«Δεν κατανοώ και δεν συναινώ σε καμία περίπτωση, διαφωνώ ριζικά με την πρακτική του υπουργείου στην αντιμετώπιση ενός -κατά τη γνώμη μου- απλού αιτήματος», είπε ο κ. Λάμπρου σε σχέση με την υπόθεση του Κώστα Γιατζόγλου, «αντί το υπουργείο να εξαντλεί την αυστηρότητά του σε οποιοδήποτε άνθρωπο, ακόμη κι αν δεν έχει δίκιο στο αίτημά του, καλό είναι το υπουργείο και οι άνθρωποί του να γίνουν πιο αυστηροί με τον εαυτό τους, να δουν τις εικόνες και την αθλιότητα μέσα στα κελιά. Η ανθρώπινη ζωή πρέπει να είναι σε απόλυτη προτεραιότητα».
«Ελπίζω και εύχομαι να δοθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα μία λύση, αναμενόμενη, φυσιολογική, στο θέμα αυτό, που μπορεί να γίνει τεράστιο, ηθικό και όχι μόνο. Υπάρχουν πολλά περιθώρια να αλλάξει αυτή η εικόνα στις φυλακές και τα υπαρκτά βήματα που έχουν γίνει να γίνουν πολλαπλάσια. Να αποδείξει η Αριστερά ότι έχει τη δύναμη όχι απλώς να μπαλώνει, να κατασκευάζει λίγο βελτιωμένες συνθήκες, αλλά να ανατρέπει, να εμφανίσει ένα τελείως διαφορετικό υπόδειγμα, που θα είναι και δείγμα πολιτισμού και διαφορετικής φιλοσοφίας για τα θέματα του εγκλεισμού και όχι μόνο», υπογράμμισε.
Νωρίτερα, ο κ. Λάμπρου αναφερόμενος στις συνθήκες εντός των φυλακών και ειδικά για τους νέους ανθρώπους, τόνισε ότι «παρότι έχουν γίνει, αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ σημαντικά και βήματα, παραμένει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Το αντικρύσαμε ξανά ... η ζωή στις συγκεκριμένες φυλακές δεν είναι συμβατή με τις αρχές και τις αξίες της ανθρώπινης φύσης, όχι απλώς της Αριστεράς».
Περιέγραψε την εικόνα της φυλακής για τους νέους, λέγοντας ότι «είναι ένας χώρος που πέραν του σχολείου, δεν υπάρχει τίποτε άλλο, μετά το μεσημέρι υπάρχει απόλυτη γύμνια, τσιμεντένιοι προαύλιοι χώροι, δεν έχεις δυνατότητα να κάνεις οτιδήποτε. Στρώματα που είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα, κινήσεις στο χώρο που δεν οδηγούν πουθενά, παιδιά (αγόρια) που κλείνονται από τις 6 το απόγευμα στο κελί μέχρι την άλλη ημέρα το πρωί, ενώ στους ενήλικες στις φυλακές της υπόλοιπης χώρας το ωράριο είναι πολύ πιο ελαστικό, διαμαρτυρίες για τις άδειες που δεν παίρνουν».
«Να μην ξεχνάμε ποια είναι η πραγματικότητα, πώς οδηγείται και ένας άνθρωπος μέσα στη φυλακή -και ένας νέος άνθρωπος. Σε ερώτηση "πόσοι από εσάς έχετε έστω και ένα ευρώ στο λογαριασμό σας;" δεν σηκώθηκε ούτε ένα χέρι ... ούτε 1, 2, 3, 5 ευρώ για έναν καφέ, για μία τηλεκάρτα, για συνομιλία με τους γονείς. Μιλάμε για έναν κόσμο περισσευούμενο, που πλεονάζει, από τα κάτω ράφια της κοινωνίας, που δείχνει την ταξικότητα, τις αντιθέσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό, άρα και τις αιτίες της παραβατικότητας», υπογράμμισες.
Αναφερόμενος στις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν, ο κ. Λάμπρου σημείωσε ότι «πρέπει να γίνει μία πολύ τολμηρή επιλογή. Τα χρήματα βεβαίως παίζουν ρόλο ... όμως υπάρχει και η πολιτική βούληση. Θα μπορούσε αυτή η φυλακή των νέων άνω των 18 να είναι ένα μεγάλο, καλό παιδαγωγικό κέντρο. Αμούστακους νέους δεν τους βάζεις στη φυλακή για να εκδικηθείς, αλλά κατά το Σύνταγμα και τους νόμους για να σωφρονιστούν, να μπορούν να ενταχθούν στην κοινωνία με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις ... Να μπορεί ένα παιδί να βγει, να πάει στην οικογένειά του, να ζήσει αρμονικά, δημιουργικά, να έχει αλλάξει, όχι να το παίρνουμε αγρίμι και να γίνεται δύο φορές αγρίμι».
«Ήμασταν και σήμερα στο υπουργείο Δικαιοσύνης, όπου είπαμε ότι πρέπει να υπάρξει μία μεγάλη τομή. Πρέπει να κάνουμε και την αυτοκριτική μας, έχουν γίνει τόσο πολλά, αλλά είναι τόσα που δεν έχουν γίνει και θα μπορούσαν να γίνουν, που μας πληγώνουν, μας στεναχωρούν και μας εξοργίζουν», είπε ο κ. Λάμπρου.
