Παρά τα γραφόμενα, το μεγαλύτερο μάθημα που έδωσε η κυρία Μέρκελ στον κ. Μητσοτάκη δεν είναι η ευθεία διάψευση ότι η κυβέρνηση «αντάλλαξε» τη συμφωνία των Πρεσπών με τη μη περικοπή των συντάξεων. Είναι μια άλλη φράση της, που πέρασε μάλλον απαρατήρητη: «Υπάρχει ένας καλός κανόνας: ακόμα και σε περιόδους αντιπολίτευσης και κυβέρνησης -και η αντιπολίτευση πρέπει να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο στις Δημοκρατίες- σε θέματα μεγάλης εθνικής σημασίας θα πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια να βρεθεί μία κοινή θέση».
H Γερμανίδα καγκελάριος είπε δηλαδή στον πρόεδρο της ΝΔ ότι η δημαγωγία και ο λαϊκισμός έχουν όρια και ότι σε κρίσιμα θέματα πρέπει να προέχει το εθνικό συμφέρον. Έδωσε επίσης για την Ελλάδα και τη μεταμνημονιακή της πορεία μια τελείως διαφορετική εικόνα από το 4ο μνημόνιο, για το οποίο μιλούσε μέχρι πρόσφατα η ΝΔ- και το οποίο επίσης λησμόνησε να αναφέρει ο κ. Μητσοτάκης στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση μαζί της, μιλώντας για κάποια «προβλήματα» της ελληνικής οικονομίας.