to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

11:40 | 20.11.2019

Κοινωνία

Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού: Οι ανισότητες συσσωρεύονται και εντείνονται

Η 20ή Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, με αφορμή την επέτειο υπογραφής της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989)


Σήμερα, 30 χρόνια μετά την υιοθέτηση της της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989), εκατομμύρια παιδιά, σε ολόκληρο τον κόσμο, εξακολουθούν και ζουν σε συνθήκες απαράδεκτες. Φτώχεια και πείνα, πόλεμοι, κοινωνικός αποκλεισμός, μαζικές μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών, διακρίσεις και βαθιές ανισότητες δεν αποτελούν δυστυχώς σπάνια φαινόμενα που επηρεάζουν αρνητικά τις ζωές πολλών παιδιών ανά την υφήλιο. Τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από την πρόσφατη έκθεση της Unicef είναι γροθιά στο στομάχι μαζί με νέες «απειλές» που έχουν προκύψει όπως η κλιματική αλλαγή, η ηλεκτρονική κακοποίηση και ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός.

«Τα Δικαιώματα του Παιδιού δεν διέπονται από έναν επιλεκτικό ανθρωπισμό»

Η ΕΠΕΚΕ Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ επισημάινει:

Σαν σήμερα, στις 20 Νοεμβρίου του 1989, υπογράφτηκε η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ανισότητες σε βάρος των παιδιών συσσωρεύονται και εντείνονται.

Τα παιδιά αποτελούν μια από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και η οικονομική κρίση αμφισβήτησε πολλά από τα δικαιώματά τους. Tα προγράμματα λιτότητας και η περικοπή των δημόσιων δαπανών είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παιδικής φτώχειας, την υλική αποστέρηση, την πρόσβαση και τις επιδόσεις των μαθητών.

Την προηγούμενη περιόδο θέσαμε ως προτεραιότητα την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων των μαθητών στα δημόσια σχολεία. Στο επίκεντρο τοποθετήθηκαν οι ομάδες παιδιών που επλήγησαν πολλαπλά από την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, όπως οι μαθητές με αναπηρία και τα προσφυγόπουλα. Παράλληλα, θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση και καθιερώθηκε το ολοήμερο πρόγραμμα σπουδών.

Σήμερα, αξίζει να αναλογιστούμε εάν η αρχή της συμμετοχής ικανοποιείται στο σχολείο της αριστείας για τους λίγους· σε ένα σχολείο που πριμοδοτεί το διαρκή ανταγωνισμό, που επικεντρώνεται στις επιδόσεις των λίγων και όχι στην ανάπτυξη δεξιοτήτων για τους πολλούς. Eάν η αρχή της επιβίωσης αφορά όλα τα παιδιά, όταν στη Μόρια πεθαίνει το 3 παιδί μέσα σε δύο μήνες. Εάν η αρχή της προστασίας αφορά εξίσου τα ασυνόδευτα ανήλικα. Εαν τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία συρρικνώνονται καθημερινά, με τα διδακτικά κενά, την έλλειψη υποστήριξης και τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην πρόσληψητων 4.500 εκπαιδευτικών της ειδικής αγωγής. Εάν η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά περιορίζεται με τη δρομολογούμενη μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια.

Πέρα από τους επετειακούς εορτασμούς και τη φωταγώγηση του Παρθενώνα, ας σκεφτούμε ότι τα Δικαιώματα του Παιδιού δεν διέπονται από έναν επιλεκτικό ανθρωπισμό. Τα παιδιά έχουν μόνο μία ευκαιρία να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν σωστά και το δημόσιο σχολείο πρέπει να αποτελεί ένα ασφαλές και ελκυστικό περιβάλλον, επιτρέποντας και διευκολύνοντας την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της προσωπικότητας όλων των παιδιών.

Ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, αναφέρει σε μήνυμά του

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)