to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Η φράση «Ολοι ενωμένοι» είναι ένα διαχρονικό σύνθημα, αλλά και αίτημα όσων κατά περιόδους ζητάνε να καλυτερέψει η ζωή τους. Ισως μπορούμε να το συσχετίσουμε με το «εμείς» του Μακρυγιάννη. Η αναζήτηση όμως της πραγματικότητας θα μας διαψεύσει.


Σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε ενότητα, στις κάθε είδους και μορφής διεκδικήσεις· είτε πρόκειται για την Επανάσταση του 1821, είτε για τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Γερμανών, είτε για τη διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων. Στις μέρες μας κάποιοι εργαζόμενοι συγκεντρώνονται σε μια πλατεία, κάποιοι άλλοι σε άλλα σημεία, αλλά έχουν κοινό εργασιακό ή συνδικαλιστικό αίτημα.

Στις 22 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Σκοπός ήταν να πιεστεί η κυβέρνηση, ώστε να λάβει μέτρα αντιμετώπισης των θεμάτων και προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί στα νησιά λόγω των προσφυγικών ροών.

Ενα σημαντικό σημείο-αίτημα στο οποίο συμφώνησαν σχεδόν όλοι (Αυτοδιοίκηση, παρατάξεις, οργανώσεις κάθε μορφής, κάτοικοι κ.ά.), ήταν αυτό της άμεσης αποσυμφόρησης. Στις 3 του Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε πορεία και συγκέντρωση στη Μυτιλήνη από διαμένοντες στο ΚΥΤ της Μόριας με αίτημα, μεταξύ των άλλων, τη μεταφορά τους στη στεριανή Ελλάδα και συνέχιση του ταξιδιού τους στην Ευρώπη.

Η πρώτη συγκέντρωση είχε την υποστήριξη όλων των σωμάτων ασφαλείας, μέλη των συμμετείχαν στη συγκέντρωση και δεν εμποδίστηκε με κάποιο τρόπο η πραγματοποίησή της. Συνέβη το λογικό και αυτονόητο. Στην αντίστοιχη εγκλείστων στη Μόρια εμποδίστηκε η κάθοδός τους στην πόλη της Μυτιλήνης από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχτηκαν διαφόρων ειδών κροτίδες (καπνού, λάμψης κ.λπ.).

Ετσι αρκετοί, νεαρής ηλικίας κυρίως, πορεύτηκαν μέσα από κτήματα και χωράφια και έφτασαν στην πόλη. Πέρασαν τόσα και τόσα για να φτάσουν μέχρις εδώ, το «κόψιμο του δρόμου» θα τους ήταν εμπόδιο; Αυτοί οι άνθρωποι επιθυμούν, περισσότερο απ’ όλους, τη μεταφορά τους εκτός των νησιών.

Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων των νησιών μπορούσαν να συμμετάσχουν και οι εγκλωβισμένοι, γιατί και οι δυο έχουν κοινό αίτημα τη μεταφορά εκτός νησιών. Ετσι θα δινόταν το μήνυμα της ενότητας σε ένα θέμα, της επικράτησης της λογικής και του ανθρωπισμού· κι όχι των ξενοφοβικών απόψεων αλλά και των νεορατσιστικών. Το θέλουν αυτό οι διάφοροι τοπικοί παράγοντες των νησιών ή τους εξυπηρετεί η διχαστική πρακτική, με την οποία πολιτεύτηκαν και εκλέχτηκαν;

Εφτά μήνες μετά επικρατεί στασιμότητα από την κυβέρνηση. Η οποία ερευνά την περίπτωση να υπάρχουν υποκινητές. Μα οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης, οι εξαγγελίες για μεγαλύτερο χρονικό εγκλωβισμό των παλαιότερων αιτούντων άσυλο τι άλλο είναι; Φανταστείτε αν αυτά γίνονταν με την προηγούμενη κυβέρνηση!

* Ο Αριστείδης Καλάργαλης είναι συγγραφέας και διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)