Απ’ τα «τρύπια» αγροτικά καλάθια του κ. Σκανδαλίδη, στις Γερμανικές «businees», με το λάδι, στις πλάτες του κόπου των Λέσβιων αγροτών
Η υλοποίηση των συμφωνιών Σαμαρά – ,Μέρκελ, μετά την επίσκεψη της τελευταίας το Νοέμβρη στην Αθήνα, έφτασε και στη Μυτιλήνη.
Το πρόσφατο συνέδριο για το λάδι, όχι τόσο για όσα ακουστήκαν σ’ αυτό, όσο κυρίως για όσα ειπώθηκαν στους διαδρόμους και στις παράλληλες εκδηλώσεις του συνεδρίου μεταξύ των υψηλών προσκεκλημένων, πρέπει να κάνει τους Λέσβιους αγρότες να ανησυχούν.
Στην κατοχή, οι Γερμανοί κατακτητές ήρθαν με τον στρατό τους, επιτάξανε τα τοπικά ελαιοτριβεία και έστελναν το λάδι μας στη Γερμανία. Σήμερα σε συνθήκες οικονομικού πολέμου, η «επίταξη» του λαδιού μας, και η καθυπόταξη των κατοίκων του νησιού μας επιδιώκεται να γίνει με άλλα μέσα.
Αυτοί, που στο όνομα του κέρδους και των κανόνων της νεοφιλελεύθερης αγοράς παρουσιάζουν, κάθε φορά, τις κρίσεις ως ευκαιρίες για ανάπτυξη θα έπρεπε φέτος που έπεσε κατά 60% η παραγωγή του ισπανικού ελαιολάδου να χρηματοδοτήσουν τις Συνεταιριστικές και ιδιωτικές εταιρίες τυποποίησης λαδιού ώστε να μη φύγει χύμα το λάδι στις αγορές του εξωτερικού.
Αυτοί που στο όνομα του καπιταλισμού θεοποίησαν το προσωπικό κέρδος και την ατομικότητα δεν μπορούν να μιλάνε για συνεργασία και αλληλεγγύη στους Λέσβιους παραγωγούς, που έχουν μεγάλη παράδοση στο συνεργατισμό.
Αν πραγματικά οι διοργανωτές ενδιαφέρονταi να δώσουν στους Γερμανούς καταναλωτές το λάδι των Λέσβιων παραγωγών «με τιμές προϊόντων που περιέχουν την αξία τους», τότε ας οργανώσουν συνέδρια στη Γερμανία, όπου θα δείξουν τον κόπο και την προσπάθεια που κάνει για να συλλέξει και τυποποιήσει το λάδι του ο Λέσβιος παραγωγός από τα λιόδεντρα. Έτσι αντί να πείσουν τους Λέσβιους να πουλήσουν φτηνά, ας πείσουν τους Γερμανούς να αγοράσουν "ακριβά" στο όνομα και της ελληνογερμανικής συνεργασίας.
Ας αλλάξουν επιτέλους και τους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς κριτηρίων ποιότητας ελαιόλαδου, ώστε να μην μπορούν οι πολυεθνικές να «νοθεύουν» τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα, έτσι ώστε να μπορεί ο μικρός παραγωγός να τους συναγωνιστεί αλλά και ο καταναλωτής για τον οποίο λένε ότι νοιάζονται να αγοράζει πραγματικά καλό λάδι.
Γύρω απ’ το ζήτημα αυτό, υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με το ποιος σχεδιάζει τοπικά την ανάπτυξη ενός τόσο σημαντικού τομέα της αγροτικής παραγωγής, όπως είναι το λάδι (παραγωγή – ποιότητα - εμπορία) και πως εξηγείται η παντελής σχεδόν απουσία από αυτό τον σχεδιασμό της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Λέσβου πιστεύει πως παραγωγική ανασυγκρότηση με την εφαρμογή του μνημονίου σε κανένα τομέα της οικονομίας μας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Όχι μόνο γιατί το μνημόνιο αφαιρεί απαραίτητους πόρους για την ανάπτυξη του τόπου μας και καταστρέφει τις υποδομές της υπαίθρου, αλλά και γιατί έχει ως στόχο την πολιτική, οικονομική και εθνική υποδούλωση της χώρας μας.
Απαιτείται ριζική αλλαγή της αγροτικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα (Ευρωπαϊκό, εγχώριο, τοπικό).
Eμείς υποστηρίζουμε μια ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική με αύξηση των προϋπολογισμού για τη γεωργία, στήριξη του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών με τιμές πάνω από το κόστος παραγωγής και ριζική ανακατανομή των πόρων υπέρ των μεσογειακών προϊόντων και των μικρομεσαίων αγροτών
Ταυτόχρονα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ εντείνουν τις προσπάθειες για να πυκνώσουν και να εμπλουτιστούν με νέες μορφές τα δίκτυα αλληλέγγυας διακίνησης τροφίμων
Για τη δημοκρατική, συμμετοχική αυτοοργάνωση των αγροτών, που θα βάλει οριστικά τέλος στους συλλόγους και τους συνεταιρισμούς σφραγίδες.
Τώρα είναι η ώρα της αναγέννησης του αυτόνομου αγροτικού συνδικαλισμού και του συνεργατισμού.
Η ανάπτυξη του αγροτικού μας τομέα να αποβλέπει στην οικο - γεωργία, δηλαδή την γεωργία που συνδέεται, με τις τοπικές ιδιαιτερότητες παραγωγής και την βιοποικιλότητα για να καλύπτει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και όχι των Γερμανών κεφαλαιοκρατών και των αγορών.
Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Λέσβου
