι ρυθμοί ανάπτυξης, και άλλα πολλά, που το μόνο που επιβεβαιώνουν είναι η εξαπάτηση του εκλογικού σώματος, από μια κυβέρνηση που άλλα έλεγε και άλλα κάνει.
Κάθε μέρα αποκαλύπτονται λάθη, ελλείψεις, και το κυριότερο, οι κοινωνικά άδικες επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που θαμπώνουν την εικόνα και αποδομούν το, τάχατες επιτελικό, κράτος των ημετέρων, των μετακλητών, των «μη αρίστων αλλά αρεστών» της ΝΔ και της συναλλαγής.
Εξαιρώ από την κριτική, λόγω της κρισιμότητας των ημερών, τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπου απαιτείται αναβάθμιση και ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής, σε συνέχεια των εθνικών γραμμών που χάραξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία τετραετία.
Η ΝΔ ανοίγει τη συζήτηση για θέματα θεσμών, και ουσιαστικά δημοκρατίας, σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια να κρύψει την εξαπάτηση των ψηφοφόρων της, όχι μόνο για τα πεπραγμένα της αλλά και για τις μέλλουσες επιλογές της. Πάει όμως και ένα βήμα παραπέρα, θέτοντας, έμμεσα, πίσω από τη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, ζήτημα πρόωρων εκλογών.
Για ποιο λόγο όμως μια νεοεκλεγμένη κυβέρνηση, με ισχυρή πλειοψηφία, επιχειρεί να στήσει σενάρια πρόωρων εκλογών, μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές, αν όχι για να κρύψει τις αδυναμίες και τις επιλογές της; Ποιο είναι το κρίσιμο διακύβευμα και τι άλλο ετοιμάζει, που την οδηγεί να παίζει μικροκομματικά παιχνίδια με τους δημοκρατικούς θεσμούς; Ειδικότερα τώρα, που η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει αποσυνδεθεί από τη διάλυση της Βουλής;
Η εργαλειοποίηση δημοκρατικών θεσμών της χώρας μας, προς εξυπηρέτηση τακτικισμών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αποτελεί ολέθριο πολιτικό σφάλμα. Ειδικά, τώρα, που διανύουμε μία κρίσιμη περίοδο, που από τη μια, βγαίνοντας από τη στενωπό των μνημονίων, έχουμε σοβαρές δυνατότητες προόδου, και από την άλλη, τα εθνικά θέματα, η τουρκική προκλητικότητα και οι τραγικές για την ειρήνη εξελίξεις στη Μέση Ανατολή απαιτούν ένα διαφορετικό επίπεδο άσκησης δημόσιας πολιτικής.
