(Ερωτήσεις-επεξεργασία εικόνας: Άγγελος Καλοδούκας)

«Οι υποκλοπές είναι πέναλτι και αποβολή διότι συνιστούν παράβαση των θεμελιακών κανόνων με τους οποίους κυβερνάται μια χώρα. Από τις αρχές της ύπαρξης των ΗΠΑ ένας μόνο πρόεδρος παραιτήθηκε. Δεν παραιτήθηκε κανείς πρόεδρος που διώχθηκε για οικονομικές ατασθαλίες, ουδείς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Παραιτήθηκε ο Νίξον λόγω του Watergate. Δεν παραιτήθηκε γιατί οι Αμερικανοί δεν άντεχαν τον Νίξον, παραιτήθηκε διότι οι κανόνες αυτού του παιχνιδιού που ονομάζεται φιλελεύθερη δημοκρατία με σύνταγμα παραβιάστηκαν με τρόπο ανοίκειο, αμετάθετο».

Βρισκόμαστε στο μέσο ενός μεγάλου σκανδάλου και μιας πολιτικής κρίσης με απρόβλεπτες διαστάσεις επί του παρόντος. Πρόκειται φυσικά για το κουτί της Πανδώρας που άνοιξε με τις παρακολουθήσεις του Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Η κυβέρνηση πιάστηκε να ψεύδεται όταν τον Ιούλιο που μας πέρασε ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης διαβεβαίωνε ότι «κανένας πολιτικός δεν παρακολουθείται από την ΕΥΠ». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε στη συζήτηση μεταξύ πολιτικών αρχηγών ότι δεν γνώριζε τίποτα για τις παρακολουθήσεις ενώ η ΕΥΠ υπάγεται κατ΄ ευθείαν στον ίδιο προσωπικά. Μάλιστα δήλωσε ούτε καν διανοείται να ρωτήσει ποιοι παρακολουθούνται! Η γραμμή άμυνας της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι παρακολουθήσεις γινόντουσαν και στο παρελθόν, και επομένως business as usual, το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιες νομοθετικές παρεμβάσεις και «πάμε παρακάτω.

Με τον Δημήτρη Χριστόπουλο, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου και συγγραφέα συζητάμε αναλυτικά το θέμα σε όλες του τις πτυχές.  Και ασφαλώς, ποια είναι η νόμιμη διαδικασία για τις παρακολουθήσεις, γιατί από ότι φαίνεται, σήμερα, είναι εύκολο να πάρει η ΕΥΠ μια εισαγγελική απόφαση νόμιμης παρακολούθησης. Και βεβαίως διερευνούμε τι πρέπει να γίνει ώστε τα «νόμιμα συμφέροντα» ενός κράτους να συμβαδίζουν με τη δημοκρατία, τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, τη διατήρηση του δημοκρατικού κράτους δικαίου.