Μετά τις 2 επιτυχημένες προβολές, το Στέκι Σπούτνικ αναμένεται να «βουλιάξει» ξανά, σήμερα Τρίτη 4 Ιουλίου με το Όλα είναι δρόμος του Παντελή Βούλγαρη.

Το κάλεσμα (εδώ το event στο facebook):

Το poll μίλησε και μετά από δική σας απόφαση....

"Η Αθήνα βράζει"

Θερινή προβολή της ταινίας Όλα είναι δρόμος

Που; Στέκι Σπούτνικ (Κεραμεικού 46, Μεταξουργείο)

Πότε: Τρίτη, 4 Ιουλίου, 8.30 μ.μ

Μετά; Πίνουμε ποτάκι στην αυλή του Σπούτνικ με χαλαρή μουσική

Λίγα λόγια για την ταινία:

Το Όλα είναι δρόμος είναι ελληνική δραματική ταινία του 1998, σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη. Το σενάριο το έγραψε ο σκηνοθέτης σε συνεργασία με τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη. Πρωταγωνιστούν οι Δημήτρης Καταλειφός, Θανάσης Βέγγος και Γιώργος Αρμένης.

Οι 3 ιστορίες της ταινίας:

Χαρώνειο νόμισμα

Ένας αρχαιολόγος ταξιδεύει να συναντήσει τους φίλους του γιου του, ο οποίος αυτοκτόνησε όταν ήταν φαντάρος. Παράλληλα, κάνει μια αρχαιολογική ανακάλυψη.

Η τελευταία νανόχηνα

Κοντά στα ελληνοτουρκικά σύνορα ζει ένας ηλικιωμένος, ο Αντώνης, ο οποίος έχει συναισθηματικό δέσιμο με τα σπάνια πουλιά που ζουν στην περιοχή. Φιλοξενεί με χαρά τους ορνιθολόγους που επισκέπτονται την περιοχή για να δουν τα πουλιά. Η συμπεριφορά του όμως αλλάζει, όταν ένας ασυνείδητος σκοτώνει την τελευταία νανόχηνα.

Βιετνάμ

Ο Τσετσένογλου, ένας πρόσφατα χωρισμένος μεγαλέμπορος επίπλων πολυτελείας στην Κομοτηνή δεν μπορεί να ξεπερασει ότι η γυναίκα του πήρε το παιδί μαζί της. Για να πνίξει τον πληγωμένο του εγωισμό πηγαίνει στο επαρχιακό σκυλάδικο ονόματι Βιετνάμ όπου και είναι τακτικός θαμώνας, και αφού σπάσει όλα τα πιάτα, ραντίσει την τραγουδίστρια με καλάθια ροδοπέταλα, ξηλώσει μέχρι και τις πορσελάνες από τις τουαλέτες, αποφασίζει να σπάσει και το μαγαζί. Διαπραγματεύεται επί τόπου με τον μαγαζάτορα, δίνει όλα του τα εκατομμύρια σε επιταγή και φωνάζει τον Ηλία με την μπουλντόζα του. Το γλέντι μεταφέρεται μπροστά στο μαγαζί, τα όργανα συνεχίζουν το πρόγραμμα, ο Ηλίας καταφτάνει με την μπουλντόζα, και υπό την συνοδία της μουσικής ισοπεδώνεται το κτίριο. Ο επιπλάς εξιλεωμένος περιλούζει τα ρούχα του με την τελευταία μπουκάλα ουίσκι, ανάβει φωτιά στη καπαρντίνα του που πάντοτε τη φοράει και δεν την βγάζει ποτέ, και με τα όργανα να ξεφαντώνουν, ενώ ο ήλιος στο βάθος ανατέλει, χορεύει το τελευταίο του ζειμπέκικο απομακρυνόμενος μέσα στα χωράφια.