- Καλημέρα κ. Σκουρλέτη. Θα ξεκινήσω με τη χθεσινή συνάντηση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του κ. Τσίπρα, με τον κ. Στουρνάρα, τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Και θέλω να ρωτήσω, μήπως η οξύτητα με την οποία του είχε επιτεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα – μιλώ για την πρόταση μομφής, όσο ήταν υπουργός Οικονομικών ή για τις δηλώσεις πριν την τοποθέτησή του στη θέση του Διοικητή - μήπως αυτή η οξύτητα δυσκολεύει τώρα την επικοινωνία, δυσκολεύει τη σχέση; Μήπως θα ήταν καλύτερα να είχε αποφευχθεί αυτή η οξύτητα;
Η πρόταση μομφής, όπως μας θυμίσατε κι εσείς, αφορούσε τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος υλοποιούσε μια συγκεκριμένη πολιτική.
- Ναι, αλλά είχατε διαφωνήσει και με την τοποθέτησή του στη συνέχεια.
Προσέξτε. Εκεί θέλω να επανέλθω. Η δε κατάληψη της θέσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας από τον κ. Στουρνάρα είχε συνοδευτεί εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ από την εξής πολιτική προσέγγιση. Ότι γι’ αυτές τις θέσεις πρέπει να επιχειρείται να εξασφαλιστεί μια ευρύτερη συναίνεση. Δεν έγινε αυτό. Παραμένει, νομίζω, η αξία αυτής της πολιτικής τοποθέτησης. Από εκεί και πέρα, ο κ. Στουρνάρας σήμερα είναι Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, εμείς είμαστε η Αξιωματική Αντιπολίτευση, νομίζω ότι και εκείνος και εμείς οφείλουμε να έχουμε μια επικοινωνία για πολύ κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τις τράπεζες και την οικονομία.
- Σε αυτή τη συνάντηση η ουσία είναι ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε αυτά τα 11,5 δισ. ευρώ να αποτελέσουν ένα «εργαλείο» για επανεκκίνηση της αγοράς, για τα «κόκκινα δάνεια» και για τη ρευστότητα της αγοράς. Πριν από λίγο ο υπουργός Υγείας, ο κ. Βορίδης, είπε ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται γιατί οι τράπεζες δεν χρειάζονται ανακεφαλαιοποίηση, επομένως έχουν τα χρήματα για να το κάνουν αυτό. Τι λέτε;
Να θυμηθούμε λίγο πώς έχουν τα πράγματα. Αυτά τα χρήματα είναι αυτά που περίσσεψαν από την μέχρι τώρα ανακεφαλαιοποίηση, για τα οποία εμείς έχουμε υποστεί, ως λαός και χώρα, μια σειρά μέτρα και αξιολογήσεις. Μας τα έδωσαν, λοιπόν, ενταγμένα μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδότησης. Τώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση λέει αυτά να τα επιστρέψουμε πίσω, για να τα έχουμε ως ένα ενδεχόμενο να τα ξαναχρειαστούμε, αλλά ταυτόχρονα να επαναξιολογηθούμε γι’ αυτά τα χρήματα. Γι’ αυτήν, δηλαδή, την προληπτική γραμμή χρηματοδότησης καλείται και ο ελληνικός λαός να ξαναμπεί σε μια νέου είδους επιτήρηση. Αυτό εμείς το ονομάζουμε μια νέα μνημονιακή φάση.
- Πριν πάτε στο παρακάτω, να ζητήσω μια διευκρίνιση. Λέτε, λοιπόν, αν δεχτούμε αυτό το «μαξιλάρι», όπως το λέει η κυβέρνηση, αυτή τη γραμμή στήριξης, πάμε κατ’ ουσίαν σε ένα μίνι μνημόνιο;
Ακριβώς. Μα προβλέπεται αυτό. Και μάλιστα σε δυο επίπεδα. Από τη μια υπάρχει μια χαλαρή επιτήρηση και μια αξιολόγηση και αν δεν είναι ικανοποιημένοι από αυτόν τον πρώτο βαθμό αξιολόγησης, τότε μεταπίπτει στο δεύτερο επίπεδο που γίνεται πιο σκληρή. Είναι απόλυτα σαφή αυτά και γνωστά.
Από κει και έπειτα όμως, άκουσα χθες μια δήλωση από την κυβερνητική εκπρόσωπο και λέει, αλλάζει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ την άποψή του γι αυτά τα 11,6 δισ. που περισσεύουν, διότι ανακαλύπτει, λέει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό. Μα εμείς δεν λέμε να χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό. Η κυβέρνηση λέει να τα χρησιμοποιήσει για κάτι άλλο. Εμείς λέμε ότι αυτά τα χρήματα που δόθηκαν για τις τράπεζες, θέλουμε να τα αξιοποιήσουμε για τις τράπεζες. Γιατί δεν νοείται στήριξη των τραπεζών, ουσιαστική στήριξη, εάν δεν δεις το θέμα των κόκκινων δανείων. Βεβαίως όλοι γνωρίζουμε όμως ότι μέχρι τώρα οι τράπεζες, από τον καιρό του κ. Αλογοσκούφη, είτε με μετρητά, είτε με τη μορφή εγγυήσεων, έχουν στηριχθεί με ποσά τα οποία είναι δεκάδες δισεκατομμύρια. Έτσι δεν είναι; Αυτή η στήριξη πρέπει να μετακυλιστεί και στους δανειολήπτες και στην αγορά. Δηλαδή πρέπει να μπούμε τελικά με έναν αποφασιστικό τρόπο σε μια εξυγίανση και των ίδιων των τραπεζών και να ανακουφίσουμε τις επιχειρήσεις, οι οποίες δεν μπορούν πλέον –το βλέπετε εκ των πραγμάτων- πέρα απ΄ αυτές τις ψευδεπίγραφες θα έλεγα σε μεγάλο βαθμό ρυθμίσεις να ανταποκριθούν. Και πρέπει βεβαίως να υπάρξει και ρευστότητα. Αν δεν γίνουν όλα αυτά, φοβάμαι πολύ ότι κάνουμε μια τρύπα στο νερό.
- Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είπε χθες στο Bloomberg ότι ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε τα επιτόκια να έχουν πάρει την ανηφόρα στα ομόλογα του δημοσίου, το χρηματιστήριο να είναι σε δυσκολία είναι η ανησυχία που υπάρχει από την πιθανότητα να έρθει στην εξουσία ένα «μη κανονικό κόμμα». Έτσι είπε, δεν είναι κανονικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω το σχόλιό σας.. Πιστεύετε κι εσείς ότι υπάρχει ανησυχία για το ενδεχόμενο να έρθετε στην κυβέρνηση και ίσως γι αυτό τον τελευταίο καιρό κάνετε κι αυτές τις θεσμικές συναντήσεις για να δώσετε ένα σήμα ότι κινείστε εντός των θεσμών και με θεσμικό τρόπο;..
Αυτές οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη συνιστούν μια προπαγανδιστικού τύπου προσέγγιση και έρχονται σαν συνέχεια ανάλογων δηλώσεων γύρω από το θέμα της οικονομίας και των τραπεζών σαν κι αυτές που είχε κάνει ο κ. Γεωργιάδης, η κα Βούλτεψη και ο κ. Σαμαράς με τις διαρροές, οι οποίες είχαν γίνει από το καφενείο της Βουλής τότε που είχε μιλήσει για κάτι ανάλογο, αν θυμάστε, για τις καταθέσεις.
Αλλά εγώ θα σας θυμίσω το εξής. Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα από τις ευρωεκλογές. Δεν είδα να γίνεται καμιά αναστάτωση στις αγορές…
- Δεν είναι το ίδιο…
Πηγαίνει ο Αλέξης Τσίπρας πιο πρόσφατα και παρουσιάζει το πρόγραμμά μας στη Θεσσαλονίκη. Δεν είδα καμιά αναστάτωση. Βγαίνουν τα stress tests, τα οποία ακούγεται ότι με βάση τα στάνταρντ της ΕΚΤ τις βγάζουν ότι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους,, τις τράπεζες αναφέρω, και πέφτει το χρηματιστήριο. Ειλικρινά είναι κάποια πράγματα τα οποία είναι αντιφατικά.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχει ένα σχέδιο εκ μέρους της κυβέρνησης, το οποίο μεταφράζεται σε μια ασύστολη κινδυνολογία. Και θα το έχουμε αυτό μέχρι την ημέρα που θα ανοίξουν οι κάλπες. Να είστε βέβαιος. Θα είναι μια από τις εκλογικές τακτικές της κυβέρνησης η κινδυνολογία. Θεωρώ όμως ότι δεν θα περάσει.
- Εσείς απευθυνόμενος σε κάποιον που σκέπτεται να επενδύσει ή να μην επενδύσει τα λεφτά του λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας στην Ελλάδα, τι θα λέγατε;..
Να επενδύσει κάποιος που σκέφτεται στην Ελλάδα, αλλά όχι να κερδοσκοπήσει σε βάρος της Ελλάδας. Επενδύσεις –και το έχουμε πει σε όλους τους τόνους- δεν είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Να σας αναφέρω και κάποια παραδείγματα. Δηλαδή, για παράδειγμα δεν θεωρώ ότι είναι μία επένδυση η οποία ωφέλησε το ελληνικό δημόσιο η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ. Το αντίθετο μάλιστα. Τέτοιου είδους λοιπόν επενδύσεις δεν τις θέλουμε. Θέλουμε, όμως, πραγματικές επενδύσεις οι οποίες να είναι αμοιβαία επωφελείς και γι' αυτούς που φέρνουν τα χρήματά τους εδώ αλλά και για την ελληνική οικονομία. Να είμαστε σαφείς σ΄ αυτό. Βλέπετε όμως να έχουμε ακολουθήσει ένα τέτοιο δρόμο; Βλέπετε πολλά τέτοια παραδείγματα το τελευταίο διάστημα; Όχι. Είμαστε σε φάση αποεπένδυσης ως χώρα, παρά υποτίθεται τις θέσεις στον κατάλογο ανταγωνιστικότητας που έχει κερδίσει η χώρα μας. Προφανώς την μετράνε την ανταγωνιστικότητα με βάση τη μείωση του εργασιακού κόστους. Αλλά αυτή δεν έχει δείξει ότι ωφελεί την ανταγωνιστικότητα. Αλλιώς η διπλανή μας Βουλγαρία θα ήταν ένας επενδυτικός παράδεισος ενώ δεν είναι.
