Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Πότε αβαντάρει την ακροδεξιά πότε τον θατσερισμό. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Μωυσή. Υλοποιεί υπέροχα το ιδεολογικό στίγμα της μεταλλαγμένης ΝΔ. Το μίγμα δηλαδή Μίλτον Φρίντμαν και Θάτσερ. Πότε αναβαθμίζει τον Πλεύρη για να ψαρέψει στους ακροδεξιούς, πότε εντείνει τον θατσερισμό που τον διακατέχει.
Ετσι, μετά την τοποθέτηση του Πλεύρη στο πλάι του Βορίδη και του Αδωνη, ήρθε η σειρά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ όπου μέσα από την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ανοίγει την πόρτα για την απώλεια της πλειοψηφίας του Δημοσίου.
Αλλά δεν μένει μόνο σε αυτά ο Μητσοτάκης. Πρόσφατα αμόλησε τον "λαγό" του , τον Αδωνη για να προετοιμάσει την κοινή γνώμη ότι επίκειται η υλοποίηση της στρατηγικής του για εξόντωση των μικρομεσαίων. "Συγχωνεύσεις ή λουκέτο"μας είπε ο Α.Γεωργιάδης.
Με άλλα λόγια ο πρωθυπουργός ενώ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι εξόντωσε την μεσαία τάξη, ο ίδιος την παραδίνει στους δανειστές αλλά και σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους μέσω των συγχωνεύσεων ή τις κλείνει. Για αυτό άλλωστε αρνείται κάθε συζήτηση για ρύθμιση του χρέους που δημιουργήθηκε στη πανδημία, για αυτό έχει ψηφίσει τον πτωχευτικό κώδικα, για αυτό αποκλείει την χρηματοδότησή τους μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης όπως τόνισε ο Αδωνις υπογραμμίζοντας ότι τα κονδύλια του Ταμείου δεν πρόκειται να φθάσουν μέχρι τους "ημιθανείς" αδύναμους οικονομικά και μικρομεσαίους επιχειρηματίες ή αυτοαπασχολούμενους.
Ο Μητσοτάκης πατάει σε ένα σοβαρό και υπαρκτό διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και προσπαθεί να το λύσει όπως....ο Σόιμπλε. Ο τελευταίος ήταν εδώ και χρόνια υπέρμαχος της ταχύτατης συρρίκνωσης των μικρομεσαίωνεπιχειρήσεων στις χώρες του Νότου ώστε να υπάρξει ορθολογισμός. Υπάρχει έκθεσή του που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την γερμανική κυβέρνηση και γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα. Η επιλογή του Μητσοτάκη να αντιγράψει τους πιο ακραίους νεοφιλελεύθερους κύκλους σε Ευρώπη και ΗΠΑ, να εξοντώσει δηλαδή τα μεσαία στρώματα, είναι όχι μόνο κυνική και άθλια αλλά αποκαλύπτει το "δούλεμα" που έκανε προεκλογικά στους μικρομεσαίους.
Η αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού διαρθρωτικού προβλήματος της ελληνικής οικονομίας πρέπει να βασιστεί σε δύο άξονες:
Ο πρώτος να προβλέπει άμεσα μέτρα στήριξης για να ανασάνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις- που σημειωτέον το 1/3 είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας- όπως μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα, ρύθμιση χρεών που έγιναν στη πανδημία, πρόσβαση στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, κατάργηση τέλους επιτηδεύματος, προστασία πρώτης κατοικίας.
Ο δεύτερος άξονας να προβλέπει την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας με κριτήρια που θα εξασφαλίζουν την μακροπόθεσμη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και κυρίως θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εξασφαλίζοντας την ορθολογική διάρθρωση της οικονομίας.
