to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

19:42 | 18.03.2021

Πολιτική

Π. Πέρκα: Προβληματικές διατάξεις στο νομοσχέδιο για τη διανομή του Ελληνικού

«Πριν τις εκλογές ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε ότι θα ξεμπλοκάρει την επένδυση του Ελληνικού σε επτά ημέρες και στη συνέχεια ο κ. Γεωργιάδης δεσμεύτηκε ότι τα έργα θα έχουν ξεκινήσει μέχρι το τέλος της χρονιάς (2019)», σημείωσε η Π. Πέρκα, αν. Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για την κύρωση της σύμβασης διανομής του Ελληνικού


Η εισήγηση της Π. Πέρκα, Βουλευτή Φλώρινας και Αναπλ. Τομεάρχη Περιβάλλοντος & Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής της Βουλής για την κύρωση της σύμβασης διανομής του Ελληνικού – σύσταση δικαιώματος επιφανείας και λοιπές συναφείς ρυθμίσεις:

«Θα κάνω διαρκώς διορθώσεις στους ομιλητές της ΝΔ που λένε ότι αυτοί ξεμπλόκαραν το έργο. Μια μικρή αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία του επιβεβαιώνει την πρόοδο του έργου τα τελευταία χρόνια αλλά συγχρόνως αναδεικνύει τα θεσμικά κυρίως προβλήματα που ανακύπτουν όταν μια χώρα δε διαθέτει τα απαραίτητα εργαλεία όπως κτηματολόγιο, δασικούς χάρτες, οριοθετημένους αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλό, κ.τ.λ.

Αυτή η επένδυση που όντως είναι το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης, γίνεται σε ένα οικόπεδο που από το 2001 που ο χώρος του πρώην αεροδρομίου απελευθερώθηκε μέχρι και το 2011 δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα. Θα έπρεπε η πολιτεία να έχει μελέτες σχεδιασμού και οργάνωσης της έκτασης ήδη από την δεκαετία του 80-90 και να τις έχει σε εφαρμογή το 2001. Τελικά, δεν προχώρησε τίποτα μέχρι το 2011 και απλά ο χώρος απαξιώθηκε.

Από το 2011 που έγινε ο διαγωνισμός, η αρχική σύμβαση υπογράφηκε τρία χρόνια μετά, στις 14.11.2014 και μάλιστα δυο μήνες πριν τις εκλογές, χωρίς όμως προηγουμένως να έχουν διευθετηθεί θέματα που αφορούν στην εθνική και ενωσιακή νομοθεσία.

Μπορούμε λοιπόν ευκόλως να συμπεράνουμε ότι οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του ‘90 έως το 2014, ομνύοντας στις επενδύσεις την ίδια στιγμή τις υπονόμευαν βάζοντάς τες να εξελιχθούν σε θολό τοπίο χωρίς σχεδιασμό, χωρίς εργαλεία, χωρίς κανόνες, χωρίς ασφάλεια δικαίου. Η μοναδική σιγουριά-ελπίδα-εξάρτηση των επενδυτών η υποστήριξη από τους ημέτερους.

Το 2015 που αναλάβαμε την Κυβέρνηση, βρήκαμε ένα οικόπεδο χωρίς τοπογραφικό, με 69 φορείς μέσα που έπρεπε να έχουν φύγει ήδη από το 2012 και βεβαίως δεν είχαν λυθεί βασικές εκκρεμότητες, όπως αρχαιολογικά, δασικά, κτηματολόγιο, ούτε οριοθέτηση αιγιαλών. Κανένα εργαλείο. Γιατί έτσι εννοούσαν τις επενδύσεις στη χώρα. Δεν γίνονται έτσι οι επενδύσεις. Το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ βελτίωσε αρκετά σημεία της αρχικής σύμβασης, επ’ ωφελεία του δημοσίου, με τροποποιητική σύμβαση και προσχώρησε στην πλήρωση των αναβλητικών αιρέσεων ή δρομολόγησε την πλήρωση τους.

Το 2016 με την τροποποιητική σύμβαση πετύχαμε αλλαγές υπέρ των κοινωνικών συμφερόντων και βάλαμε ένα θετικό πρόσημο στην τελική διαμόρφωση του έργου. Η τροποποιητική σύμβαση έχει πολλά περισσότερα δεδομένα υπέρ της κοινωνίας και του δημόσιου συμφέροντος. Είναι μια πόρτα ανοικτή στην προοπτική της δίκαιης ανάπτυξης και οριστικής ανατροπής του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Η αρχική σύμβαση δεν είχε ελεύθερο πάρκο, ήταν περίκλειστο χωρίς προσβάσεις, δεν είχε πρόσβαση στις παραλίες, είχε 3.6000.000 δομημένους χώρους χωρίς ιδιαίτερους όρους (2700000), είχε υλοποίηση στα 15 χρόνια και μικρότερο κόστος. Στο μητροπολιτικό πάρκο γινόταν μια γενική αναφορά, μια αφηρημένη υποχρέωση διατήρησης πράσινων χώρων στη βάση ενός masterplan χωρίς εξειδίκευση και χωρίς μεγέθη. Δεν είχε καμία επένδυση κοινωνικού χαρακτήρα. Δεν προβλεπόταν ελάχιστη επενδυτική υποχρέωση για έργα δημόσιου ενδιαφέροντος, ούτε χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. Πετύχαμε 1.5 δις επιπλέον σε συγκεκριμένα έργα και υποδομές δημοσίου ενδιαφέροντος. Ο τρόπος της επένδυσης ήταν μια σταδιακή ανάπτυξη χτίσματος ακινήτων, πώλησής τους και στη συνέχεια επέκτασης τους χωρίς καμία πρόβλεψη για την προτεραιότητα του πάρκου και έργων υποδομής.

Αμέσως μετά την επίλυση των εκκρεμών θεμάτων (δασικές εκτάσεις και αρχαιολογικοί χώροι), ξεκίνησε η επίπονη διαδικασία της πλήρωσης των αναβλητικών αιρέσεων που προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση προκειμένου να γίνει η μεταβίβαση των μετοχών στον επενδυτή και να ξεκινήσει το έργο.

Το μόνο που παρέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ήταν μια σύμβαση που υπογράφτηκε άρον-άρον παραμονές εκλογών (14.11.2014) χωρίς καν σωστό τοπογραφικό διάγραμμα. Αφού αντιμετώπισε όλα τα εμπόδια και τις εκκρεμότητες που αφορούσαν στις δασικές εκτάσεις και στους αρχαιολογικούς χώρους, εμείς ολοκληρώσαμε ή δρομολογήσαμε το σύνολο σχεδόν των αναβλητικών αιρέσεων.

Υπενθυμίζουμε ότι κατά την τελευταία αξιολόγησης της Χώρας στο πλαίσιο της συμφωνίας με τους Θεσμούς, οι προ-απαιτούμενες δράσεις της Κυβέρνησης για την αξιοποίηση του Ελληνικού ήταν ορόσημα (milestones) για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την έξοδο της Χώρας από τα μνημόνια.

Πριν τις εκλογές ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε ότι θα ξεμπλοκάρει την επένδυση του Ελληνικού σε επτά ημέρες και στη συνέχεια ο κ. Γεωργιάδης δεσμεύτηκε ότι τα έργα θα έχουν ξεκινήσει μέχρι το τέλος της χρονιάς (2019). Στη συνέχεια δεσμεύτηκε ότι η επένδυση θα ολοκληρωθεί στα μέσα του 2020, στον προϋπολογισμό του 2020 ανέμεναν τα 300 εκ. ευρώ της πρώτης δόσης το πρώτο τρίμηνο του 2020. Μετά έγινε τέλος του 2020. Είναι προφανές ότι χρειάστηκε κάτι παραπάνω από 7 μέρες, ενώ στο τρίμηνο κατάλαβαν ότι ήταν πολύπλοκο και σύνθετο το έργο… και άρχισαν οι τροπολογίες περίπου 20.

Για να δούμε όμως τι έμενε να γίνει από την κυβέρνηση της ΝΔ: Να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός του Καζίνο, που ήταν σε εξέλιξη από τον Φεβρουάριο του 2019, να εκδοθούν οι δυο από τις τρεις ΚΥΑ που ήταν δουλεμένες, η πράξη διανομής και η μεταβίβαση των εμπραγμάτων δικαιωμάτων, που είχαν ξεκινήσει οι προπαρασκευαστικές ενέργειες .

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ΝΔ δεν ξεκίνησε καλά. Κατά το ‘παλιά μου τέχνη κόσκινο’…άρχισε τις τροπολογίες δωράκια, τροπολογίες που τροποποιούσαν προηγούμενες, τροπολογίες που ρισκάρουν την ασφάλεια δικαίου της επένδυσης. Κάποιες αποτυπώνονται και στο παρόν Σ/Ν για τη διανομή του ακινήτου.

Το άρθρο 1 αφορά στη διανομή του ακινήτου και το δικαίωμα επιφανείας. Το άρθρο 5 έχει σοβαρά πολεοδομικά θέματα και την περίφραξη που οδηγεί σε περίκλειστη κοινότητα και πολλές τροποποιήσεις του Ν. 4062/2012, το οποίο τίποτα από αυτά δεν βγήκε σε διαβούλευση. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου, με την εξαίρεση του άρθρου 1 που αφορά στην κύρωση της σύμβασης;

Άρθρο 1

Ήρθε η ώρα για την πλήρωση της προτελευταίας αναβλητικής αίρεσης που αφορά στη διανομή του ακινήτου και βάσει της οποίας η Εταιρεία θα αποκτήσει δικαίωμα πλήρους κυριότητας σε έκταση που αντιστοιχεί σε ποσοστό 30% της επιφάνειας του Πρώην Αεροδρομίου και σε έκταση που αντιστοιχεί σε ποσοστό 30% της επιφάνειας της Παράκτιας Ζώνης (εξαιρουμένων του αιγιαλού και της παραλίας).

Ξέρουμε πολύ καλά ότι το ΤΑΙΠΕΔ υπεισέρχεται μόνο σε υφιστάμενα ιδιωτικής φύσεως (ιδιοκτησιακά) δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου επί της εδαφικής εκτάσεως και των κτισμάτων και με όλα τα βάρη και τους περιορισμούς…εμπράγματα δικαιώματα που μεταβιβάζονται δεν αφορούν σε πράγματα που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διανομής. Επομένως, όχι οι κοινόχρηστοι χώροι και οι χώροι κοινής ωφέλειας. Υπάρχει και σχετική νομολογία του ΣτΕ. Δηλαδή αν μεταβιβάζονται κοινόχρηστοι χώροι, πρέπει να αφαιρεθούν.

Στο ΝΣΧ γίνεται εκτενής αναφορά στους κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού και παραλίας και στον παλαιό αιγιαλό που αναφέρονται μόνον για ολοκληρωμένη περιγραφή του ακινήτου. Έτσι όμως είναι δυνατό να προκληθούν συγχύσεις και αοριστία της σύμβασης που να οδηγήσουν σε έγερση δικαιωμάτων του επενδυτή. Δεν είναι απαραίτητη η συμπερίληψή τους.

Στις περιοχές πολεοδόμησης της έκτασης του μητροπολιτικού πόλου υπάρχουν χώροι Κοινόχρηστοι, κοινωφελείς και κοινωνικής ανταποδοτικότητας, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν αφαιρεθεί από την συνολική έκταση του ακινήτου και το ποσοστό διανομής 30% κυριότητας να υπολογίζεται όχι επί του συνόλου της έκτασης, αλλά έχοντας αφαιρεθεί οι χώροι κοινόχρηστοι, κοινωφελής και κοινωνικής ανταποδοτικότητας. Αντιλαμβάνεστε ότι το ποσοστό 30% διαφέρει σε αυτήν την περίπτωση. Έπρεπε επομένως πρώτα να αφαιρεθούν αυτοί οι χώροι να αποδοθούν στους δήμους, όπως πρέπει να γίνει και μετά να υπολογιστεί η κυριότητα κατά 30% στην Α περιοχή (του πρώην αεροδρομίου) και 30% στην Β περιοχή (το παράκτιο μέτωπο). Το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό και θέλω να το διευκρινίσετε. Φαίνεται να αλλάζει ουσιωδώς η διαγνωστική διαδικασία με αυτόν τον τρόπο. Καθίσαμε και μετρήσαμε όλα τα οικοδομικά τετράγωνα. 30% βγαίνει η κυριότητα του ΤΑΙΠΕΔ και στη συνέχεια του επενδυτή, εφόσον τα υπολογίζεις επί του συνόλου της έκτασης (και με τα κοινόχρηστα, κοινωφελή και κοινωνικής ανταποδοτικότητας). Αν αφαιρεθούν αυτά τότε με τη διανομή που φέρατε ο επενδυτής παίρνει 40% στην Α περιοχή και 37% στην Β περιοχή.

Επίσης στην αρχική σύμβαση αγοραπωλησίας των μετοχών (ΣΑΜ) αναφέρεται ότι «το διάγραμμα διανομής συμφωνείται μεταξύ του αγοραστή του πωλητή και του ελληνικού δημοσίου» – εμείς βλέπουμε υπογραφή πωλητή και ελληνικού δημοσίου. Προφανώς έχει υπάρξει συμφωνία με τη Lamda Development, όμως θα έπρεπε να υπάρχει τυπικά έγγραφη συμφωνία της HELLINIKON GLOBAL I S.A. στο διάγραμμα διανομής. Θεωρούμε ότι πρέπει να τηρηθεί ο όρος για να αποφύγει το δημόσιο πιθανές μελλοντικές εμπλοκές.

Το επόμενο μέρος της σύμβασης διανομής αφορά το δικαίωμα επιφανείας.

Ιδιαίτερα προβληματική είναι η διάταξη που αφορά στη διαίρεση δικαιώματος επιφανείας. Το 2011 επαναφέρατε το δικαίωμα επιφανείας που κατάργησε ο Αστικός Κώδικας το 1945. Το δικαίωμα αυτό αφορά στην αξιοποίηση του εδάφους και του «αέρα» του ακινήτου χωρίς να αγοραστεί το έδαφος, δηλαδή αποτελεί «αέρινη στήλη» που δεν περιλαμβάνει το υπέδαφος, δεν είναι αγορά, αφορά τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ και όσα εντάσσονται στις διατάξεις του Ν.3986/2011. Αυτό το ξέραμε, και ίσχυε και στην περίπτωση του Ελληνικού.

Όμως με τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για τον πτωχευτικό, και μάλιστα είχα τοποθετηθεί για αυτήν και την είχα χαρακτηρίσει πονηρή τροπολογία, είχα ζητήσει εξηγήσεις, αλλά δεν πήρα απάντηση. Ήρθε ως γενική διάταξη αλλά βεβαίως καταλάβαμε ότι αφορούσε στο Ελληνικό που έχει μίγμα κυριότητας και επιφάνειας ως δικαιώματα. Βεβαίως, έχει πολύ ευνοϊκούς όρους για τον επενδυτή. Με την τροπολογία αυτή έδινε το δικαίωμα της κατάτμησης του δικαιώματος επιφανείας χωρίς τη συναίνεση του κυρίου του ακινήτου, του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό. Στη διανομή του ακινήτου το επαναφέρετε και μάλιστα είναι και αναβαθμισμένο.

Ο εκάστοτε επιφανειούχος έχει δικαίωμα να επιβαρύνει το δικαίωμα της επιφάνειας που μεταβιβάζεται...με σύσταση υποθήκης, εγγραφή προσημείωσης καθώς και σύσταση πραγματικών και προσωπικών δουλειών επ’ αυτού πχ. ενδεικτικά επικαρπία...Αναφέρουμε επίσης τον όρο 14.1 της ΣΑΜ ότι οποιαδήποτε δικαιώματα και υποχρεώσεις του Αγοραστή απορρέουν από την παρούσα, δεν επιτρέπεται να εκχωρηθούν σε τρίτο μέρος χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Πωλητή. Αυτό δεν τηρείται. Η συναίνεση του ελληνικού δημοσίου απαιτείται διότι πρέπει να μένει πάντα συνδεδεμένο με το έδαφος του ακινήτου. Η αλλαγή του άρθρου 22 ν.3986/2011 με το άρθρου 305 Ν. 4738/2020, που επαναλαμβάνετε και εδώ, δίνει το δικαίωμα σε τρίτο να εγγράψει υποθήκη, προσημείωση, εμπράγματο βάρος στο δικαίωμα επιφάνειας. Όταν επιστραφεί στο Ελληνικό Δημόσιο μετά από 99 χρόνια, δεν θα χάνεται το εμπράγματο βάρος του ακινήτου. Δηλαδή, αν δεν πληρωθεί ένα δάνειο, τότε θα παραμείνει η υποθήκη, κατάσχεση κλπ. και το Δημόσιο θα πάρει την έκταση με τα βάρη του. Δεν είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος αυτό. Επίσης, η μεταβίβαση του δικαιώματος επιφανείας συνεπάγεται την κατάτμηση της εκτάσεως επί της οποίας υλοποιείται το δικαίωμα επιφάνειας. Δεν μπορεί όμως να κατατμείται η γη έτσι. Είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται ότι το δικαίωμα επιφανείας οδηγεί σε κατάτμηση της γης. Αλλοιώνει την ίδια τη φύση του δικαιώματος επιφανείας και θα μειώσει την αξία του ακινήτου μόλις επιστραφεί. Με τη σύμβαση διανομής, παρόλο που κυρώνεται με νόμο αλλάζουν το δικαίωμα επιφανείας του 3986/2011.

Επίσης, υπάρχει μια διάταξη που πρέπει να διευκρινιστεί. Η 6.6. Εάν κατά το χρόνο απόσβεσης του δικαιώματος επιφανείας υπάρχουν εμπράγματα δικαιώματα τρίτων επ’ αυτού, δεν αποσβένονται τα εν λόγω δικαιώματα τρίτων, αλλά η επιφάνεια συνεχίζει στο πρόσωπο του κυρίου μέχρι τη λήξη της και μπορεί να μεταβιβαστεί περαιτέρω και τα εμπράγματα δικαιώματα τρίτων να εξακολουθούν να βαρύνουν την επιφάνεια. Να διευκρινιστεί αυτή η διάταξη. Είναι κακογραμμένη. Μας λέτε ότι δύναται να παρατείνεται το δικαίωμα επιφανείας αν υπάρχουν εμπράγματα δικαιώματα ή βάρη τρίτων; Δεν θα παίρνει το κτίσμα το ελληνικό δημόσιο; Αν παρατείνεται και μετά τα 99 έτη τότε μιλάμε για έναν άλλο διαγωνισμό. Ο διαγωνισμός έλεγε ότι το δικαίωμα επιφανείας είναι μέχρι 99 έτη σύμφωνα με τον 3986/2011. Εάν υπήρχε το δικαίωμα να κρατήσουν το δικαίωμα επιφανείας και μετά τα 99 χρόνια προφανώς θα είχαμε και άλλες προσφορές στο διαγωνισμό. Θα παρατείνεται επ' αόριστον; Εν τις πράγμασι κάνετε το δικαίωμα επιφανείας κυριότητα. Σαν να δίνετε όλη την έκταση. Διευκρινίστε.

Εμείς κουραστήκαμε για αυτό το έργο και ίσως σας ζηλεύω και λίγο. Εμείς το δουλεύαμε κομματάκι-κομματάκι για να έχουμε ασφάλεια δικαίου. Αυτά όλα αν είναι χαριστικά, γιατί δεν ήταν στη Σύμβαση Αγοραπωλησίας Μετοχών, τότε υπάρχει θέμα με την ασφάλεια δικαίου της επένδυσης. Οποιοσδήποτε συμμετείχε στη διαδικασία μπορεί να πει ότι αν ήξερε αυτούς τους όρους θα είχε κάνει άλλη προσφορά. Ουσιαστικά αυτή η διάταξη είναι επιπλέον κυριότητα. Τι θέλει να πουλήσει; Έρχεται δεύτερη τροπολογία που θεσμοθετεί το δικαίωμα για τουριστικές κατοικίες ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας, τα γνωστά condo hotels, που αφορούν περιοχές εντός σχεδίου.

Με την διάταξη επιτρέπονται στις ζώνες ανάπτυξης, που είναι εκτός σχεδίου, τα condo hotels. Τώρα με το άρθρο 5 ανεξαρτήτως χρήσης γης που προβλέπεται από ΣΟΑ και ΚΥΑ, σε όλα τα ψηλά κτίρια μπορούν να λειτουργήσουν condo hotels και ξενοδοχεία σε ποσοστό 30%. Θα επιτρέπονται επομένως σε περιοχές με χρήση γης γενικής κατοικίας και κυρίως στο παράκτιο μέτωπο που έχουμε χρήση αμιγούς κατοικίας. Σε περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπονται ξενοδοχεία max 30 κλινών. Οι αλλαγές αυτές τροποποιούν έμμεσα το ΠΔ και τις ΚΥΑ και προσθέτουν χρήση για την οποία δεν έχει υπάρξει Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την επίπτωση αυτής της χρήσης. Η προσθήκη λοιπόν νέας χρήσης και μάλιστα με minimum 30%, νοθεύει τη ΣΜΠΕ και το ΠΔ έγκρισης του ΣΟΑ. Μάλιστα, τα condo hotels είναι μια αρκετά βαριά χρήση περιβαλλοντικά. Εδώ υπάρχει πρόβλημα και με την κοινοτική νομοθεσία περί στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης. Είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα και η νομοθεσία προφανώς πρέπει να τηρείται.

Για το άρθρο 5 και τις τροποποιήσεις του Ν.4062/2012. Η Σύμβαση αγοραπωλησίας μετοχών, απαγόρευε να τροποποιηθεί ο Ν.4062/2012 και ήταν και μνημονιακή υποχρέωση από τους θεσμούς. Σας ρωτάω αν έχετε πάρει έγγραφη αίτηση από τη Lamda ότι ζήτησε τις αλλαγές του Ν.4062/2012; Σύμφωνα με την Αρχική Σύμβαση Αγοραπωλησίας μετοχών (ΣΑΜ) «11.3 Με την επιφύλαξη τυχόν υποχρεώσεων βάσει του Δικαίου ΕΕ, το Ελληνικό Δημόσιο συμφωνεί με την παρούσα να αποζημιώσει τον Αγοραστή και/ή την Εταιρεία σύμφωνα με το Άρθρο 11.4 κατόπιν επέλευσης των ακόλουθων γεγονότων (έκαστο εξ αυτών το «Γεγονός Ευθύνης Δημοσίου»): (α) Γεγονός Καθυστέρησης Δημοσίου, (β) Αλλαγή νόμου, η οποία: (i) τροποποιεί το Νόμο 4062/2012, ή (ii) αυξάνει τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της Εταιρείας (εκτός αυτών που επιβάλλονται βάσει του Δικαίου ΕΕ).» Επίσης στην αρχική ΣΑΜ «11.7 Το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα έχει ευθύνη σχετικά με οποιαδήποτε Απαίτηση Ευθύνης Δημοσίου εάν και στο μέτρο που: (iii) πραγματοποιήθηκε κατόπιν έγγραφης αίτησης του Αγοραστή ή Εταιρείας Ομίλου Αγοραστή ή την Εταιρεία ή οποιαδήποτε από τα Συνδεδεμένα Πρόσωπα αυτής..» Επομένως δεν αρκεί να τα έχετε βρει προφορικά. Πρέπει να έχετε εγγράφως το αίτημα του επενδυτή διότι μπορεί μετά από χρόνια να ζητηθούν αποζημιώσεις.


Μας έχει κάνει εντύπωση στο άρθρο 2 ότι με την καταχώριση του ΦΕΚ μεταβιβάζεται στο Ελληνικό Δημόσιο και στο ΤΑΙΠΕΔ αντίστοιχα, δικαιώματα πλήρους κυριότητας κλπ., όμως συγχρόνως στα άρθρο 2 και οποιαδήποτε άλλη μεταγραφή που έχει ήδη διενεργηθεί και αφορά σε εμπράγματα ή εγγραπτέα δικαιώματα. Θέτει μάλιστα και ζήτημα παράβασης καθήκοντος σε περίπτωση άρνησης μετεγγραφής. Στην προκειμένη περίπτωση, ζητείται η έγκυρη μεταγραφή δικαιοπραξιών (συστάσεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων) σε ακίνητα που αφορά το σχέδιο νόμου, δηλαδή σε ακίνητα που δεν έχουν περιέλθει ακόμα στο ΤΑΙΠΕΔ και στην ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ και μάλιστα, με αναδρομική ισχύ. Επειδή έτσι παραβιάζεται ο βασικός κανόνας του εμπράγματου δικαίου, ότι δηλαδή από τη μεταγραφή μεταβιβάζεται η κυριότητα και ότι κανείς δεν μπορεί να μεταβιβάσει κάτι που δεν έχει, επιχειρείται μια διαδικασία πρωθύστερη, προφανώς για τη νομιμοποίηση συναλλαγών που ήδη έχουν γίνει (δανεισμών; συστάσεως δικαιωμάτων επιφάνειας χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, και μάλιστα για την αποφυγή αντιρρήσεων των υποθηκοφυλάκων και Κτηματολογίων, θεσπίζεται ιδιώνυμο πειθαρχικό και ποινικό αδίκημα). Θα ήθελα μια εξήγηση και για αυτό.

Στο άρθρο 4 υπάρχει η δυνατότητα εκτέλεσης εργασιών πριν την μεταβίβαση των μετοχών. Είναι αντίστοιχη περίπτωση με τις κατεδαφίσεις. Είναι τελείως επικοινωνιακό. Το θέμα είναι να ολοκληρωθεί η οικονομική συναλλαγή και να αλλάξουν χέρια οι μετοχές ώστε να ξεκινήσει να εισπράττει το Ελληνικό Δημόσιο. Υπάρχει και η αναβλητική αίρεση για τη δικαστική ωρίμανση του ακινήτου. Μήπως δεν έχετε σκοπό να μεταβιβαστούν άμεσα οι μετοχές;

Ένα θέμα που διατρέχει όλα τα νομοσχέδια της ΝΔ, και το συναντάμε και εδώ είναι οι ασφυκτικές προθεσμίες στη διοίκηση. Στο ΚΕΣΠΑ, το Κεντρικό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης μπαίνει προθεσμία δέκα ημερών για την έκδοση απόφασης. Είναι ακατανόητη αυτή η διάταξη. Εφόσον συνεδριάσει προφανώς θα βγάλει και σχετική απόφαση – εισήγηση. Εννοείτε να την καθαρογράψει και να βγουν τα πρακτικά του Συμβουλίου; Εδώ συμβαίνει και το εξής παράδοξο, στο διοικητικό δίκαιο όταν η διοίκηση δεν απαντάει σε συγκεκριμένο διάστημα τεκμαίρεται σιωπηρή άρνηση. Εδώ βλέπουμε ότι το αλλάζουν αυτό (όπως και σε όλα τα νομοσχέδια της ΝΔ) και θεωρείται ότι η διοίκηση έδωσε έγκριση. Έχουμε δηλαδή αντιστροφή του γενικού κανόνα διοικητικού δικαίου.

Επίσης σοβαρό ζήτημα τίθεται και για τη πρόβλεψη της μη έκδοσης άδειας στις περιοχές προς πολεοδόμηση, αλλά μόνο έγκρισης μελέτης από το γραφείο Ελληνικού, το οποίο αν σε δεκαπέντε μέρες δεν την εγκρίνει, τότε θεωρείται ότι εγκρίθηκε. Η αιτιολόγηση ότι α) προβλέπονται στην ΚΥΑ δεν είναι ακριβής γιατί εκεί αναφέρονται γενικά  κάποια πράγματα για τις διαμορφώσεις και
β) προσιδιάζουν σε έργα που δεν απαιτούν οικοδομική άδεια  δεν νοείται. Και οι παραδοξότητες συνεχίζονται σε μία διαδικασία όπου θα μπορεί να εκδώσει άδεια για καινούργια κατασκευή, έχοντας μία διαπιστωτική πράξη που αποτελεί και άδεια κατεδάφισης ενώ τα κτίρια παρόλο που δεν θα έχουν κατεδαφιστεί, θα θεωρούνται ήδη κατεδαφισθέντα!

Ολοκληρώνω με την περίφραξη. Σε ότι αφορά στα πολεοδομικά θέματα το πιο σοβαρό είναι το θέμα της περίφραξης. Είναι ένα τελείως δυστοπικό πολεοδομικό σενάριο αυτό. Μια νέα "πόλη μέσα στην πόλη" περιτειχισμένη συνολικά και εσωτερικά.

Κατά παρέκκλιση κάθε διάταξης, επιτρέπει τη δημιουργία κατοικιών και χώρων gated, δηλαδή την δημιουργία gated community και μάλιστα μπροστά στη θάλασσα, που θέτει αυτόματα θέμα ελεύθερης πρόσβασης και κίνησης όλων των πολιτών και βέβαια απρόσκοπτης πρόσβασης στην παραλία και στο πάρκο. Στο ΔΤ του ΥΠΕΝ αναφέρεται: «Σημειώνεται ότι η πρόσβαση στην παραλία θα είναι απρόσκοπτη και θα υπάρχει περίφραξη μόνον κατά την εκτέλεση έργων, η οποία και θα απομακρυνθεί μετά την ολοκλήρωσή τους». Δηλαδή για όσο διάστημα κρατήσει η εκτέλεση των έργων η περίφραξη θα εμποδίσει την πρόσβαση στην παραλία; Μα τα έργα έχουν ορίζοντα ολοκλήρωσης τα 20-25 έτη. Δεν είναι δυνατόν να περιφραχτεί ο πόλος και εσωτερικά και γύρω γύρω, όλος ο πόλος.

Πρέπει να γίνει σαφές. Θα πρέπει να προβλέπεται τμηματική περίφραξη, έχουν προκληθεί μεγάλες αντιδράσεις, όπου και για όσο διάστημα γίνονται εργασίες στο σημείο και σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στο πάρκο, σε αιγιαλό και παραλία, αυτό εκτός από συνταγματική πρόβλεψη, γιατί ο δημόσιος χώρος έχει συνταγματικό θεμέλιο και προστασία περιγράφεται σαφέστατα και στην τροποποιητική σύμβαση του 2016. Και επίσης πώς θα αποδοθούν τα κοινόχρηστα, κοινωφελή, κοινωνικής ανταποδοτικότητας με περιφραγμένο ακίνητο; Να γραφτεί ρητά επομένως ότι θα αφορά μόνο το εργοτάξιο, εφόσον γίνεται για λόγους ασφαλείας, μόνο κατά τη φάση κατασκευής, τμηματικά και όχι σε όλο το ακίνητο και βεβαίως η εξασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης».

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)