Στα μαθηματικά, η διαφορά δύο συνόλων ατόμων ή αντικειμένων προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας σύγκρισης, η οποία περιλαμβάνει κατά περίπτωση μια πράξη αφαίρεσης ή μια πράξη διαίρεσης, οπότε λέμε ότι το ένα πλήθος διαφέρει από ένα άλλο κατά ένα μέγεθος Χ ή ότι το ένα πλήθος είναι Χ φορές μεγαλύτερο ή μικρότερο από ένα άλλο.
Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, για τη σύγκριση δύο συνόλων είναι τα μέλη τους να είναι «ομοειδή», να ανήκουν δηλαδή στην ίδια κατηγορία μεγεθών και «ομώνυμα», να είναι δηλαδή δυνατόν να μετρηθούν με μια κοινή μονάδα μέτρησης. Στη βάση αυτή δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια μεγέθη και άρα να μιλήσουμε για ομοιότητες και διαφορές, ισότητες και ανισότητες ανάμεσα σε μεγέθη που δεν είναι «ομοειδή» και «ομώνυμα». Τα συμβάντα που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια παρακολουθούμε ως δηλώσεις στελεχών ή πρωτοβουλίες ομάδων μελών του ΠΑΣΟΚ και τα οποία κορυφώθηκαν κατά τους πρόσφατους «εορτασμούς» των 40 χρόνων του κόμματος αυτού δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως παράγωγα «διαφορών» με λογικούς ή μαθηματικούς, αλλά κατά τα φαινόμενα ούτε και με πολιτικούς όρους. Άρα πώς μπορούν να ονοματιστούν;
Στα μαθηματικά η κατάτμηση ενός συνόλου υλικών ή νοητών αντικειμένων σε υποσύνολα με βάση έναν κανόνα ή μια διαδικασία, ως αποτέλεσμα της οποίας τα υποσύνολα που προκύπτουν δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο μεταξύ τους και παράλληλα δεν υπάρχει κανένα στοιχείο του αρχικού συνόλου που δεν εντάσσεται σε ένα από τα υποσύνολα αυτά, αποκαλείται «διαμέριση». Στη βάση αυτή, τα στοιχεία καθενός από τα υποσύνολα στα οποία διαμερίζεται το σύνολο έχουν μεταξύ τους ένα κοινό χαρακτηριστικό, το οποίο αφενός τα χαρακτηρίζει ως μέλη του συγκεκριμένου υποσυνόλου, αφετέρου τα διακρίνει από τα μέλη των άλλων υποσυνόλων. Αν διαμερίσουμε, δηλαδή, ένα σύνολο αντικειμένων με βάση το χρώμα τους, κάθε υποσύνολο που θα σχηματιστεί θα έχει αντικείμενα ίδιου χρώματος και προφανώς διαφορετικού από τα μέλη των άλλων. Έτσι θα έχουμε το υποσύνολο των μπλε αντικειμένων, των κόκκινων, των πράσινων κ.ο.κ.
Η κατάτμηση του ΠΑΣΟΚ σε προσωποπαγείς ομάδες, που άρχισε την επομένη των τελευταίων εκλογών (Λοβέρδου, Κατσέλη, Μόσιαλου), συνεχίστηκε με την κίνηση των 58 και την Ελιά και μάλλον ολοκληρώθηκε πρόσφατα με την αντιπαράθεση Βενιζέλου - Παπανδρέου, αποτελεί μια διαμέριση με τη λογική των μαθηματικών;
Στα μαθηματικά, η διαμέριση ενός συνόλου σε μέρη παράγει ενδιαφέρουσες σχέσεις, οι οποίες αποτελούν αφετηρίες για τη διατύπωση ερωτημάτων, την επίλυση προβλημάτων, αλλά και την ανάπτυξη θεωρητικών προτάσεων. Σχέσεις μεταξύ των μερών, σχέσεις μεταξύ των μερών και του συνόλου και σχέσεις μεταξύ των στοιχείων με το σύνολο και το μέρος στο οποίο ανήκουν. Στην πολιτική η διαμέριση ενός κόμματος σε ομάδες παράγει κατ' αρχάς κλάσματα, δηλαδή κομμάτια, που αν δεν είναι ομώνυμα, όχι μόνο δεν αθροίζονται, αλλά ούτε καν συγκρίνονται. Ίσως αυτή είναι η περίπτωση του κάποτε «όλου» ΠΑΣΟΚ και των «μερών» του σήμερα.
Άρα πώς θα μπορούσε να περιγραφεί η διαδικασία που εξελίσσεται σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, αφού δεν προκύπτει ούτε από διαφορές ούτε από διαμερίσεις των στελεχών και των μελών του; Ίσως ως «διαμελισμός», που, όπως μας πληροφορούν τα λεξικά, κυριολεκτικά σημαίνει «βίαιος διαχωρισμός των μερών ενός σώματος», ο οποίος επιφέρει τον θάνατο. Δεν είναι, βέβαια, μια έννοια της λογικής ή των μαθηματικών, ούτε της πολιτικής, αλλά περιγράφει μεταφορικά τη διάλυση ενός «όλου» σε «μέρη».
