Ζούμε μια βαθιά  ενεργειακή κρίση. Οι μεταφορές και οι εφοδιαστικές αλυσίδες τινάζουν στον αέρα τις μέχρι τώρα ισορροπίες, ενώ οι ανισότητες διευρύνονται ολοταχώς. Και όλα αυτά, μέσα σε ένα περιβάλλον εντεινόμενης κλιματικής κρίσης. Οι απαντήσεις για την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζουμε προϋποθέτουν υπερβάσεις και νέες στρατηγικές.Αυτή η συζήτηση δεν αφορά  επιλεκτικά μόνο τον σύγχρονο κόσμο, αλλά και εμάς εδώ, που αποτελούμε ένα μικρό του μέρος. Η αντανάκλαση των μεγάλων παγκόσμιων προβλημάτων και προκλήσεων έχει άμεση επίδραση στις ζωές μας και εκφράζεται, με βάση τις τοπικές ιδιομορφίες, και στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται από τις πλέον καθυστερημένες στο να αντιληφθεί τις κοσμογονικές αλλαγές που ζούμε και αδυνατεί να δώσει απαντήσεις. Υλοποιεί μια άκρως αντικοινωνική, ξεπερασμένη και ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που παραπέμπει σε προηγούμενες δεκαετίες.Ιδιωτικοποιεί τα δίκτυα  ενέργειας δημιουργώντας νέα, ιδιωτικά μονοπώλια όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυτή η πολιτική εγκαταλείπεται και αποστερεί το δημόσιο από εργαλεία παρέμβασης εν μέσω ενεργειακής κρίσης. Προβλέπει  900 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα για το δημόσιο σύστημα υγείας. Δημιουργεί νέους φραγμούς στην πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση για τους νέους ανθρώπους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν θέσει ως στόχο την αύξηση του αριθμού των πτυχιούχων τους. Διαλύει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, που έχουν ως ευθύνη την προστασία του περιβάλλοντος ή την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Προωθεί πολιτικές μειώσεις των μισθών και συγκέντρωσης της οικονομικής ισχύος σε λίγες  επιχειρήσεις μέσω σκληρών αναδιαρθρώσεων και μεροληπτικών πολιτικών.

Η ανάγκη της εγκατάλειψης  των μέχρι τώρα κυρίαρχων στρατηγικών αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Με ποιους,όμως, πολιτικούς συσχετισμούς και μέσα από ποιες συμμαχίες; Όλες οι δυνάμεις της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης οφείλουν να δημιουργήσουν τους όρους μιας στέρεης, πειστικής και φερέγγυας προγραμματικής πρότασης διεξόδου. Τη στιγμή που ο πραγματικός χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής συνειδητοποιείται, οφείλουν όλοι να αναζητήσουν μια εναλλακτική προοπτική για τον κόσμο της εργασίας και τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Μια τέτοια ρεαλιστική προοπτική μπορεί να εμπνεύσει, να συσπειρώσει και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική που θα περιθωριοποιήσει τον παρωχημένο νεοφιλελευθερισμό της ΝΔ, η οποία ταυτόχρονα δίνει και στέγη σε μια σειρά ακροδεξιές απόψεις. Ο κάθε ένας, λοιπόν, θα κριθεί από τη στάση ευθύνης του απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, που επιζητά κατά τη γνώμη μου μια αντινεοφιλελεύθερη πορεία για τον τόπο και ένα διαφορετικό μέλλον.

* O Πάνος Σκουρλέτης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ