Βρίσκεται σε εξέλιξη μια συζήτηση με θέμα την ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων με άμεσο στόχο την ενίσχυση των δεσμών τους με ευρύτερα κοινωνικά ακροατήρια στην προοπτική της επικράτησης νοοτροπιών αποτελεσματικότητας και σταθερής κοινωνικής γείωσης...
Στις συνελεύσεις των οργανώσεων συζητήθηκε η μέχρι τούδε πορεία του κόμματος, αναπτυχθήκαν εύλογοι προβληματισμοί για την στασιμότητα της διεύρυνσης, και της περιορισμένης απήχησης του πολιτικού λόγου που εκφέρει το Κόμμα.
Το φαινόμενο της μεγάλης απόκλισης μεταξύ, εκφοράς καινοτόμων ιδεών, πολιτικών αντιλήψεων και κοινωνικής απήχησης δεν είναι τωρινό για τον ανανεωτικό χώρο της Αριστεράς, απλώς παραπέμπει τη σκέψη μας αρκετές δεκαετίες πίσω...Πολύ περισσότερο τώρα που το παραπάνω φαινόμενο αποξενώνει τις κομματικές δυνάμεις από τις διαθέσεις της κοινωνίας.
Οι ιδέες που εξέπεμπε ο χώρος την ανανέωσης είναι αλήθεια ότι περιείχαν μια ελκτική δύναμη μέσα τους, εξασφαλίζοντας τη συμπάθεια και ευρυτέρων ακροατήριων ποτέ όμως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν την συγκατάθεση και ενεργό υποστήριξη μεγάλης μερίδας του πληθυσμού...Μια ιστορική αναδρομή στο βίο και την πολιτεία του πάλαι ποτέ ΚΚΕ εσωτ είναι χρήσιμη και συνάμα διδακτική. Ιδιαίτερα στην οργανωτική του φύση και πρακτική....Η λογική αυτή των...« εσωκομμουνιστων» τέμνει σήμερα οριζοντίως και καθέτως τους αρμούς του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχώντας πλήρως στις κομματικές λειτουργίες και δράσεις. Ένα καθεστώς συνδυασμός έλλειψης οργανωτικής κουλτούρας, ελλείματος συγκροτημένων παρεμβάσεων, οργανωτικής ανικανότητας των στελεχών, επιβολή σκόπιμης πλαδαρότητας με στόχο να επικρατήσουν μηχανισμοί κατανομής της κομματικής ισχύος, έτσι ώστε να καλύπτονται ανασφάλειες και αβεβαιότητες ου μην και ιδιοτέλειες σε πολλές περιπτώσεις...Συνέπεια όλων αυτών αποτελούν τα παραλυτικά φαινόμενα στις εσωκομματικές διαδικασίες, η απαξίωση του ρόλου των μελών, και η απομάκρυνση τους απ’ τα κομματικά δρώμενα. Η εικόνα που εκπέμπει σήμερα το Κόμμα χωράει στο σχήμα: "Οι κορυφές δεν μπορούν" και "οι κάτω δείχνει να μη θέλουν".
Εν κατακλείδι όμως ποιο είναι το οργανωτικό πρότυπο που πρέπει να επικρατήσει έτσι ώστε οι οργανώσεις μελών να αναζωογονηθούν, να αποκτήσουν πραγματική κοινωνική υπόσταση και να αποτελέσουν πόλο έλξης στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία, που πλήττει μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού; Το επικρατούν οργανωτικό πρότυπο με την κάθετη οργάνωση που μέχρι σήμερα δεν έχει βρει το υποκατάστατο του; Πλην ορισμένων παραλλαγών που κινούνται σε θετική κατεύθυνση, ενίοτε όμως και σε αρνητική...
Η επικρατούσα κάθετη οργανωτική δομή με την καθιέρωση βασικών ρυθμίσεων - παραλλαγών της οριζόντιας πληροφόρησής και της απάλειψης των ενδιάμεσων οργανωτικών φίλτρων στον τρόπο εκλογής, αποτελεί τον κοινό τόπο στον οποίο οφείλουμε να στοιχηθούμε. Οι νέες καταστατικές ρυθμίσεις οφείλουν να θεσμοθετήσουν την περιφερειακή οργάνωση του Κόμματος με ταυτόχρονη υιοθέτηση οργάνων υπερκείμενων των οργανώσεων σε κάθε δήμο, ώστε να αποφασίζουν ουσιαστικά για τα Αυτοδιοικητικα δρώμενα και όχι μόνο.
Στρατηγική επιδίωξη πρέπει να αποτελεί μια δομή με απεριόριστη ελευθερία στη έκφραση...Με την προϋπόθεση ότι ελευθερία είναι η ελευθερία του διαφορετικά σκεπτόμενου...Όχι του διαφορετικά μηχανευόμενου...Μια δομή όπου ο δημοκρατικός κανόνας της πλειοψηφίας είναι αποδεκτός από το σύνολο των μελών που οικειοθελώς συμμετέχουν. Αλλά συνάμα και σεβαστός εξασφαλίζοντας την συντεταγμένη παρέμβαση στις επι μέρους δράσεις.
Μια δομή η οποία κεντρική στόχευση έχει τις συνελεύσεις των μελών με αξιόπιστες, ουσιαστικές λειτουργίες και άμεσα ορατά αποτελέσματα...Μια δομή η οποία θα αναδεικνύει, θα επιβεβαιώνει, και θα ενισχύει ποικιλοτρόπως καθημερινά το ρόλο των μελών ως πρωταγωνιστών στα τεκταινομενα του χώρου τους και όχι παθητικών ακροατών, που αναμένουν την εκφώνηση ανούσιων πολλές φορές ειλημμένων κομματικών αποφάσεων...Μια δομή που είναι διάχυτο το ειλικρινές ενδιαφέρον για συμμετοχή και προσφορά των μελών και όχι υφέρπον διαπιστευτήριο για απόκτηση κομματικών, επαγγελματικών η άλλων ωφελειών.
Ήδη η κομματική τράπουλα εν όψει των συνεδριακών διαδικασιών ανακατεύεται, οι εσωκομματικοί συσχετισμοί αναδιαμορφώνονται, τα «νέα ρεύματα ιδεών»(sic)εμφανίζονται ως τάσεις η αναμένουν το κατάλληλο timing για να εμφανισθούν…
Μέχρι σήμερα είδαν το φως της δημοσιότητας τρία κείμενα που κατά την γνώμη των συντακτών τους στόχο έχουν να συμβάλλουν στον προσυνεδριακό διάλογο, εμπλουτίζοντας τις προγραμματικές επεξεργασίες του κόμματος…Οι συντάκτες των κειμένων ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν νέα ρεύματα ιδεών. Αρκετοί από τους συντάκτες των κειμένων παραμονές των συνεδριακών σωμάτων εντάσσονται σε τάσεις…Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δοθεί κάποια εξήγηση πως ορισμένοι ιδεολόγοι που έχουν στρογγυλοκαθίσει στις καρέκλες της Κουμουνδούρου και όχι μόνο, ανακαλύπτουν σε τακτά χρονικά διαστήματα «νέα ρεύματα» ειδικά όταν πλησιάζουν τα συνέδρια και έχουμε εκλογές οργάνων; Τι έγινε τελικά; Εξατμίστηκε η ελκτική και προωθητική δύναμη των παλιών ρευμάτων; Πιθανόν... Αναστοχαστήκαν (sic) και το πήραν αλλιώς; Ενδεχομένως...Εκτεθειμένοι στα προηγούμενα ρεύματα κινδύνεψαν να κρυολογήσουν και αναζήτησαν πιο θερμά κλίματα; Σε κάθε περίπτωση μια εξήγηση είναι απαραίτητη.
Με εμφανές το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, κινούμενοι εμμέσως στα όρια της μελλοντικής υπονόμευσης του Προέδρου του Κόμματος, με πλείστα υπονοούμενα, έδωσαν στα εμβρόντητα μέλη, αλλά και στην κοινωνία την εικόνα μιας παράταξης εσωστρεφούς, όπου κομματικές φατρίες, γραφειοκρατία και προσωπικά συμφέροντα κατισχύουν έναντι κάθε σύγχρονης αντίληψης ενός κόμματος εξουσίας.
Τα χρόνια έχουν περάσει, οι παροικουντες στην Ιερουσαλήμ έχοντας ξαναδεί το έργο αποκτώντας εμπειρίες πλέον και οι όποιες από άμβωνος «βαθυστόχαστες» αναλύσεις εκφωνηθούν για την δήθεν αναζήτηση νέων ρευμάτων και ιδεολογικών προσανατολισμών θα βρουν ευήκοα ώτα μόνο σε...χαμηλού επιπέδου πολιτικό ακροατήριο! Θα αναρωτηθεί κανείς. Δεν βαρέθηκαν; Όχι δεν βαρέθηκαν! Συνεχίζουν υποκρινόμενοι και βολευόμενοι! Αρκεί να μείνουν στο παιχνίδι...
Είναι να απορεί κανείς...Από την απλή ανάγνωση των κειμένων διαπιστώνεται ότι πρόκειται για άνευρα κείμενα που αποτελούνται από μια συρραφή ανούσιων, επαναληπτικών, διαπιστωτικών, επισημάνσεων με τις οποίες βέβαια γενικά δεν διαφωνεί κανείς….Μάταια όμως ψάχνει ο ενδιαφερόμενος μια καινούργια πρόταση(αριθμός μια) που θα αλλάξει τα μέχρι σήμερα κακώς κομματικά κείμενα….Αν αναζητάτε δε, νέα ιδεολογικά ρεύματα μάλλον λάθος κείμενα κρατάτε στα χέρια σας….Μάλλον άλλος είναι ο στόχος…. Ο καθορισμός των κομματικών εξελίξεων εφεξής ακόμα και στο ανώτατο επίπεδο…
Ανάλογες διαπιστώσεις διατυπώνονται ανοικτά από στελέχη του κόμματος όπως ο Δ. Σεβαστακης ο οποίος χαρακτηριστικά επισημαίνει ότι «... Η πολυποίκιλη Αριστερά περισσότερο ασχολείται με την εξημέρωση των «ειδών», των ομάδων, παρά με την παραγωγή πολιτικής. Η Αριστερά των διαδικτυακών συνευρέσεων, των μικρομέγαλων και επηρμένων «εντολέων» και των μονομερών, «μονοποικιλιακών» εγωισμών τείνει να αποκτήσει αυτή τη φλύαρη μορφή ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό της...» (ΑΥΓΗ 04/01/2021). Τη σκυτάλη παίρνει ο Κ. Κουζίνας τονίζοντας ότι «...Νομίζω ότι αυτή η βροχή ‘τάσεων’ και ‘ρευμάτων’ έχει περισσότερη σχέση με τις επερχόμενες κομματικές διαδικασίες, την κατοχύρωση θέσεων και οφικίων στην ιεραρχία, και λιγότερη με μια πραγματική συζήτηση και αντιπαράθεση ιδεών που τόσο χρειάζεται η Αριστερά...»(TVXS 13/01/2021). Ακολουθεί ο Θ. Καρτερός:«Οποιαδήποτε τάση έχει δικαίωμα να κρίνει το κόμμα, την ηγεσία, τη γραμμή του, τη στάση του. Αλλά το κόμμα δεν έχει δικαίωμα, κι αν έχει δεν το ασκεί ποτέ, να κρίνει τη στάση μιας τάσης. Αν αυτό είναι συλλογικότητα, και ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τότε πετάει κι ο γάιδαρος. Ψηλά, στην Κουμουνδούρου»(ΑΥΓΗ 24/01/2021). Αψευδής μάρτυς των πραγματικών στοχεύσεων των παραγόντων των επιμέρους φατριών αποτελούν δημοσιεύματα που οι ίδιοι διοχετεύουν στα ΜΜΕ για τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στις εκλογές των αντιπροσώπων για τις Νομαρχιακές συνδιασκέψεις(TVXS: Η μάχη των μηχανισμών 15/2/2021).
Κλείνοντας τις πρώτες αυτές διαπιστώσεις αν ορισμένοι έχουν την εντύπωση ότι εν όψει του συνεδρίου θα τραβήξουν την προσοχή των μελών του κόμματος με αντίστοιχα κομματικά φληναφήματα πλανώνται πλάνην οικτρά…Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν προ πολλού αντιληφθεί ότι παρόμοιες κινήσεις δεν έχουν ουδεμία σχέση έχουν με την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων, τη διαφορετικότητα, τη ανυστερόβουλη διάθεση για προσφορά…Έχουν αντιληφθεί ότι είναι σαφώς οργανωμένες προσπάθειες(φατρίες) για να ελέγξουν τους κομματικούς αρμούς αυξάνοντας τα οφέλη τους στην κατανομή της κομματικής ισχύος…Γι’ αυτό και τα 2/3 των εγγεγραμμένων μελών παραμένουν…απλώς εγγεγραμμένα. Και τα έχουν γραμμένα…Γιατί είχαν ονειρευτεί μια οργάνωση εργαστήρι ιδεών και δράσεων με διαρκώς παλλόμενη – όχι μηχανευόμενη - εσωκομματική ζωή...Κατά συνέπεια και τα πολυάριθμα κομματικά σώματα που συγκαλουνται εφεξής δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας μια επίπλαστη εικόνα του δυναμικού των μελών.
Στην ατζέντα του υπό έναρξη προσυνεδριακού διαλόγου έχουν κατατεθεί επίσης τα κείμενα του Απολογισμού και το σχέδιο προς συζήτηση περιέχον τους Προγραμματικούς Στόχους. Ιδιαίτερα το δεύτερο κείμενο προϊόν συλλογικής επεξεργασίας καταγράφει με σαφήνεια τις προτάσεις - δράσεις κατά Τομέα ούτως ώστε η χώρα μας να περάσει το κατώφλι της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας ως κανονικό κράτος δίκαιου. Είναι επιπλέον εν συνεκτικό κείμενο με σαφή αριστερό προσανατολισμό στις ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ συνθήκες με ζητούμενο βέβαια την διαμόρφωση του ανάλογου κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού για την υλοποίηση του. Οι καταγραφικές προτάσεις στο σχέδιο των προγραμματικών στόχων απαιτούν περαιτέρω θεματική εξειδίκευση, γεγονός που προϋποθέτει την ύπαρξη του κατάλληλου στελεχικού δυναμικού από τις τάξεις του Κόμματος η έξω απ’ αυτές.
Η κατάθεση πειστικής εναλλακτικής απέναντι στο γαλάζιο ολετήρα είναι ζητούμενο για το ΣΥΡΙΖΑ. Μια δέσμη προτάσεων που θα εξασφαλίσουν πλειοψηφικές συγκαταθέσεις, ανακουφίζοντας ιδιαιτέρως τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα. Αυτό το δρόμο της προοπτικής οφείλουμε να ακολουθήσουμε πέρα από τις γενικόλογες αναφορές και ανούσιες αντικυβερνητικές διαπιστώσεις. Θα μπορούσαν οι θέσεις ΟΛΩΝ να περιλαμβάνουν τις παρακάτω άμεσες προτεραιότητες του νέου κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ…
• Η εφαρμογής ενός νέου μοντέλου επιτελικού κράτους στα πλαίσια της πολυεπιπεδης διακυβέρνησης.
• Η ανασυγκρότηση του υπαλληλικού μηχανισμού δημόσιας διοίκησης και αυτοδιοίκησης.
• Ο νέος ρόλος περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης.
• Η αναγκαιότητα ψηφιακού μετασχηματισμού των κρατικών και αυτοδιοικητικων δομών.
• Η άμεση γενναία φορολογική μεταρρύθμιση με επαναπροσδιορισμό της σχέσης αμέσων (10% του ΑΕΠ)/εμμέσων φόρων(17% του ΑΕΠ).
• Η θεσμοθέτηση ενός Εθνικού συστήματος Υγείας που κατοχυρώνει υψηλά στάνταρ υγείας για τον γενικό πληθυσμό.
• Η άμεση στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων και των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
• Η εξυγίανση των θεσμών της δικαιοσύνης με στόχο την λειτουργική ανεξαρτησία της.
• Καθεστώς πλουραλισμού στα ΜΜΕ με κανόνες λειτουργίας τους.
• Η καθιέρωση διακριτών ρόλων Κράτους - Εκκλησίας με δίκαιη φορολόγηση της περιουσίας της.
• Η ανασκευή της επίσημης ιστοριογραφίας με αποκατάσταση των της πραγματικότητας των ιστορικών γεγονότων και εκτιμήσεων στα 200 χρόνια ύπαρξης του Ελληνικού κράτους με σεβασμό στην ιστορική μνήμη.
Η εκρηκτικότητα των προβλημάτων, η διευρυνομενη πολιτική των κοινωνικών ανισοτήτων απαιτούν μια νέα αφήγηση του σοσιαλιστικού ιδεώδους. Ωστόσο σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρείται ένδεια στην παραγωγή νέων ιδεών που θα καθορίσουν το πρόσωπο ενός ουμανιστικού σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα. Απαιτείται μια νέα διανοητική προσπάθεια και μια κινηματική διαδικασία που θα καταστήσει ελκτικές τις σοσιαλιστικές ιδέες στις μέρες μας. Ο σοσιαλισμός ως μια διαρκής μετασχηματιστική διαδικασία που υπερβαίνει εν τέλει το σημερινό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας παραμένει στόχος…Αλλά είναι και δρόμος...Δύσκολος δρόμος…Ο ΣΥΡΙΖΑ «έχει ακόμη να κλάψει πολύ ώσπου να μάθει τον κόσμο να γελάει...»
Ο Σταύρος Λιάππης είναι οικονομολόγος - λογιστής
