Η δίκη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα κράτησε τόσες ημέρες όσες απαιτούνταν, ώστε η Δικαιοσύνη να αποκτήσει το απαραίτητο άλλοθι που χρειαζόταν. Αναμφίβολα, το γεγονός και μόνο ότι η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο ήταν μία νίκη, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι αντίστοιχες υποθέσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας ακολουθούν στις περισσότερες περιπτώσεις-μετά τη διενέργεια προσχηματικών ΕΔΕ- το γνωστό δρόμο του αρχείου. Έτσι και μόνο η παραπομπή σε δίκη των αστυνομικών της Ομάδας Δέλτα που στις 5 Μαΐου 2010 εισέβαλαν απρόκλητα στα γραφεία του Δικτύου, τραυματίζοντας μέλος του Δικτύου και καταστρέφοντας υποδομές και υλικό, γέννησε την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Ελπίδα που διαψεύστηκε από την πρώτη κιόλας ημέρα της εκδίκασής της υπόθεσης από τη στάση της έδρας. Χαρακτηριστικά οι μάρτυρες κατηγορίας, από πλευράς Δικτύου, μετατράπηκαν από την έδρα σε κατηγορούμενους, ενώ η αποδοχή όλων των ισχυρισμών της αστυνομίας ακύρωσε επί της ουσίας το αποδεικτικό υλικό και οδήγησε εμμέσως πλην σαφώς στο ακραίο συμπέρασμα ότι οι μηνυτές εν τέλει αυτοτραυματίστηκαν και κατέστρεψαν οι ίδιοι το χώρο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε τον βαθύτατο προβληματισμό μας για την εν λόγω εξέλιξη και θεωρούμε ότι δίνει ένα άλλοθι για ανάλογη –έκνομη- συμπεριφορά από πλευράς αστυνομίας στο μέλλον. Παραμονές της μαύρης επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι. Όπως έχουμε επαναλάβει αρκετές φορές, η δικαιοσύνη είναι αναπόσπαστο στοιχείο και προϋπόθεση της κοινωνικής ειρήνης. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να απονέμεται πάντα και χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων