Στις χώρες των δυτικών ακτών της Αφρικής, χιλιάδες παιδιά πωλούνται από τις οικογένειές τους, συχνά μόλις για 30 δολάρια. Οι «αγοραστές» υπόσχονται αόριστα στις οικογένειες τους, την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή, αλλά αυτό που πραγματικά περιμένει τα παιδιά αυτά είναι η σκλαβιά.
Τα παιδιά – εμπορεύματα στο σκλαβοπάζαρο της Αφρικής, υπόκεινται σε σωματική και ψυχολογική κακοποίηση κι εξαναγκάζονται να εργάζονται από το πρωί μέχρι το σούρουπο μακριά από τα σπίτια τους.
Στο πλαίσιο των προγραμμάτων της για την προστασία των παιδιών, η UNICEF αναπτύσσει στρατηγικές για την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων και σε συνεργασία με τις τοπικές οργανώσεις κάνει εκστρατείες για τον εντοπισμό και τη φροντίδα των παιδιών που έχουν ήδη πέσει θύματα trafficking. Παράλληλα σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών και των ΜΚΟ, που παρέχει ιατρική, ψυχολογική και κοινωνική φροντίδα για να διασωθούν τα παιδιά, καθώς και για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση τους στην εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και την μετέπειτα απασχόληση.
Οι ΜΚΟ «Mensajeros de la Paz» και «Misioneros Salesianos» έχουν φροντίσει για εκατοντάδες παιδιά-θύματα που επιστρέφουν από τη σκλαβιά. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2017, οι οργανώσεις αυτές επανεντάξει επιτυχώς 1.527 παιδιά σε κοινότητες.
Δείτε το φωτογραφικό αφιέρωμα του Al Jazeera στα παιδιά που επιστρέφουν από τη σκλαβιά:
Ο 8χρονος Τζάστιν κάνει βόλτα σε μια γέφυρα στο Μπενίν. Η μητέρα του τον είχε δώσει σε ένα υποδηματοποιό. Όταν το παιδί έκλεψε κάποια χρήματα εκείνος τον πέταξε στο δρόμο. Ζούσε ως άστεγος μέχρι που τον εντόπισε η αστυνομία και τον μετέφερε στο «Κέντρο Παιδικής Χαράς».
Τώρα οι υπεύθυνοι του κέντρου προσπαθούν να πείσουν την οικογένεια του να τον πάρει πίσω.
Ο Νουάρ κατηγορήθηκε ως μάγος. Ένας γείτονας απέδωσε «στις μαγικές του δυνάμεις» το θάνατο της μητέρας του και ο Νουάρ εξαναγκάστηκε σε εξορκισμό, στο πλαίσιο του οποίου έπινε αίμα ζώων, έτρωγε μία φορά την ημέρα και ξυλοφορτωνόταν. Όταν μία μέρα έπεσε αναίσθητος, άλλοι γείτονες ανέφεραν το περιστατικό στην αστυνομία και το παιδί μεταφέρθηκε στο κέντρο.
Ο παππούς του Φλετς τον είχε πάρει μαζί του στη Νιγηρία για να πλένει πιάτα. Εκείνος προσπαθούσε να το σκάσει, αλλά κάθε φορά ο παππούς του τον έπιανε και τον τιμωρούσε δένοντας τα χέρια και τα πόδια του με σύρματα. Τελικά στα 10 του έχασε 4 δάχτυλα του, προκειμένου να μην χάσει τη ζωή του από τις πληγές. Το έσκασε από το νοσοκομείο και κατέληξε να δουλεύει σε έναν μηχανικό με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ κι ένα κρεβάτι. ¨Ενας αστυνομικός που τον εντόπισε τον έσωσε από εκεί.
Εθελοντές των ΜΚΟ κάνουν βραδινέες περιπολίες σε μέρη όπου τα παιδιά σκλάβοι, που προσπαθούν να σπάσουν τα δεσμά τους, συγκεντρώνονται για να κοιμηθούν όλα μαζί.
Στη Δημοκρατία του Τόγκο λειτουργεί μία τηλεφωνική γραμμή βοηθείας για τα παιδιά. Μόνο το 2016 έλαβε 40.000 κλήσεις.
Ο Κριστιάν βρέθηκε να περιπλανιέται στους δρόμους. Είναι μικρός και δεν ξέρει καν από που έρχεται και γιατί ζούσε στους δρόμους.
Ο Ρουζ είναι εξώγαμο παιδί. Ο σύζυγος της μητέρας του δεν τον αναγνώρισε ποτέ, κι όταν αυτή πέθανε έμεινε για λίγο στη γιαγιά του. Εξαιτίας της φτώχειας τους όμως, βρέθηκε στο δρόμο.Τώρα έχει μεταφερθεί σε ένα κέντρο όπου πάει σχολείο και ελπίζει για μια άλλη ζωή.
Τα παιδιά στο κέντρο προστασίας του Μπενίν προτιμούν αντί να κοιμηθούν να παίξουν, παριστάνοντας τους σουπερ-ήρωες.
Ο 9χρονος Μπλου δεν είναι επιθυμητός από την οικογένεια του. Μετά από χρόνια στους δρόμους όμως επιστρέφει στη γιαγιά του.
Ο δεκάχρονος Γκρενάτ που είχε πουληθεί ως σκλάβος στη Νιγηρία, επιστρέφει επιτέλους στο χωριό του και την οικογένεια του. Τον είχε πουλήσει ο πατέρας του σε έναν μανάβη, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει έπειτα από έναν σοβαρό ξυλοδαρμό του.
Τον υποδέχονται ως «ήρωα». Τώρα κάθεται δίπλα στη μητέρα του.
Ο πατέρας του υπογράφει ένα επίσημο έγγραφο με το οποίο δηλώνει ότι δεν θα τον ξαναπουλήσει.
Και επιτέλους πάει στο σχολείο.
