Μετά τη χθεσινή επίθεση από τα ΜΑΤ στους πρόσφυγες της Λέσβου, η αστυνομία αποσύρθηκε και άφησε άπλετο χώρο στα ακραία στοιχεία να «πάρουν τον νόμο στα χέρια τους». Άλλο που δεν ήθελαν. Φορτώθηκαν ελληνικές σημαίες και άρχισαν να επιτίθενται σε πρόσφυγες και σε εθελοντές μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Και η κυβέρνηση, που σε άλλες περιπτώσεις δηλώνει αποφασισμένη να πατάξει την ανομία και διακηρύσσει ότι η επιβολή της νομιμότητας θέλει και καταναγκασμό, τώρα σφυρίζει αδιάφορα και κάνει ότι δεν βλέπει τίποτα. Ή, ακόμα χειρότερα, αβαντάρει την κατάσταση και χαϊδολογάει τους «αγανακτισμένους».

Θαυμάσαμε όμως και αυτούς που βγήκαν να ψαρέψουν για δικό τους λογαριασμό. Για «βιαιότητες διαφόρων φιλοξενούμενων» στη Μόρια έκανε λόγο ο Γιώργος Κύρτσος καλωσορίζοντας τη «βίαιη ωρίμανση της ελληνικής κοινής γνώμης» και κλείνοντας υπέροχα το ματάκι στους τραμπούκους και τους τραμπουκισμούς.

Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου μίλησε για ανθρώπους «που έχουν έρθει από τα βάθη της Ασίας και δεν έχουν μάθει να σέβονται την ανθρώπινη ζωή» για να καταλήξει ότι σε όλους αυτούς δεν μπορείς να φέρεσαι με το γάντι. Και ο Κώστας Τζαβάρας βρήκε την ευκαιρία να αναδείξει το δράμα που περνάνε οι κάτοικοι της Μανωλάδας από την «ιδιότυπη κατοχή» των αλλοδαπών.

Ένα - ένα τα ορμπανάκια βγαίνουν να πλιατσικολογήσουν ψήφους εκμεταλλευόμενα την ανικανότητα και την οικτρή αποτυχία της δικής τους κυβέρνησης στη διαχείριση του προσφυγικού.

Χτίζουν έτσι το ακροδεξιό τους προφίλ την ώρα που η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη από διεθνή στήριξη και αλληλεγγύη. Ταΐζουν βέβαια τους τραμπουκισμούς και τη βία, αλλά δεν πειράζει.

Για μια χούφτα ψήφους αξίζει τον κόπο, σκέφτονται.