Όπως υπογράμμισε ο σχολιαστής της εφημερίδας Corriere della Sera 'Αλντο Κατσούλο, ο Τραμπ, με την αναπάντεχη αυτή νίκη του, θυμίζει σε κάποιο βαθμό εκείνη του «πρώην Καβαλιέρε», πριν από δύο δεκαετίες, από την στιγμή που και οι δυο βασίσθηκαν μόνον στην προσωπική τους εκστρατεία, χωρίς να στηριχθούν σε ισχυρές πολιτικές συμμαχίες.

Παράλληλα, όπως τονίζουν αναλυτές που φιλοξενούνται σε εκπομπές της δημόσιας τηλεόρασης Rai, υπάρχει και ένα άλλο κοινό στοιχείο: όπως συνέβαινε και στην Ιταλία, στο παρελθόν, πιθανότατα και στις Ηνωμένες Πολιτείες μέρος των ψηφοφόρων μπορεί να μην θέλησε να αποκαλύψει τις πραγματικές πολιτικές του προθέσεις στους δημοσκόπους, νιώθοντας ένα είδος «ντροπής», για το ότι είχε αποφασίσει να στηρίξει τον ρεπουμπλικανό υποψήφιο.

Ως γνωστόν, ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι είχε προβλέψει καθαρή νίκη της Χίλαρι Κλίντον, δηλώνοντας πως ο ίδιος, ως ψηφοφόρος, θα επέλεγε χωρίς κανέναν ενδοιασμό την υποψήφια των Δημοκρατικών.

Ο Ρέντσι ήταν και ο τελευταίος ξένος ηγέτης που είχε γίνει δεκτός, και σε επίσημο δείπνο, στον Λευκό Οίκο από τον απερχόμενο πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, με κοινή πεποίθηση και διαπίστωση ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης, η λιτότητα δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη αντίδραση για να μπορέσει να επιτευχθεί η ανάκαμψη.